Gistermorgen, dat Evaline met haar warme slaperige lijfje tegen mij aankruipt in bed. Nog even samen soezen, knuffelen, kletsen voor de dag echt begint.
Zaterdag, dat Tim mij versteld doet staan over wat hij aan rijke fantasie heeft voor leuke surprises en lekker zelf alles in elkaar maakt.
Vrijdag, dat ik samen met Kees (die verplicht vrij was) boodschappen deed en we besloten wat te eten voor 3 dagen.
Vanmorgen met Dicky even bij de dierenarts geweest (zijn chip was gaan “wandelen”) en dan te horen dat die nu op zijn rug zit en daar geen kwaad kan.
‘sAvonds met Kees even de dag afsluiten, soms met een glaasje wijn… heerlijk moment!
Categoriearchief: dicky
Zielug
Vanmiddag mocht hij voor een check-up en twee prikken naar de dierenarts.
Opgesloten in de woonkamer/keuken (bij zijn eten, water en kattenbak!) beneden was hij de ochtend, terwijl wij weg waren.
Tijdens onze lunch liet hij zien hoe heeeel erg zielug hij is, “ik mag niet door deze deur, dus ga ik er maar vóór liggen” 🙂
De dierenarts dik tevreden over zijn gezondheid, ik blij weer terug naar huis!
Dicky loopt nu weer vrij rond, zijn staart vrolijk rechtop de lucht in!
4 oktober
Dierendag… daar hoort toch een leuke foto van Dicky bij op mijn blog, dacht ik zo.
Hier een foto uit 2006, van toen we nog een vijver in de voortuin hadden!
Dicky en ik
Was ik lekker aan het kletsen via de telefoon, komt zoonlief thuis, grijpt de fotocamera en maakt verschillende plaatjes van mij. Nah… ok: de leukste hier geplaatst! Dat vind ik toch wel erg gezellig: lekker bijkletsen aan de telefoon. Het verhaal van de ander mogen volgen en zo betrokken blijven bij elkaar. Heerlijk.
Er was wat mis met de internetverbinding. Ik moest het router even resestten. Daarvoor ging ik op de stoel staan die daar in de buurt staat.
Dicky zit/ligt/hangt graag op die stoel en zat eerst al wat boos naar mij tekijken: hoe ik het kon bedenken dat ik daar zomaar op zijn stoel mocht staan. Uiteraard reageerde ik hier niet op zoals hij zou willen, dus nam hij het besluit: ok… dan ga ik hier liggen. Precies op de plek waar ik van de stoel af zou gaan stappen. Soms is het net Garfield, hahaha!
Tussen de middag een picknik in de tent. De beschuit met aardbeien maakte het zomergevoel compleet! Dicky kwam er lekker ook bij zitten: wel zo gezellig 😉
Dicky
Vandaag 10 jaar geworden!
Zonnewarmte
Dit is het ultieme genieten van de zon: languit in het gras!!!
Evaline nam afscheid van haar juf, die de stageperiode afsloot en vandaag tegelijk haar verjaardag vierde. Evaline had zelf een kadootje gemaakt en later vertelde de juf dat ze het zo mooi vond dat ze er tranen van in de ogen kreeg, lief! Het afscheid namens de ouders en kids had ik op me genomen in samenspraak met de meester en andere ouders. We maakten van een blank houten dienblad (wat onbewerkt was) een persoonlijk cadeau: alle kinderen schreven er met watervaste stift zelf hun naam op. Dit heb ik daarna gelakt zodat het blad ook echt gebruikt kan worden. We kochten er een zak spekkies bij: daarmee konden we de namen verstoppen. Daarbij een vvv-bon en bos bloemen om het af te maken.
Als verkeersouder was ik vanmiddag bij de vergadering aanwezig. De vergadering die georganiseerd werd door de gemeente. Een evaluatie van de verkeerssituatie rondom school. De aanwezigen waren bewoners uit omliggende straten, de wijkagent, leden van de verkeerscommissie, de wethouder en iemand van de afdeling verkeer. Het werd een constructief overleg waarin ruimte en aandacht voor elkaars wensen en ideeën was.
Weekend
Net zijn hapje voer op.
Kruipt op schoot en wacht tot na de thee.
Zijn haren gekamd, voor ik opsta.
Dicky
Eerst sjagarijnig: waar is mijn eten en drinken?
Ik was zijn spullen (zoals elke vrijdag) nog aan het poetsen!
Dan helemaal happy: gaat gelijk eten.
Als zijn buikje vol is gaat hij er weer snel vandoor 🙂
Dicky
Hoe gaat het eigenlijk met onze “je weet wel”-kater?
Negen jaar geleden geboren bij een fokker, de eerste maanden opgegroeid in een hok.
In de flat waar wij woonden kwam hij niet verder dan het balkon buiten.
In onze eerste huis was hij overdag buiten, in de nacht binnen.
In Lisse was hij buiten en binnen wanneer het hem uitkwam: er was een kattenluik waar hij zelf gebruik van maakte.
Hier zijn we weer terug naar: overdag buiten, in de nacht binnen, zonder kattenluik.
Dat ritme lijkt hij enorm goed op te pakken. Hij komt zelf in de avond naar binnen, gelokt door een klein hapje extra lekker voer. Want voor de rest zit hij nog altijd op dieetvoer voor de blaasgruis.
Die eerste vier weken van de vakantie waarin wij druk bezig waren met het huis heeft hij gelogeerd bij Frans en Nel. Op hun appartement, dat ging super goed. Ik kon aan hem merken dat het gezelschap en de liefdevolle verzorging hem heel goed heeft gedaan. De andere optie zou zijn geweest, om al die weken alleen in het huis in Lisse te zijn, met iemand die hem dan dagelijks even zijn brokjes en water zou geven.
Na die tijd bij Frans en Nel hebben wij hem hier een aantal weken binnen gehouden. Aan zijn gedrag merk ik dat hij hier erg rustig is. Niet zo angstig en schrikkerig als in Lisse. Verder zoekt hij, vaker dan in Lisse, ons gezelschap op, dat vinden wij allemaal super. Hij kijkt vrolijk de wereld in en lijkt op zijn gemak. Als het buiten te nat is (en in de nacht), plast en poept hij nog lekker op de kattenbak.
Gisteren heb ik hem “gestalkt” met het fototoestel, dat vind hij eigenlijk maar niks, maar ik wel, dus had hij pech 🙂
Jantje huilt, jantje lacht
Zo zit je heerlijk tussen de middag de lunch buiten te nuttigen… ligt Dicky er gemakkelijk en gezellig dichtbij….
Zo zit je binnen terwijl de regen (ala rob de nijs) knoerthard bonkt op het zolderraam, het ritme van gezelligheid… alhoewel: er kwam wel véél water tegelijk naar beneden.
En toen was er weer een lach, een heel grote lach zelfs: Evaline weet het nu ook zeker… zij mag de 19e ook afzwemmen, yeah!!!