Bericht 4444.
Zoveel stukjes heb ik al gemaakt in dit blog.
Voor mij werkt dit als een soort extern geheugen.
Hier kan ik alles gemakkelijk terug vinden.
Gestart op 22 april 2006. Intussen bijna 17 jaar dus!
Zo leuk om te zien hoeveel verschillende dingen ik heb kunnen vertellen.
Hoeveel mooie foto’s ik heb kunnen maken en er bij plaatsen.
Auteursarchief: marlies
Week 5
Op zondag liep ik samen met Kees een klein rondje door ons bos.
Snel buiten adem, pijn bij diep inademen. Maar… na een poosje herstellen thuis, was ik toch wel erg blij om dit gedaan te hebben.
Maxi waakt trouw bij en over mij, wanneer ik thuis ben is hij veel in mijn buurt. Zo zorgt hij er vast voor dat ik echt de rust neem om op te knappen en aan te sterken.
Alweer zo een lekkere maaltijd. Wat eten we toch gevarieerd. Telkens nieuwe recepten die om proberen vragen en dan weer een succes blijken te zijn. Heerlijk.
Een korte wandeling met mijn vriendin en een lunch op mijn werk met lieve collega’s maakten mijn week compleet.
week 4
Een heerlijk bosje voorjaar in huis, voor Kees. Hij was alle regen en donkere dagen zo zat…
Hoe kun je de luchtmachtbasis in Nieuw Millingen autarkisch maken? 20 weken werkte Tim hard aan dit onderzoek, samen met een klasgenoot. Deze week was de presentatie van hun verslag. Met zijn 3 drie waren we getuige van dit bijzondere moment. Dikke trots en herinneringen waren deel van mij. Trots op Tim en zijn prestatie. Maar ook herinneringen aan Kees zijn presentatie, want daar mocht ik toen samen met zijn ouders en broer ook bij zijn.
We hadden cadeautjes voor Tim geregeld, in alle vertrouwen dat het goed zou komen. En als je dan dit mag afsluiten met een 7,7 weet je dat het goed was. School is nog niet klaar voor hem, nog een paar toetsen mogen gemaakt worden.
Nog niet helemaal opgeknapt van de gemene griep. Vooral veel te snel moe, erg benauwd, bij diep inademen pijn in mijn borstkas. Ik werkte mijn gewone uren, maar op verschillende momenten. Vanwege vergaderingen en de presentatie van Tim (die op mijn vaste werkdag was). Had de rest van mijn leuke door de weekse dingen afgezegd. Dat was prettig, zo heb ik tijd om te herstellen van werk en die resten van de griep. Maxi mijn trouwe gezelschap, volgde mij in bed, op de bank, aan mijn bureau en aan tafel.
Week 3
De griep houdt mij stevig in zijn greep.
Ik slaap veel, neem goed drinken, maar door misselijk eet ik minder.
Ik stoom en spoel met zout mijn neus.
Hoesten is gemeen, een droge lastige hoest.
Maar ik voel langzaam weer vooruitgang.
Een witte wereld, leuk voor de foto’s.
Op donderdag was ik weer naar mijn werk, zo ongeveer geprobeerd.
Op vrijdag door de staking in het OV en alle sneeuw, Evaline naar school en haar werk gereden.
En vandaag, zaterdag, met Kees een wandeling door ons bos gemaakt.
Bevroren plassen, sneeuw krakend onder onze voeten, de zon die vrolijk scheen.
Een heerlijke wandeling, maar gelukkig het kortste rondje.
Ik was nog erg benauwd onderweg en had veel pijn toen we thuis kwamen.
Maar… deze wandeling nemen ze ons niet meer af!
Week 2
De koorts jaagt mijn lijf aan, vanaf vrijdag heeft de griep mij te pakken. Benauwd, keelpijn, misselijk en koorts. Nu maar hard werken aan herstel, opknappen en aansterken.
Vorig weekend met Kees een fijne wandeling bij Surrea gelopen.
Deze week na lang weer een wandeling met mijn vriendinnetje gelopen. Een beweegroute waarbij we samen alle oefeningen deden die onderweg te doen waren.
En verder niks, de rest moest ik afzeggen. Zelfs het examen voor jiu jutsu van Tim kan ik niet bij zijn.
Week 1
Een nieuwe serie voor dit jaar… regelmatig een foto van mij.
Deze eerste in ons vertrouwde, geliefde bos. Na veel regen lekker nat!
Wel mijn jas open, het was “warm” buiten,
Deze week was ik weer gewoon naar mijn werk. Daar heb ik opgeruimd.
Eerst de kasten met spullen van de AB van de afdeling. Veel weg gedaan of naar de afdelingen terug gebracht waar t van geleend was. Daarna alle kerstspullen. Er was zoveel dat we een keuze gemaakt hebben… de mooiste dingen bewaard, de rest is weg.
Thuis poetste ik het huis lekker fris. Een nieuw recept voor in de oven gemaakt, was echt super lekker. Uiteraard gewoon koolhydraatarm, dat houden we nu alweer ruim 3 jaar vol. Ik blijf netjes op mijn gewicht, voor Kees gaat er nog altijd gewicht af. Zo trots op hem.
Verder had ik flink wat herstel-tijd nodig en genomen. Samen met mijn buuf weer heerlijk de ukelele gespeeld. We zijn intussen halverwege het eerste boek en zo blij met onze resultaten!
Jaaroverzicht 2023
Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni
Juli
Augustus
September
Oktober
November
December
Ja natuurlijk mocht dit jaar eindelijk ons bos in de schijnwerpers staan. Alle jaargetijden te volgen van afwisselend jaar 2022.
We waren veel in ons bos te vinden!
Dit jaar waren mijn hobby’s ukelele spelen, dwarsfluit leren spelen, breien, lekkers koken, tv kijken, de krans aan de deur versieren, breien, diamond painting en nog altijd heerlijk spelen met etherische olie.
Dit jaar was bewegen mijn ding tijdens wandelingen met vriendin, Kees, Tim, Evaline, de hondjes van de buren. En regelmatig deed ik mee met Nederland in beweging.
Qua reuma leek ik redelijk een vorm te hebben gevonden in balans tussen werk/herstel/ontspanning/actief zijn. Voor het winkelen en museumbezoek nam ik een rollator mee. Dit is een hele fijne oplossing om niet te lang te hoeven staan op mijn voeten.
Op mijn werk was het chaotisch en onrustig tot november. Met gedoe rond uren en werken op andere afdelingen. Vanaf november is er rust en heb ik het weer enorm naar mijn zin. 16 uur op de afdeling met mensen met NAH. Samenwerken met zorghulpen, voedingsassistenten en natuurlijk de zorg. Heerlijk, mij kun je niet blijer maken. Met collega’s volgen we een feedback training die mooie dingen oplevert.
Met ons heerlijke gezin genoten we van onze tuin waarin we met elkaar aan t werk waren, een nieuwe schutting geplaatst hebben en de kersenboom lieten snoeien. Samen met de kikker, de duif die kwam broeden en alle andere grote en kleine beestjes.
Wat hebben we genoten met elkaar tijdens de vakantie in Duitsland met mijn viertjes. Een mooi weekend gehad met mijn schoonfamilie, met zijn 10-en in Zeeland en een fijne geweldige tijd samen met Kees in november.
We gingen met zijn viertjes naar de bioscoop voor de nieuwste films van Marvel. En verder was ik soms een fijne taxi-mamie.
We keken naar de Streamers en genoten omdat vanuit huis kon.
Gelukkig kon ik weer samen met mijn vriendinnetjes afspreken.
Helaas flink geveld door corona, maar voor nu lijkt het wel echt voorbij, geen longcovid.
Tim deed een examen voor jiu jitsu, ging voor een studiereis op stap. Bezocht Noorwegen en doet nu zijn stage op de Veluwe waar hij half intern is. Gaat goed met hem.
Evaline gaf veel hulp in het huishouden en met de boodschappen. Haalde vol trots haar rijbewijs en startte met een nieuwe mooie opleiding. Gaat goed met haar.
Kees bleef wandelen, 3x per dag. Werkt nog steeds in Zevenbergen. Ging eindeloos oefenen om nu al heel lekker gitaar te spelen. Gaat goed met hem.
Pepsie bleef lekker zichzelf, zoekt ons regelmatig op voor gezelschap. Gaat goed met haar.
Maxi had flinke jeuk op zijn huid, maar voor nu lijkt dat wel een beetje op zijn retour. Zoekt ons altijd op en knuffelt zo graag! Voor nu gaat t goed met hem.
Tweede kerstdag
Wij reden netjes op tijd naar Voorhout,
Kees had lekkere broccolisoep met prei gemaakt. Evaline maakte er foccacia bij.
Frans en Nel hadden alles voorbereid voor gourmet met sla, vlees, vis en groentes.
Sander en Krista maakten een heerlijk kha toetje van appel, blauwe bessen, yoghurt en slagroom.
Week 52
Wat genoten we van een spelletjes avond met elkaar. Kopje kerst-thee erbij.
Prachtige cadeautjes onder de boom. Tim kocht voor ons alle drie. Evaline kocht voor ons alle drie. Wij kochten voor ons alle vier. Een avontuur om aan te gaan: wassen zonder plastics. Allemaal fijne producten voor haar en huid. Ben zo benieuwd.
Op Eerste Kerstdag was ik aan het werk. Een mooie dienst samen met collega’s en bewoners.
Thuis had Tim lekker gekookt, alweer een nieuw recept met gegrilde spruitjes, puree van koolrabi en schouderkarbonade.
Verder deed ik deze week even niet zoveel. Vooral werken en herstellen.
En als je dan de laatste werkdag van t jaar naar huis rijd en deze prachtige zonsondergang mag zien, dat is dan toch wel een cadeautje die op de foto moest!
Tim was gezellig deze hele week thuis en knapte lekker op.
Evaline was veel aan het werk, maar de woensdag was even voor ons samen om wat dingen te regelen.
Kees is flink verkouden, gelukkig door testen, te weten dat t geen corona is.
Mooie wens
Voor alle lezers van mijn blog, veel liefs!