Auteursarchief: marlies

Vakantie 2023


Wat een liefdevolle, waardevolle start was dat op mijn verjaardag. Eerst wakker gemaakt met een liedje, samen met zijn 4 ontbijten en wat een mooie cadeautjes stonden voor mij klaar.
Een 2e paar steunzolen, een echte thermosfles en met Evaline was ik naar een bijzondere winkel geweest om er zelf te mogen kiezen wat mij zo mooi leek. Bij Lichtpuntje was er zoveel keuze. Het uitstapje samen hier naar toe was al een cadeautje! Veel kaartjes, (soms met inhoud), berichtjes via Whatsapp en op Facebook… maakten het tot een vrolijke fijne dag.
En later op de dag kreeg ik van Kees mijn (lievelings)bloemen: een prachtige bos Fresia’s in een mooie vaas.


In de ochtend ging Tim naar zijn werk, Evaline naar school en wij pakten alle belangrijke spulletjes in. We reden met een (lunch) pauze richting Callantsoog.
Eerst nog de boodschappen gehaald in Julianadorp.
Bij het park aangekomen bleek ons huisje nog niet beschikbaar. Dus besloten we alvast een strandwandeling te maken. In plaats van 16 uur, konden we 18.15 uur ons huisje in.
De auto op de parkeerplaats, de spullen in bolderwagens.
De taken verdeeld: Kees ging koken, ik ruimde het huisje in.
In de avond keken we samen nog een aflevering van de Mandelorian en daarna de rust in bed gevonden.

Bleek er in de ochtend een heel ontbijtpakket voor ons klaar te staan, met excuses van het lange wachten. Wat een mooi gebaar, dit weten we te waarderen, hoewel het natuurlijk wel super jammer is dat wij dit niet eten (op die ene appel na). Maar dat konden zij niet weten.










Het Zwanenwater. Op woensdag zou de mooiste dag van de week zijn. Dus kozen we er voor om op die dag 6 km te wandelen. Een fototocht door een heel mooi gebied van Natuur Monumenten. 3 vogelkijkhutten, 2 uitzichtpunten, vele verschillende soorten natuur, het heerlijke zonnetje. Zoveel bloeiende planten, bomen, struiken, met even zoveel beestjes als bijen, libellen, vlinders. Er was wel veel wind, die was koud. Maar wat was het hier mooi.
Zo genoten.
Terug bij ons huisje is die laatste foto het uitzicht. Vele wilde bloemen, en achter de bomen het uitzicht op eindeloze vertes.


En zoals je al ziet op de foto’s: donderdag was minder zonnig. Minder warm, nog een beetje meer wind. We wandelden langs het strand naar het centrum. Daar is een museumboerderij. Wat zag het er hier lekker ouderwets uit. Mooi ingericht, veel informatie over Callantsoog en zoveel handwerk. Prachtig. De weg terug door het dorp gedaan. Bij elkaar alweer 5 km gelopen.



Rond 10 uur verlieten we netjes op tijd ons huisje. We kregen nog een zak bloembollen mee als aandenken! In Medemblik bezochten we het kasteel Radboud, Met een duidelijke audiotour kregen we veel informatie over het kasteel en de omgeving.
Een lunch aan het water van het IJsselmeer, was fris maar wel lekker.

In Hoorn zette Kees mij af bij het station. Daar kwam een lief nichtje naar toe. Samen maakten we een wandeling via de havens, door de winkelstraten. Lekker bij gekletst en genoten van elkaars gezelschap. Kees reed door naar Zwaag, waar hij zijn neef bezocht en er een prachtige gitaar kocht.
De reis naar huis was lang. Door de vele files reden we er een uur langer over.
Maar eenmaal thuis had Tim het eten voor ons gekookt.
Evaline had de zorg voor het huis en de dieren op zich genomen, dat had ze zo goed gedaan. Dat was superfijn thuiskomen.


Ons ontbijt net als thuis: Kees een kha brood met ham en ei, voor mij yoghurt met kha meusli en fruit.
De lunch net als thuis:  voor Kees kha brood en voor mij sla.
Het avondeten maakten we gewoon lekker zelf: een ei-wrap gevuld met kip, spinazie en tauge. Nasi van nasivlees, nasigroente en bloemkoolrijst. Een frikandelsalade. Met toe een bakje optimel kwark met wat fruit.

Week 21


Een wandeling door t park vlakbij ons huis. Mijn nieuwe vrolijke, gezellige jas op de foto!
Nog niet topfit ging in terug aan t werk.
Dat was zwaar, chaotisch, hectisch: in halen wat bleef liggen, de gewone dingen oppakken en voorbereiden voor mijn weekje vrij. Maar het was ook zo hartverwarmend om te horen hoe iedereen, bewoners en personeel, zoooo blij waren dat ik er weer ben.
Dankbaar dat ik op zo een fijne afdeling mag werken.

Vrijdag maakte Kees een heerlijke lunch met gebakken ei. Genieten met de beentjes omhoog in de zon!
Voordat we de lange reis zouden maken naar de reünie van alle neven en nichten van Kees, wandelde ik nog even een rondje door de wijk en het park vlakbij ons huis.
Een wandelmeditatie nam mij mee terug naar rust, het nu en ontspanning.
De reünie was net als een paar jaar geleden een waar feest. Zoveel respect, zoveel herkenning, zoveel verhalen, allemaal alweer zoveel mee gemaakt om te delen en iedereen kon zijn verhaal doen. Een barbecue gaf Kees en mij de ruimte om gewoon mee te kunnen eten.
De lange reis, het late naar bed gaan: meer dan de moeite waard!
En dan vandaag gewoon een hersteldag. Ook prima.

Week 20


Moederdag 2023, een brunch met zijn viertjes, lieve cadeautjes… wat een fijne start van de dag.
In de middag kwamen Kees zijn ouders, namen gezellige tuinbloemen mee.
Een wandeling met zijn vieren in het heerlijke Surrea.
Tim maakte voor het avondeten sheperdspie waar we allemaal van genoten.
Een heerlijke dag was het.

Songfestival, trouw toch gewoon gekeken. Hoewel we in de halve finale Nederland onderuit zagen gaan. Het was samen erg knus op de bank en ook Maxi kwam er gezellig bij liggen.

Ziek, griep: hoofdpijn, buikpijn, koorts. Zo stond ik op, maandagochtend.
Boos en verdrietig… ik hoefde immers maar 2 dagen deze week, met 3 belangrijke vergaderingen. Maar het hielp niks, ik was gevloerd. Bij t ontbijt maken moest ik pauze nemen omdat ik sterretjes zag. Het was duidelijk: tijd om te investeren in herstel.
Na dagen op bed, eindeloos veel slapen, kroop ik uiteindelijk in de middagen op mijn ligbed in de tuin. Even ander uitzicht dan mijn slaapkamer. De hele week trouw bewaakt door Pepsie en Maxi.

Langzaam elke dag een beetje beter. Dan ook maar proberen om mijn conditie weer wat op te bouwen.  Een wandeling door het park extra vrolijk door de gele lis, boterbloemen en fluitenkruid.
En een korte wandeling door ons bos, samen met Kees, gisteren. Heerlijk al dat verse groen, die fijne zonnestralen en al die zuurstof.
Ik ben zeker nog niet terug topfit. Maar ik denk dat ik van de week wel weer werken kan.

Kees verzon zelf een recept van een heerlijke wortelstamppot van peen, gebakken uien en bloemkoolpuree. Een stukje vlees erbij, dat was smullen.

Week 19


Een heerlijke wandeling, in ons bos. Wel een klein beetje regen, maar de paraplu was ruim voldoende.

Yehaa…. het is gelukt. Een vest voor Evaline breien. Best een hele klus met reuma-handen… maar zo trots op t resultaat. Voor haar een zachte warme liefdevolle omhelzing als zij hem aan doet.
In het park de wilde hyacinten, zoveel kleur in de wereld, wat wordt ik er blij van.
Pepsie kroop in een mandje wat ik opzij gezet had om er schoon te maken, als het past, zit je er heel lekker in!!!

Deze week was dit t gerecht wat ik klaar gemaakt heb. Ovengroente gemengd met stukjes braadworst en mozzarella bolletjes. Het restje geraspte parmezaanse kaas eroverheen. In de oven en dan smullen maar!
Een week waarin ik 2 dagen werkte. Een gewone dinsdag en een bijzondere woensdag.
Wegens werkzaamheden was er op woensdag van 10-17 uur geen stroom op de locatie.
In de bus nam ik, samen met Evaline, drie bewoners mee. We reden naar het huis van een 4e bewoner en partner. We kookten samen t eten, hadden fijne tafelgesprekken en genoten van elkaars gezelschap. Een dag met een gouden randje voor ons allemaal.
Verder poetste ik het huis nog eens heel erg extra schoon, na alle incontinentie van Maxi.
Ik maakte de tuin weer netjes. Ging op verjaardagsvisite, liet twee gaatjes vullen, speelde ukelele met mijn buuf, ontwormde de katten en genoot van de eerste keren samen lekker buiten eten.

Week 18



Deze week werkte ik 2 dagen.
Had ik een afspraak voor controle van mijn steunzolen. Nu alweer 3 jaar geleden dat ik ze kreeg. En wat maakt het verschil. Ik loop er met heel veel plezier op. Zo dankbaar dat het lopen op deze manier heel goed gaat.
In de tuin is er steeds meer kleur te zien. Zo fijn dat de natuur aan t ontwaken is uit zijn winterslaap.
De regen kwam wel erg heftig naar beneden, een kijkje door het raam op de uitbouw en je zag de bellen knappen.

Het gras gemaaid, het onkruid tussen de tegels weg, geveegd.
Kees maakte de terrassen met de hoge druk reiniger daarna mooi schoon.
Tijd om alle meubilair weer op zijn plaats te zetten, kom maar door met het mooie weer.
En verder deze week, wandelde ik met vriendin, speelde ik ukelele met buuf, deed ik boodschappen met de kinderen, maakte ik de kamer van Evaline extra schoon.
Dat was hard nodig nadat Maxi er eind maart in geweest was toen hij ziek was, en daarna nog steeds deze kamer uitzocht om er te spugen, plassen en poepen.  Met een extra kattenbak erbij hoop ik dat het nu is afgelopen. Het avondje met Kees samen was erg fijn, we keken ook nog samen naar deel 3 van de Mandelorian. Spannend verhaal!

Week 17

Wandelen, dat deed ik deze week.

Op zondag liep ik met Evaline een heerlijk rondje in ons bos.
We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.


Op woensdag liep ik met Tim een wandeling van 4 km door de Biesbosch.
Spannend, vorige keer liep ik er met Kees en was het veel glibberen.
Tim had zijn trekking-stokken mee en met ieder eentje in onze hand, hadden we verrassend veel houvast. We genoten van samen zijn, goede gesprekken en het heerlijke weer.
Het was er erg rustig qua mensen, maar de vogels wisten dat goed te compenseren!!!

Op zaterdag liep ik met Kees een wandeling door Surrea. Het was er fijn lopen, maar door wat dwalen maakten we de wandeling wel extra lang, bij elkaar al gauw 6 km. Gelukkig een bankje onderweg om even uit te rusten. De zon scheen zo hard dat het er zelfs wat warm van werd. We genoten van samen zijn en goede gesprekken.

Naast al dat wandelen en werken, genoot ik van het gezelschap van Pepsie en Maxi, die mij duidelijk maakten dat mijn bed een goed plekje voor mij was!!!
Ik maakte deze week asperges, wat zijn ze weer lekker dit jaar. Dat was smullen. Ook soep maakte ik en we genoten daar de andere dag enorm van.
Dat het koude weer langer aanhoudt dan vorige jaren, voel ik wel in mijn gewrichten. De zon doet ze zo lekker ontdooien. In de avond toch maar weer even de elektrische deken aan, voor ik ga slapen. Het bewegen helpt ook om soepel te blijven en dat merk ik nu extra goed.

Voortuin


 
Tim heeft wat tijd en energie over.
Het zou mooi weer worden, deze week.
Een foto van maandag, dinsdag, woensdag, vrijdag.
Daarna een foto van zaterdag, Kees hielp Tim een paar uur.
En de laatste foto van vanavond… een tuin zonder bomen, struiken en gras.
Tim maakte een mooi ontwerp voor de inrichting,
Stap voor stap gaan we er iets moois van maken.
Zo blij met alle tijd en energie die de mannen er in wisten te steken.

Week 16



Dat je weet dat je met koningsdag gaat werken, dat je op zoek gaat naar iets oranje om aan te doen, dat je verliefd wordt op een jurkje en deze gewoon op tijd binnen hebt… yehaa!
Op zondag liepen Kees en ik naar het centrum. Daar was een exposite van foto’s van een lieve vriendin. Wauw wat een prachtige collectie was er weer gemaakt, zo dit afgelopen jaar. Wat hebben we genoten van alle moois. Op de terugweg zelf een mooie foto gemaakt van het bruggetje in het stadspark.
Schaapjes grazen het park vlakbij ons weer netjes. Blijft zo leuk om te zien.
Een heerlijke kha salade, dat maakte ik voor de woensdagavond.
En dan het hevige onweer, op vrijdagavond. Tjonge een paar flinke harde klappen in onze buurt. Nog altijd is Pepsie dan erg angstig. Dit keer kroop ze heel dicht tegen mij aan. Dankbaar dat we haar deze veiligheid mogen en kunnen bieden.

Week 15


Na een drukke week volgde een lange dag voor herstel, Pepsie bleef in mijn buurt en maakte een hartje voor mij.
Pasen was rustig. Allemaal in onze eigen bubbel, maar samen met Kees wandelde ik wel een heerlijke lente wandeling door ons bos.

Een wandeling door het park, er zijn kleine eendjes… verliefd!
Onze tuin krijgt weer kleur… heerlijk, zo blij mee.
Een van de heerlijke maaltijden met pasen: courgettesoep met foccacia.

Een avond en een middag, met zijn 3 hebben we de klus geklaard. Het escapespel tot een volwaardig einde gebracht. Leuk, maar ook best moeilijk, uitdagend en vooral heel gezellig!

Nog meer bloeiend in de tuin!
Deze week maakte ik een lekkere pasta-maaltijd. Voor de kinderen was er gewone pasta bij.
Het restje van de pasta met wat zelfgemaakte pesto, komkommer, tomaat en olijf werd een lunch op mijn werk. Druk bezig met het maken van het krantje welke 1x in het kwartaal uit komt.
Het was heerlijk weer te kunnen wandelen met mijn vriendin. Ukelele te kunnen spelen met mijn lieve buurvrouw. Samen met Kees een avond aandacht en gezelligheid met elkaar. En het huis maakte ik ook nog schoon.
Het vest wat ik voor Evaline aan het breien ben, ook al zo lekker om mee bezig te zijn.
En voor de oplettende lezer: ja ik ben weer terug op facebook. Na 1,5 jaar bleef ik er nog steeds heimwee naar hebben. Dus iedereen weer opgezocht en zo blij nu.

Week 14


Ons uitstapje samen, naar een makers-space. Een lasersnijder hebben we (nog niet) thuis.
Wat blijft t wonderlijk om een digitaal bestand omgezet te zien in een stuk plastic wat precies passend gemaakt wordt.

Voor mijn werk, op zondag al voorbereid. Gehakballetjes in tomatensaus. Onder de bezielende leiding van Kees, werd het een van de gerechten van de Indonesische maaltijd. Samen met een partner van een bewoner van onze afdeling, een collega en vrijwilligster maakten we er een fantastische ochtend van.

Eindeloos genieten, samen met Yuki en Myka, tijdens een boswandeling.

Eindeloos genieten, samen met Maxi en Pepsie, in het lentezonnetje.
Uit de wind, in de zon heerlijk warm.