Het einde van het scoutingseizoen. Vanavond afgesloten met bij elk kampvuur een leuk spel.
Ze gingen spijkerbroek hangen in een touw.
Tim deed een spel mee waarbij je met stokken de blokjes moest omgooien.
Evaline werd een mooie vlinder.
Dan nog even spelen in de grote kampvuurkuil met vuur.
Volgende week gaan ze op kamp, zaterdag weg, vrijdagavond weer thuis.

Vrijdagavond bracht ik hem weg, na het avondeten. In de avond werd een tijdmachine in werking gesteld. Deze machine is het thema van het zomerkamp en was er dit weekendkamp alvast. Na een veels te korte nacht gingen ze gisteren naar de IJzertijd-boerderij. Hij maakte van klei een potje en van wat wol met zeep een paar knikkers. Na patatjes, een nachtspel weer slapen. Vanmorgen nog een leuk spel en rond 12 uur ging Kees hem weer ophalen. Fijn om hem weer thuis te hebben, goed om te horen dat het een leuk kamp is geweest.

  
  
Daar was dan eindelijk de vrijdag, deze week. Vanavond gaat ze voor twee nachtjes slapen bij scouting.
Na het opmaken van je eigen bed, werden alle kabouters omgetoverd tot welp. Scouting Nederland heeft besloten dat alle kids van 7 tot 11 jaar welpen heten vanaf dit jaar.
Eerst werd de opkomst geopend als kabouters. Dan moesten ze springen als Baloe, sluipen als Baghera, kronkelen als Ka en klauteren als de apen. Aan het eind kregen zijn hun nieuwe insigne.
Daarna werd de opkomst opnieuw geopend, maar nu als welpenopkomst met een nieuw liedje met dansje.
Hierna gingen zij verder en wij naar huis.

 
Van het carnaval maakte ze zelf deze tekening. Mooi gedaan: dus een plekje op mijn blog!
Vandaag verdiende zij haar “theater-insigne”. Het is een vaardigheids-insigne. Hiervoor hebben ze bij twee bijeenkomsten allerlei opdrachten in dit thema gedaan. Bovendien moest zij als huiswerk een foto-strip maken. Hier hebben we van de week flink wat tijd in gestoken, maar op het resultaat was ze best trots! Klik hier voor de fotostrip.

  
Vandaag was Tim aan de beurt. Samen met nog een aantal jongens werd hij bij de scoutinggroep geïnstalleerd. Netjes de welpenwet en de welpenbelofte opgezegd, een nieuw naambandje en een naambandje van de horde. Zijn das mocht papa om doen. Dan nog een groet en klaar… vanaf nu officieel bij deze groep.

  
Twee nachten slaapt hij daar. Hij had er van te voren wel veel zin. Besefte wel dat hij een aantal kinderen niet zo goed kent, maar de twee leuke  klasgenoten zijn er ook.
Voor het vervoer vanmiddag naar de ijsbaan hadden ze chauffeurs nodig en aangezien ik schaatsen ook wel erg leuk vind: reed ik.
Een onwijs leuke ijsbaan, twee delen. Het ene deel een stuk met grotten, bochten. Het andere deel een echte baan.
Terug in de auto sliepen er 3 van de 4, hahaha! Morgen mag ik hem weer ophalen, benieuwd naar de rest van zijn verhalen.

Twee nachten gaat zij er slapen. Ik vind dat stoer, zo kort nog maar bij deze groep. Een groep met andere gewoontes, nieuwe kinderen, lieve leiding. We brachten haar weg om 1/2 8 en eerst werden alle nieuwe meiden geïnstalleerd. Evaline kreeg natuurlijk niet voor de 2e keer de insignes van scouting, maar wél het naambandje van deze groep. Papa mocht de das omdoen. Ze hoort er nu dus écht bij. Strakjes gaat ze slapen naast Floor, haar favoriete vriendin.

 
Vandaag werd Evaline geïnstaleerd als kabouter. Natuurlijk mochten wij er bij zijn. Evaline had netjes de kabouter-belofte uit het hoofd geleerd. Kreeg de insignes opgespeld en was apetrots dat ze er nu “echt” bij hoort. Nu mag zij elke opkomst en bij kamp het uniform aan.
Als zij naar een andere scoutinggroep gaat, behoud ze het groene hemd, krijgt een nieuwe kleur das en een naamlabel van de nieuwe groep. Die kan er dan gewoon bij op het uniform. Toen het officiele gedeelte voorbij was deden we met zijn allen nog een spannend spel in de kring.

Hoera, ze is weer thuis!
Hoera, de heimwee was geen spelbreker!!!
Ze heeft het zoooo leuk gehad. Lekker gespeeld, lekker gegeten, piepklein beetje geslapen en nog meer leuke dingen beleefd.
De leiding liep als boerinnen rond, de speurtocht: molentjes zoeken, het eten: poffertjes, zelfgemaakt: stroopwafels. Vol van verhalen, moe van alles met de geur van kampvuur om haar heen. Heerlijk! 🙂
Gisteren zat ik Kees nog te plagen: je bent ziek van gemis van je dochter, maar vandaag weet ik het zeker: wél ziek, geen heimwee, oeps.