Kees heeft deze prachtige foto gemaakt vanavond.

Vandaag is de eerste hittegolf van dit jaar een feit… lees er meer hier over. Wij proberen te overleven. Een badje in de tuin met koel en vers water zodat we af en toe een fris hoofd kunnen halen. Het eten wat we kiezen is wat lichter verteerbaar. We drinken liters water, limo, sapjes en thee. We zoeken de schaduw op. Heerlijk de was buiten drogen. We gaan wat later eten en slapen zodat het wat af kan koelen. Kees zorgt met ventilatoren dat de slaapkamer koel wordt. We slapen onder een lakentje ipv een warm dekbed. Drie keer op een dag buiten eten, net of we kamperen. En natuurlijk het leukste van alles: we eten veel, heel veel ijsjes!!!
Gizmo en Dicky liggen de hele dag languit in het gras. Piepje ligt lui in hoekje van zijn kooi. En dan in de avonduren zie je ze alle drie weer tot leven komen. Weer rondlopend, eten en drinken en een knuffel komen halen.

Rust Regelmaat Reinheid
Jaja daar moet voor mij een dag uit bestaan. Dan gaat het lekker met mij en dus gaat het dan ook goed met de kinderen en het huishouden, de boodschappen en alle andere leuke of minder leuke dingen die in het leven voorbij gaan.

Nou vandaag was het er NIET. Het was echt zo een foute dag.
Zo een dag die begint met het niet aflopen van de wekker. Te laat wakker.
En wat doe je dan. Lees verder →

Vroeger leerden we de voorzetsels op school: in, uit, op, onder, achter, voor, naast, bij, door
het kooitje. Dicky en Gizmo leren ze nu alvast maar aan de kinderen! Want samen laten ze zien wat er mogelijk is met dat ene kooitje.

Gizmo kreeg vanmiddag gezelschap van zijn baasje. Hij genoot enorm van alle aandacht. In de nacht is zijn hok gesloten en vanmorgen toen ik de deur voor hem open deed rende hij snel de trap af naar buiten. Vanmiddag moesten we wel erg lachen toen Dicky de kat bij Gizmo op bezoek ging. Hij was het hok in gekropen en snuffelde eens lekker rond. Maar toen Gizmo ook kwam was Dicky al snel weer verdwenen. Gizmo zit lekker te knagen aan de grasmat. Hij zat afwisselend in de zon en schaduw en vooral veel en lang buiten zijn hok.

Bob de Bouwer, een van Tim zijn nieuwe shirts. Hij laat hem zien met zijn zelf bedachte auto van Lego. Die auto kan namelijk in grotten, brand blussen en stofzuigen.
In de tuin is de eerste mooie bloem te zien.
Bed, eigenlijk moest Evaline vanmiddag naar bed, ze was zooooo moe. Maar ze mocht even een slaapje op de bank. Toen kwam Dicky er maar lekker bij slapen. Zo een foto kan ik niet elke dag maken 😉

Een container voor twee weken. Opgehaald door een vuilniswagen. Het werk waar Evaline en Tim zo graag naar kijken. Tim weet het dan ook zeker: later wordt hij vuilnisman (en brandweerman).
Een berg aan geschiedenis: Een paar luiers van Isa die een aantal dagen geweest is. De kadopapiertjes van moederdag. De lege verpakkingen van allerlei lekkere maaltijden. We eten over het algemeen vers: vaak aardappelen-vlees-groente. Dit maal zat er van alles bij van andijviestampot met spek en worst tot bbq. De broek waarin een scheur gevallen was en niet meer was te repareren. De haren van Dicky die ik elke dag kam. En zo kan ik nog veel langer doorgaan. Een berg vol geschiedenis, afgevoerd, verwerkt en voorgoed verdwenen. Of toch niet helemaal: de herinneringen blijven!
En elke keer helpt Evaline me om de lege container weer terug naar huis te brengen. Wat een grote hulp is ze toch!

Vandaag ging Dicky met Tim en Evaline naar de dierenarts. Daar aangekomen gooit Evaline de autodeur dicht met haar vingers er tussen. Na flink koelen en een ijsje van de arts (ook een voor Tim voor de schrik) kreeg Dicky zijn prik. Dicky naar huis gebracht en met Evaline naar de huisarts. Die stuurde ons door naar het ziekenhuis voor een foto. Gelukkig… er is niets ernstigs aan de hand. Haar twee vingers zijn alleen maar zwaar gekneusd. Auw.

Eind april 2006 ontdekte ik ook al een teek in de vacht van Dicky. Maar deze liep nog op zijn haren en kon ik dus met gemak weg halen. Maar helaas… deze keer was het serieus. Dicky heeft een teek opgelopen die zich net onder zijn halsband had verstopt. Een plek waar ik niet altijd even goed bij kan om te controleren. Gisteravond draaide Dicky net zo lang in mijn handen tot ik het zou zien. En dat gebeurde dus. Een teek haal ik weg met een speciale teek-pen. Het is heel gemakkelijk. Maar Kees moet altijd even helpen met het vasthouden van Dicky. Dit was een dikke teek en dus moest hij maar op de foto. Hij leefde nog en ligt op de foto op zijn rug… we waren bang dat hij anders weg zou lopen. De eerste teek, laten we maar hopen dat er niet er veel volgen. Trouwens in het echt is hij kleiner dan nu op de foto hoor!