Op zondag liep ik samen met Kees een klein rondje door ons bos.
Snel buiten adem, pijn bij diep inademen. Maar… na een poosje herstellen thuis, was ik toch wel erg blij om dit gedaan te hebben.
Maxi waakt trouw bij en over mij, wanneer ik thuis ben is hij veel in mijn buurt. Zo zorgt hij er vast voor dat ik echt de rust neem om op te knappen en aan te sterken.
Alweer zo een lekkere maaltijd. Wat eten we toch gevarieerd. Telkens nieuwe recepten die om proberen vragen en dan weer een succes blijken te zijn. Heerlijk.
Een korte wandeling met mijn vriendin en een lunch op mijn werk met lieve collega’s maakten mijn week compleet.
Categoriearchief: dongepark
week 4
Een heerlijk bosje voorjaar in huis, voor Kees. Hij was alle regen en donkere dagen zo zat…
Hoe kun je de luchtmachtbasis in Nieuw Millingen autarkisch maken? 20 weken werkte Tim hard aan dit onderzoek, samen met een klasgenoot. Deze week was de presentatie van hun verslag. Met zijn 3 drie waren we getuige van dit bijzondere moment. Dikke trots en herinneringen waren deel van mij. Trots op Tim en zijn prestatie. Maar ook herinneringen aan Kees zijn presentatie, want daar mocht ik toen samen met zijn ouders en broer ook bij zijn.
We hadden cadeautjes voor Tim geregeld, in alle vertrouwen dat het goed zou komen. En als je dan dit mag afsluiten met een 7,7 weet je dat het goed was. School is nog niet klaar voor hem, nog een paar toetsen mogen gemaakt worden.
Nog niet helemaal opgeknapt van de gemene griep. Vooral veel te snel moe, erg benauwd, bij diep inademen pijn in mijn borstkas. Ik werkte mijn gewone uren, maar op verschillende momenten. Vanwege vergaderingen en de presentatie van Tim (die op mijn vaste werkdag was). Had de rest van mijn leuke door de weekse dingen afgezegd. Dat was prettig, zo heb ik tijd om te herstellen van werk en die resten van de griep. Maxi mijn trouwe gezelschap, volgde mij in bed, op de bank, aan mijn bureau en aan tafel.
Week 3
De griep houdt mij stevig in zijn greep.
Ik slaap veel, neem goed drinken, maar door misselijk eet ik minder.
Ik stoom en spoel met zout mijn neus.
Hoesten is gemeen, een droge lastige hoest.
Maar ik voel langzaam weer vooruitgang.
Een witte wereld, leuk voor de foto’s.
Op donderdag was ik weer naar mijn werk, zo ongeveer geprobeerd.
Op vrijdag door de staking in het OV en alle sneeuw, Evaline naar school en haar werk gereden.
En vandaag, zaterdag, met Kees een wandeling door ons bos gemaakt.
Bevroren plassen, sneeuw krakend onder onze voeten, de zon die vrolijk scheen.
Een heerlijke wandeling, maar gelukkig het kortste rondje.
Ik was nog erg benauwd onderweg en had veel pijn toen we thuis kwamen.
Maar… deze wandeling nemen ze ons niet meer af!
Week 1
Een nieuwe serie voor dit jaar… regelmatig een foto van mij.
Deze eerste in ons vertrouwde, geliefde bos. Na veel regen lekker nat!
Wel mijn jas open, het was “warm” buiten,
Deze week was ik weer gewoon naar mijn werk. Daar heb ik opgeruimd.
Eerst de kasten met spullen van de AB van de afdeling. Veel weg gedaan of naar de afdelingen terug gebracht waar t van geleend was. Daarna alle kerstspullen. Er was zoveel dat we een keuze gemaakt hebben… de mooiste dingen bewaard, de rest is weg.
Thuis poetste ik het huis lekker fris. Een nieuw recept voor in de oven gemaakt, was echt super lekker. Uiteraard gewoon koolhydraatarm, dat houden we nu alweer ruim 3 jaar vol. Ik blijf netjes op mijn gewicht, voor Kees gaat er nog altijd gewicht af. Zo trots op hem.
Verder had ik flink wat herstel-tijd nodig en genomen. Samen met mijn buuf weer heerlijk de ukelele gespeeld. We zijn intussen halverwege het eerste boek en zo blij met onze resultaten!
Week 52
Wat genoten we van een spelletjes avond met elkaar. Kopje kerst-thee erbij.
Prachtige cadeautjes onder de boom. Tim kocht voor ons alle drie. Evaline kocht voor ons alle drie. Wij kochten voor ons alle vier. Een avontuur om aan te gaan: wassen zonder plastics. Allemaal fijne producten voor haar en huid. Ben zo benieuwd.
Op Eerste Kerstdag was ik aan het werk. Een mooie dienst samen met collega’s en bewoners.
Thuis had Tim lekker gekookt, alweer een nieuw recept met gegrilde spruitjes, puree van koolrabi en schouderkarbonade.
Verder deed ik deze week even niet zoveel. Vooral werken en herstellen.
En als je dan de laatste werkdag van t jaar naar huis rijd en deze prachtige zonsondergang mag zien, dat is dan toch wel een cadeautje die op de foto moest!
Tim was gezellig deze hele week thuis en knapte lekker op.
Evaline was veel aan het werk, maar de woensdag was even voor ons samen om wat dingen te regelen.
Kees is flink verkouden, gelukkig door testen, te weten dat t geen corona is.
Week 47, 48 en 49, foto 2022
Waar is de muis nou? Kees had op zijn computerscherm een filmpje van muizen aan gezet. Pepsie was helemaal gebiologeerd. Vloog zelfs een keer naar t scherm. Toen het filmpje uit ging heeft ze zeker nog een half uur zo gezeten. Nu en dan ook naast en achter het scherm gezocht.
Dit keer bij mij. Een heerlijke middag samen met mijn vriendinnetjes. Ik maakte worteltaart met walnoten. Een salade van tonijn en alles natuurlijk kolhydraatarm. Het was leuk om te bakken.
De middag vloog voorbij en dankbaar dat we elkaar al zo lang kennen en het nog steeds fijn is samen.
Van Sinterklaas een bioscoopbon cadeau, we gingen naar de volgende Marvel-film en zaten 3 uur gekluisterd aan t beeld. Weer een spannend verhaal!
En verder nam ik de hondjes van de buuf regelmatig uit voor een lange wandeling. Dat vindt ik wel erg leuk om te doen. Samen met de buuf speelde ik op de ukelele. Samen met mijn vriendin wandelde ik. Met Kees liep ik regelmatig mee na het eten voor een korte wandeling.
Het werk bij Reuma Nederland heb ik toch afgezegd. Met een bezwaard hart, maar er kwam opeens zoveel tijd extra bij, die heb ik helaas niet tot mijn beschikking. Dan maar beter gelijk stoppen, voor ik fouten maak.
Op mijn werk extra gewerkt toen het team uit ging. Ik wilde niet mee omdat ik in de avonden niet zoveel waard ben. De harde werkers kregen lekkers, lief!
Eigenlijk gewoon trots op mijn lijf, maar eens een leuke foto gemaakt waarin ik zomaar een beetje strakke kleding aangedurft heb! En Tim maakte een foto van mijn sportieve half uur. Regelmatig doe ik via internet mee met Nederland in Beweging. Zo lekker om te doen en ik knap er altijd enorm van op.
Lichtjes, wegens de hoge energie kosten dit jaar niet teveel. Maar wel een klein beetje.
De weekopdracht voor mijn foto was lichtjes.
En een heerlijke maaltijd van kip met een puree van koolraap. Dat at ik denk ik voor t eerst van mijn leven en het was enorm lekker, die gaat in de herhaling!
De kerstboom staat weer, gezellig!
En dan die stoeltjes daarbij… ik verklap nog niks… maar reken maar dat we enorm plezier gehad hebben met elkaar. Eerst vanaf september al heel hard aan het oefenen geweest. Zo trots op dat we al ruim een jaar muziek maken met elkaar. Zoveel geleerd hebben.
De afgelopen week had ik vakantie. Mijn vakantiedagen zijn nu netjes op voor 2022. Kees werkte gewoon, Tim was op zijn stage, Evaline naar school en haar werk. Ik nam tijd om aan te sterken, nam de rust die mijn lijf opeiste. Ik zeemde de ramen, deed onze kerstkaarten op de bus. Ik heb gekeken welke hobby’s lukken op mijn eigen kamer. Beneden is t te koud om lang stil te zitten als ik creatief bezig ben. Nu een lekker puzzelboek, een serie op Netflix en een breiwerk opgepakt. Naast het sporten en het muziek maken op mijn ukelele en dwarsfluit. Genoeg uitdagen weer!!!
Brrrr… vanmorgen was het koud en buiten van alles bevroren. De roos deed nog een dappere poging toen het in oktober nog zo lang mooi weer bleef. De weekopdracht voor de foto was bevroren.
En vanavond eten we lekker stoofvlees.
We letten erg op de kosten voor energie en de boodschappen. Verder doen we weinig extra’s meer. Het vlees was in de aanbieding, dan toch maar meegenomen. Koken op een elektrisch plaatje zodat het niet een middag lang op het gas hoeft te staan.
Week 46
Na een heerlijke vakantie mijn eerste week in het nieuwe werken op de afdeling.
Wel wennen, maar ik weet t zeker, dit gaat helemaal goed komen.
De rust thuis genomen om te herstellen van de werkdagen. Heerlijk met de katten om mij heen.
Op woensdag ging ik voor het onderzoek voor borstkanker. Geen pretje, wel een veilig idee.
Onze avond samen, Kees en ik, was fijn. We bleven dit keer thuis, na een koele avondwandeling. Lekker samen muziek maken. Deze week namen we ook tijd voor een lange wandeling bij Surrea. De runderen liggen rustig bij elkaar, de paddenstoelen rijzen uit de grond en de bloemetjes stoppen maar niet met bloeien. Wat een prachtig gebied is het toch.
Tim ging zich oriënteren voor een master-opleiding. Evaline was druk met school en werk.
De week vloog voorbij!
Dongepark
Een van de laatste maaltijden die ik samen met de bewoners wist klaar te maken.
Voor mij de 1e keer risotto. Ik stond bij het koken te jubelen boven de pan, met de afzuigkap aan, de radiobox naast mij. Hoe leuk ik het vond om te zien hoe snel die risotto de bouillon aan t opnemen was. Wat ik niet in de gaten had, was dat de bewoners achter mij enorme schik hadden om mijn enthousiasme. Geweldig!!!
Vanaf november geen kookgroep en koor meer. Wel mijn 16 contracturen terug op de Kastanjelaan. Wat heb ik hier veel zin in. Zo blij: rust en duidelijkheid in mijn rooster en daarmee ook voor onze bewoners.
Na een half jaar 16 uur per week in de huiskamer van Lindelaan, 9 maanden 16 uur per week op Kastanjelaan. Na die 9 maanden, voor 8 maanden nog maar 10 uur per week op Kastanjelaan en de 6 overgebleven uren was ik flexibel op Lindelaan, Esdoornlaan en bij AB Centraal. Een prachtige tijd waarin ik ontzettend veel gezien en geleerd heb over de andere afdelingen. Nu dus weer lekker alleen Kastanjelaan.
Week 41
100% huisvrouw… alle was weg gewassen en een deel buiten laten drogen.
In huis geurde het smakelijk naar de hachee die een middag stond te pruttelen.
Een wandeling met Kees, mooie gesprekken met Tim en Evaline.
De zondag was een zonnige blije dag.
Maandagavond voor de zekerheid nog een test gedaan, dinsdag de 4e coronavaccinatie gehaald. Ik reed er voor naar Tilburg. Ik bracht mijn schoenen alweer weg, maar nu naar een echte schoenmaker. Jammer dat mijn gebroken en gerepareerde zool (door de schoenenwinkel zelf) nu al los ging laten.
En er kwam bezoek van Reuma Nederland. Met het verzoek of ik vrijwilligerswerk voor hen wil oppakken. Het zou om 20 uur in een jaar gaan. Ik heb ja gezegd.
Samen met Kees lekker aan het oefenen. Zo heerlijk, een gouden momentje in de week.
Tim ging afscheid nemen van zijn tijdelijke werkgever waar hij met zoveel plezier gewerkt heeft. Plotseling in de vakantie was er geen werk meer, na de vakantie kon Tim zelf niet meer vanwege zijn stage. Bij afscheid hoort lekkers, dus bakte ik de overheerlijke stroopwafel-cupcakes.
Evaline aan het werk vlak voor en tijdens haar verjaardag, nam ook de stroopwafel-cupcakes mee om te vieren dat ze geen tiener meer is.
En samen met Kees at ik heerlijk van de koolhydraatarme cake. Een ochtend ontspannen in de keuken werken, zo fijn.
Eindelijk de prachtige rode boom vlakbij op de foto kunnen zetten. En natuurlijk de eerste paddenstoelen in het park.
Week 40
Dat was fijn: niet extra werken, gewoon 1x AB Centraal en 2x Kastanjelaan.
Op maandag gingen we met collega’s naar de spectaculaire introductie show van Mijzo.
Het was zeker de moeite waard hier bij te zijn.
Dierendag mocht ik werken en er kwamen veel dieren op bezoek. Niet alleen deze Oehoe, maar ook een slang, honden en konijnen. De bewoners genoten hier enorm van.
Op een zonnige middag liepen we samen een heerlijke wandeling door ons bos. Wat is het er nog lekker groen. We genoten ervan. Een nieuw rondje hebben we een paar keer gelopen en deze keer ging ik de weg wijzen, zodat ik zeker weet dat ik de route goed in mijn koppie heb.
Van de week een webinair geluisterd over manifesteren. Wauw, reuze interessant allemaal.
En verder was ik aan het kleuren, ukelele spelen, podcast luisteren en werkte ik in de tuin.