Categoriearchief: reuma-nederland

Week 47, 48 en 49, foto 2022


Waar is de muis nou? Kees had op zijn computerscherm een filmpje van muizen aan gezet. Pepsie was helemaal gebiologeerd. Vloog zelfs een keer naar t scherm. Toen het filmpje uit ging heeft ze zeker nog een half uur zo gezeten. Nu en dan ook naast en achter het scherm gezocht.

Dit keer bij mij. Een heerlijke middag samen met mijn vriendinnetjes. Ik maakte worteltaart met walnoten. Een salade van tonijn en alles natuurlijk kolhydraatarm. Het was leuk om te bakken.
De middag vloog voorbij en dankbaar dat we elkaar al zo lang kennen en het nog steeds fijn is samen.

Van Sinterklaas een bioscoopbon cadeau, we gingen naar de volgende Marvel-film en zaten 3 uur gekluisterd aan t beeld. Weer een spannend verhaal!
En verder nam ik de hondjes van de buuf regelmatig uit voor een lange wandeling. Dat vindt ik wel erg leuk om te doen. Samen met de buuf speelde ik op de ukelele. Samen met mijn vriendin wandelde ik. Met Kees liep ik regelmatig mee na het eten voor een korte wandeling.
Het werk bij Reuma Nederland heb ik toch afgezegd. Met een bezwaard hart, maar er kwam opeens zoveel tijd extra bij, die heb ik helaas niet tot mijn beschikking. Dan maar beter gelijk stoppen, voor ik fouten maak.


Op mijn werk extra gewerkt toen het team uit ging. Ik wilde niet mee omdat ik in de avonden niet zoveel waard ben. De harde werkers kregen lekkers, lief!
Eigenlijk gewoon trots op mijn lijf, maar eens een leuke foto gemaakt waarin ik zomaar een beetje strakke kleding aangedurft heb! En Tim maakte een foto van mijn sportieve half uur. Regelmatig doe ik via internet mee met Nederland in Beweging. Zo lekker om te doen en ik knap er altijd enorm van op.

Lichtjes, wegens de hoge energie kosten dit jaar niet teveel. Maar wel een klein beetje.
De weekopdracht voor mijn foto was lichtjes.
En een heerlijke maaltijd van kip met een puree van koolraap. Dat at ik denk ik voor t eerst van mijn leven en het was enorm lekker, die gaat in de herhaling!

De kerstboom staat weer, gezellig!
En dan die stoeltjes daarbij… ik verklap nog niks… maar reken maar dat we enorm plezier gehad hebben met elkaar. Eerst vanaf september al heel hard aan het oefenen geweest. Zo trots op dat we al ruim een jaar muziek maken met elkaar. Zoveel geleerd hebben.
De afgelopen week had ik vakantie. Mijn vakantiedagen zijn nu netjes op voor 2022. Kees werkte gewoon, Tim was op zijn stage, Evaline naar school en haar werk. Ik nam tijd om aan te sterken, nam de rust die mijn lijf opeiste. Ik zeemde de ramen, deed onze kerstkaarten op de bus. Ik heb gekeken welke hobby’s lukken op mijn eigen kamer. Beneden is t te koud om lang stil te zitten als ik creatief bezig ben. Nu een lekker puzzelboek, een serie op Netflix en een breiwerk opgepakt. Naast het sporten en het muziek maken op mijn ukelele en dwarsfluit. Genoeg uitdagen weer!!!

Brrrr… vanmorgen was het koud en buiten van alles bevroren. De roos deed nog een dappere poging toen het in oktober nog zo lang mooi weer bleef. De weekopdracht voor de foto was bevroren.

En vanavond eten we lekker stoofvlees.
We letten erg op de kosten voor energie en de boodschappen. Verder doen we weinig extra’s meer. Het vlees was in de aanbieding, dan toch maar meegenomen. Koken op een elektrisch plaatje zodat het niet een middag lang op het gas hoeft te staan.

Week 41


100% huisvrouw… alle was weg gewassen en een deel buiten laten drogen.
In huis geurde het smakelijk naar de hachee die een middag stond te pruttelen.
Een wandeling met Kees, mooie gesprekken met Tim en Evaline.
De zondag was een zonnige blije dag.


Maandagavond voor de zekerheid nog een test gedaan, dinsdag de 4e coronavaccinatie gehaald. Ik reed er voor naar Tilburg. Ik bracht mijn schoenen alweer weg, maar nu naar een echte schoenmaker. Jammer dat mijn gebroken en gerepareerde zool (door de schoenenwinkel zelf) nu al los ging laten.
En er kwam bezoek van Reuma Nederland. Met het verzoek of ik vrijwilligerswerk voor hen wil oppakken. Het zou om 20 uur in een jaar gaan. Ik heb ja gezegd.

Samen met Kees lekker aan het oefenen. Zo heerlijk, een gouden momentje in de week.


Tim ging afscheid nemen van zijn tijdelijke werkgever waar hij met zoveel plezier gewerkt heeft. Plotseling in de vakantie was er geen werk meer, na de vakantie kon Tim zelf niet meer vanwege zijn stage. Bij afscheid hoort lekkers, dus bakte ik de overheerlijke stroopwafel-cupcakes.
Evaline aan het werk vlak voor en tijdens haar verjaardag, nam ook de stroopwafel-cupcakes mee om te vieren dat ze geen tiener meer is.
En samen met Kees at ik heerlijk van de koolhydraatarme cake. Een ochtend ontspannen in de keuken werken, zo fijn.

Eindelijk de prachtige rode boom vlakbij op de foto kunnen zetten. En natuurlijk de eerste paddenstoelen in het park.