Alle spullen van de zolder staan netjes op hun plekje. Voor Pepsie weer haar vertrouwde plekje terug. Een doos waarin ze nu en dan even een time-out neemt. Helemaal blij is ze.
Niets vermoedend begon ik dinsdagochtend rustig aan de Hibiscus. De struik zouden we weghalen wanneer ze onze muur komen verbeteren. Ik dacht nog een week te hebben om tussen mijn werk door de tuin leeg te maken voor de werkmannen zouden starten.
Onze overbuurman vroeg of wij naar voren geschoven konden worden… reden was zo goed dat ik “jawel” antwoorde. Hij kwam helpen met de dikke stam door te zagen met een kettingzaag. Evaline kwam helpen met de andere struiken. En alles bij elkaar was ik na 3 uur zover dat de steigers opgebouwd konden worden.
Voor mijn lijf niet echt een goede actie, maar vooruit… het kan maar klaar zijn.
Volgend jaar willen we de voortuin opnieuw inrichten. De struiken die er nu stonden, zouden niet blijven en zijn nu met de grond gelijk gemaakt. De wortels komen we volgend jaar vanzelf wel weer tegen,
Steigers gebouwd, doek er om heen, ramen afgeplakt… en daar was 2 dagen flinke herrie van het verwijderen van de oude cement laag. Daarna 1,5 dag voor het afspuiten van de stenen.
Op de foto’s het verschil.
Ook aan de achterkant, bij de slaapkamer werd het kleine stukje meegenomen.
Helaas, na alle troep zat dan toch echt de regenpijp verstopt. Kees maakte ruimte door te graven en haalde de regenpijp los, nu een stuk voor het afvoeren van de bladeren ertussen gezet. Een extra, onverwachte klus, maar mooi opgelost.
In de avond wandelen we veel samen, de zonsondergang, de maan… je merkt echt dat het nu sneller donker aan het worden is. Op onze donderdagavond waren we samen naar Ikea. Even winkelen voor handige dingen in huis. Gezellig was het!
Tussendoor maakte ik het huis schoon en ook het gras van de achtertuin gemaaid. We oogsten veel bramen, jammie en ook de druiven zijn rijp. Hoewel die wat minder zoet zijn, dit jaar.
Ik werkte vele dagen, maar alleen halve diensten zodat ik zelf niet teveel overuren maak, voor een collega die nu vakantie heeft. Nu het weer zich van een mooie, zachte kant laat zien, ben ik volop buiten te vinden met de bewoners. Zij genieten hier enorm van.
En ook deze week weer een heerlijke wandeling met vriendin, in het bos.
Kees was volop aan het klussen van de laatste dingen op zolder en werkte voor Zevenbergen zijn uren vol.
Tim is nog steeds aan het werk bij de slagerij en gaat 3 dagen naar Eindhoven om er heel veel te leren over coachen. Ik ben zijn gewillig slachtoffer, grin! En wat is hij blij dat de jui jitsu weer gestart is. Daar gaat hij elke week naartoe en ook nog 3x in de week fitnessen. Sportief hoor (klinkt de trots door mijn typen heen?)!
Evaline ging een aantal dagen naar school in ‘s-Hertogenbosch en kreeg ook online les. Is volop zich een draai aan het vinden rond het reizen en het maken van huiswerk. Gelukkig is het niet allemaal alleen maar vermoeiend: ze is er heel positief bij.
Ze werkte ook nog extra in de gezondheidswinkel. Wat een energie!
Alle vier zijn we vlijtig aan het oefenen op onze muziekinstrumenten. Regelmatig horen we elkaar lekker bezig zijn. Tim op zijn elektronische piano, Evaline op de gitaar, Kees en ik op onze (elk zijn eigen) ukelele.
Categoriearchief: Algemeen
Week 36
Een heerlijke avondwandeling met prachtige zonsondergang.
het begin van een week waarin ik nog meer klusjes in en om huis wist te volbrengen.
Uitzoeken, opruimen, schoonmaken. Heerlijk.
Alles wat ik al zo lang had willen doen, lukte nu eindelijk.
Ik had een fijne week waarin ook ruimte was voor netflix kijken, podcasts luisteren.
Ik ging met Tim een heerlijke wandeling maken over de prachtige heide en door bos en duin.
De Loonse en Drunense duinen is een prachtig natuurgebied.
We gingen al vroeg op pad en met nog een beetje mis tussen de bomen werden het sprookjesachtige foto’s.
Aan het eind van de wandeling dronken we wat lekkers en deelden we samen een Udenhoutse Broeder, jammie!
Van de meegebrachte dennenappels maakte ik een slinger voor in ons huisje in de tuin.
Zou het al de laatste keer zijn geweest? De barbecue toch nog maar even aan deze week!
Een lieve buurvrouw kwam op visite, een wandeling met mijn vriendin, een middag met ons groepje vriendinnen, een avondje weg met Kees, wandelen en shoppen. Een complete week die plotseling zo mooi eindigde: de eerste spullen die van zolder ruim een half jaar beneden gestaan hebben, konden terug naar boven… yehaa het einde is in zicht. De verbouwing op zolder. Kees zijn werkruimte waar hij nu goed het klimaat kan regelen door de isolatie, de airco, de grotere dakkapel met meer licht en frisse lucht. Zo blij en dankbaar dat het nu bijna klaar is.
Het duurde flink langer dan we verwacht hadden, door de tegenslag met Kees zijn wondroos.
Het kostte flink meer door het extra inhuren van klusjesmannen om de vooruitgang een duwtje te geven. Maar dat maakt allemaal niet meer uit. We zijn er gekomen, we zijn trots en blij met het resultaat. Komende week foto’s… beloofd!
Een bezoek aan de podotherapeut gaf wat duidelijkheid. De artrose in mijn voeten is heviger/erger geworden, Ik merk dat vooral bij wandelen. Een andere steunzool gaat hier niet in helpen, maar wel aangepaste schoenen. Om te overwegen waard. Zucht… maar wellicht helpt het me wel om goed mobiel te blijven.
Week 35
Een week voor mij alleen.
Evaline had haar introductiedag voor haar HBO opleiding en werkte haar laatste vakantiedagen nog volop in de gezondheidswinkel.
Tim had zijn eerste lessen voor de minor in Eindhoven.
Kees volop aan het werken en aan het klussen op zolder.
Ik poetste grondig stapje voor stapje, elke dag een stukje, ons huis weer lekker schoon.
Ik werkte in de voortuin en de achtertuin en tot slot maakte ik de auto’s schoon.
Zo lekker om daar eens rustig de tijd voor te kunnen nemen.
Ik wandelde met mijn vriendin een heerlijke ochtend.
En na 5 uurtjes zoeken had ik voor Evaline haar oortje van de telefoon terug gevonden.
Het plekje steeds meer ingezoomd. Wat een opluchting dat het terug is!
Vele dagen teveel gewerkt, lang geen vakantiedagen ingezet… het is fijn daar nu wel even ruimte voor te voelen.
Ik oefende op mijn ukelele en genoot van zon en onze huisgenootjes dicht bij mij.
Met Kees liep ik een wandeling in Surrea. Prachtig gebied waar we al veel vaker geweest zijn.
We bleven er wachten tot de zon onderging (=zie foto 2021!)
En met mooi weer prachtige vlinders in de tuin!!!
Week 34
Het was weer een gewone week om te werken.
Nu, na de vakantie, ben ik vooral op zoek naar een stukje structuur en balans in de dagen dat ik thuis ben. Ik werk nu 2 dagen van 8 uur of 1 dag van 8 uur en 2 middagen van 4 uur (weekend).
Ik wil zoveel en loop steeds vast. Samen met Kees ben ik aan het kijken wat goed werkt.
Ik heb zo mijn afspraken en daarnaast een stuk huishouden, gezin, hobby en al die andere dingen.
Ik heb er voor gekozen om een paar lieverds even niet meer op te zoeken. Ik moet werken aan mijn eigen balans en energie.
Wat ik nu op wil pakken is
sporten, 2x in de week
de tuin voor en de tuin achter netjes bijhouden
de wandeling met mijn vriendin
contacten met mensen die mij ook opzoeken en daarin initiatief nemen.
En verder hersteltijd voor mijn reuma-dingen.
Wat een feestje in mijn oren. Vroeger geopereerd aan flaporen en nu versier ik ze zo graag.
Deze week ontmoette ik mijn allerliefste geweldige peettante. Wat was het fijn om elkaar weer te zien. Bij te praten, Lekker te eten samen.
Samen met Tim reed ik naar Goes om er voor hem een elektrische piano te kopen. Hij wil dit graag proberen te gaan spelen. Voorlopig een cursus online… leuk!
Samen met Evaline reed ik naar Breda waar zij haar theorie examen voor auto rijden ging doen. Een ochtend les en een dag later het echte examen. En wat waanzinnig: ze is gewoon in 1x geslaagd. Nu zij haar theorie heeft mag zij haar lessen weer gaan hervatten. We gaan even haar rooster afwachten en dan eindelijk weer verder werken aan haar rijbewijs!
Week 33
Eigenlijk was ik niet ingedeeld om te werken, maar in overleg met de roosteraars, de voedingsdiensten en de zorghulpen… deed ik 2x een avond voedingsdienst. Bewoners voorzien van avondeten, alle afwas ruimen en een rondje koffie voor degene die in de avond nog wakker zijn. Fijn om dit te doen en zo de collega’s te ondersteunen.
Ik wandelde weer een heerlijk uur met mijn lieve vriendin die ik een paar weken had moeten missen.
Ik ging bij het graf van papa langs. Maakte het weer schoon en netjes. Met het besef dat de langste tijd echt wel geweest is. Nog een paar jaar. Het is goed zo. Ik maak het met liefde en aandacht elk jaar schoon. En over een paar jaar laat ik het in liefde en vertrouwen los.
Week 32
Weer terug aan het werk, Kees vanuit huis en nu en dan een dagje naar kantoor.
Ik natuurlijk op onze afdeling voor mensen met NAH. Heerlijk om hen weer terug te zien, verhalen te horen en te mogen vertellen. Fijn om mijn collega’s weer terug te zien.
Evaline werkte deze vakantie extra dagen bij haar weeekendbaan.
Tim werkte bij een aannemersbedrijf voor 3 of 4 dagen in de week.
Ik ging naar de GGD voor een bloedafname om te kijken of ik voldoende beschermd ben voor Hep B. En inmiddels heb ik de uitslag: >10 is goed genoeg, ik had 101!!!
Ik heb samen met Evaline de moed gevat om de keuken opnieuw in te richten. Door ons koolhydraatarm eten hebben we andere producten en ook andere gereedschappen nodig.
En alles stond steeds meer lastig en rommelig in de kasten. En ik vind dit echt een rotklus… alles heeft zo zijn eigen vaste plekje en nu moest ik wel omgooien… maar nu een poosje later: ik ben er heel blij mee. Geen rommeltje meer in de kasten, nu kunnen we overal weer fatsoenlijk bij!!!
TIm en Evaline zijn deze week voor de 2e x gevaccineerd voor corona. Trots en blij dat zij zelf deze keuze gemaakt hebben. Gelukkig hebben beide er niet teveel last van de bijwerkingen gehad. Alleen flink moe.
Bibbidi Bobbidi Boo
Bibbidi Bobbidi Boo… de blog ligt stil. Net als in 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015, 2019!
Ow, euh… enne… de betovering wordt verbroken zo rond eind augustus. Voor jullie allemaal een heel fijne vakantie of fijne tijd toegewenst
Week 29
Wat is dat toch, met die laatste week voor de schoolvakantie?
Altijd dingen willen afronden, extra druk op de een of andere manier.
Thuis had ik nog veel kleine klusjes die nu ook allemaal opgepakt zijn.
Lekker afstrepen van mijn lijst.
Tussendoor gewoon aan het werk geweest.
Evaline leverde haar boeken voor Havo in, kreeg dezelfde dag de boeken voor haar nieuwe opleiding!
Tim had maandag een heerlijke dag in de Efteling met zijn oom, tante en neefjes.
Kees is vlijtig door aan het klussen op zolder, wandelt 3x daags en is alweer lekker baantjes aan het zwemmen.
Geslaagd
Evaline in het auditorium, wij in een klaslokaal. Zij met haar klasgenoten, wij met een paar andere ouders. Zij werd het podium opgeroepen en kreeg mooie woorden, complimenten.
Zij stond daar zo trots, zagen wij op het scherm van waar af wij alles konden zien en horen.
Een PWS award. profiel-werk-stuk. Zij had met haar vriendin een 3-D Printer gemaakt voor informatica, een 9,5 als cijfer. De meiden hadden samen ook een computerspel mogen maken en hadden toen gekozen voor het thema Frozen. Haar prijs had de leerkracht zelf geprint: een prachtige sculptuur van Frozen!!! Leuk om zo beide te verenigen in de award, waar overigens een mooie bioscoopbon bij zit.
Tim keek via WhatsApp mee, mocht er niet bij zijn.
Haar mentor, bij wie wij in de klas zaten en waar zij na het algemene gedeelte, ook naar toe kwam, had ook mooie woorden voor haar. En alle klassenfoto’s op een rijtje. Een laatste gymles werd gegeven (haar mentor de gymdocent die helaas niet veel les heeft kunnen geven in coronatijd). Daarna een glas champagne voor wie wilde en nog even buiten na praten. Thuis waren er bloemen en cadeaus van ons voor haar.
Trots op haar, dat zij met alle hindernissen van dit jaar toch haar diploma met zulke goede cijfers heeft weten te behalen.
Week 28
Het is me gelukt en zo trot s en tevreden met het resultaat.
Ik liep hopeloos achter op mijn eigen werk.
De verbouwing, Kees zijn been, de examens en uitslag van Evaline, Tim zijn perikelen, mijn rug die veel pijn gaf en intussen weer een stuk beter mee doet, wennen op mijn nieuwe afdeling… het eiste zo zijn tol.
Maar deze week is het me gelukt:
voortuin helemaal opgeknapt en netjes gemaakt, onkruid uit de voegen van het trottoir en onze oprijlaan.
de auto’s gewassen van buiten en schoongemaakt van binnen.
de achtertuin helemaal opgeknapt en netjes gemaakt en toen ik bezig was met het onkruid kwam Pepsie er gezellig voor liggen, gekkie!!!
Het onkruid haal ik weg met een mesje en probeer zoveel mogelijk wortels mee te nemen zodat het niet zo snel terug groeit. Rustig op mijn knietjes nam ik hier de tijd voor.
We reden naar het westen voor de verjaardag van mijn schoonmoeder, het was een goede reis.
Op de terugweg reden we vanuit de zon zo richting de vele regen die hier de afgelopen dagen is gevallen. Gelukkig hebben wij geen last gehad van onder gelopen toestanden.
In de avond, wachtend tot het droog zou worden voor een wandeling, hebben we een spelletje gespeeld met zijn viertjes.
Het vele zware werk thuis afgewisseld met pauzes, dat ging goed voor mijn lijf. Ondertussen kwam Pepsie even bij mij zitten. Net toen ik een foto maakte ging zij gapen!
En op zondag visite bij ons thuis. Hoewel we nog enorm voorzichtig zijn. Mijn zwager en schoonzusje vlakbij op vakantie en wilden zo graag langs komen…