Deze week heb ik mij op dinsdag weer beter gemeld. Ik hoefde pas op vrijdag weer te werken en nam de tijd om verder op te knappen en aan te sterken. Het werken ging weer fijn. Het was goed om er weer te mogen zijn en leuke dingen met de cliënten te mogen doen.
Netjes met een mondmasker en handschoenen aan was ik goed beschermd, dat voelde veilig.
Op zondag deden we onze zondagse mooie nette kleren aan. Samen aan de lunch met vers gebakken broodjes, was zo een bijzonder en fijn moment! Ik kon het natuurlijk niet laten om van deze knappe mooie mensen een foto te maken!!!
Tim maakte deze foto van mij en Evaline maakte deze foto van ons saampjes.
En dan mag natuurlijk een foto van Pepsie en Maxi niet ontbreken 🙂
Categoriearchief: pepsie
Feest
Samen hadden we Kees zijn auto naar de garage gebracht voor een beurt en de apk. De 5 kilometer gingen we samen terug naar huis lopen. Hier de foto van halverwege bij het Wilhelminakanaal!
Op maandag was Kees jarig. Omdat we zijn verjaardag dit weekend zouden vieren gingen we allebei maandag gewoon aan het werk. Gelukkig werd ook aan hem veel digitaal gedacht.
Ik nam een bos prachtige bloemen mee, er waren cadeautjes, er was extra lekker eten en we zongen vrolijke liedjes.
Naast de tijden die Kees werkt is hij lekker bezig in huis. Hij heeft voor Evaline een ruimte gemaakt waar zij structuur in haar schoolwerk kan maken. Per vak heeft ze nu niet alleen een boek en schrift maar ook verschillende afdrukken van digitaal opgestuurde aantekeningen en afdrukken van de opdrachten. Een beetje veel als je dat voor 12 vakken uit elkaar moet houden: nu lekker alles vak bij vak apart op een nette stapel. Hier had ze zelf om gevraagd en natuurlijk hebben we haar hierin op weg geholpen!
De mentor belt elke week om te horen hoe het gaat, met school, met Evaline en met ons als gezin: fijn dat school zo betrokken is.
Het mooie weer nodigde Kees en Evaline uit om de tuin verder voorjaarsklaar te gaan maken. Op de foto is Evaline bezig met de braam te snoeien. Zo fijn dat zij dit voortvarend oppakken,
Deze week heb ik onszelf getrakteerd op asperges en aardbeien van Nederlandse bodem. Mmmm…. dat is wel echt superlekker, aardbeien maken blij!
Vanaf vandaag doen wij ook mee. In de straat, wijk, stad is een beren-speurtocht georganiseerd. Als je met kinderen naar buiten gaat kun je samen met hen het aantal beren tellen wat je ziet. Het initiatief komt uit Australië en Engeland. Pepsie wilde er wel bij op de foto!!!
En verder
Kees werkt vanuit huis en maakt lekker alle uren die hij gewend is.
Tim krijgt via de computer les en werkt ook op afstand samen met zijn groepje aan projecten.
Ook Evaline krijgt vanuit school digitaal les en opdrachten om aan te werken.
Ik ga trouw alle uren en uren die ik nog moet inhalen naar mijn werk heen en weer.
Even was het spannend, een zieke bewoner leek een verdachte van het virus, gelukkig was hij niet besmet en knapt hij intussen weer op van zijn longontsteking.
Ik was mijn handen kapot en heb al wat last van eczeem, goed insmeren met verzorgende handcrème bied wel wat verlichting.
Wat was het mooi: dat applaus op dinsdagavond. Ook al die andere gebaren van respect voor wat we doen, maakt me blij. Ik heb intussen een uniform gekregen zodat ik als nodig kan werken in de verzorging wanneer daar teveel uitval ontstaat.
Ik heb alle sportkleding gewassen: dat kunnen we voorlopig niet meer doen.
Gelukkig zijn wij alle 4 nog steeds gezond.
Het voelt als een gekke droom, hoe enorm ons gewone leven op zijn kop gezet is. Toch proberen we zoveel mogelijk ons aan de adviezen te houden.
Veel handen wassen, geen onnodige boodschappen, geen sociale contacten.
En Maxi en Pepsie vinden het vreemd maar ook heel gezellig dat die drie zoveel thuis zijn!!!
Kees heeft vrijdag de tijd genomen om de tuin voor en achter een beetje uit de winterslaap te laten ontwaken: snoeien en gras maaien, oh wat was dat nodig.
Nu ga ik samen met Tim (die de terrassen gaat schoon maken) en Evaline (die het onkruid gaat aanpakken) verder om de tuinen klaar te maken voor het voorjaar.
Gisteren waren Evaline en Kees mij super aan het helpen om ons huis weer schoon te maken: bedden verschoont, stoffen en zuigen van de slaapkamers, badkamer, keuken en beneden helemaal schoon. Ik werk zoveel dat ik er bijna niet aan toe kom en wat is het dan fijn dat zij mij hierin willen helpen.
Het werk van Tim bij de slagerij gaat nog gewoon door, zelfs extra uren omdat het er erg druk is.
Het werk van Evaline bij de gezondheidswinkel gaat nog gewoon door, zelfs veel extra uren omdat ze daar zoveel meer te doen hebben.
Op zaterdagavond deden we met zijn viertjes spelletjes: dat was lekker ontspannend en heel gezellig.
Vandaag vierden we de verjaardag van mijn lieve lieve schoonvader op afstand, we zongen een lied en lieten een cadeau bezorgen. Zo waren we zo dichtbij als maar mogelijk was.
In de tuin zag ik vlinders en een lieveheersbeestje. De vlinder vloog weg toen ik een foto wilde maken, maar het lieveheersbeestje bleef gelukkig zitten!
Week 6
Na het weekend werken, vorige week, had ik deze week gelukkig maar 2 diensten.
De eerste moest ik combineren met de cursus: welkom bij Thebe, deel 1.
Ik reed daarvoor naar een andere locatie en maakte kennis met nieuwe collega’s vanuit heel Brabant en met allerlei verschillende functies. Een waardevolle bijeenkomst.
De tweede dienst combineerde ik met overleg met degene die mij gaat “sturen”.
Een goed, snel en effectief overleg, waaruit we samen verdere stappen nemen.
Deze week begon nog een andere welzijnswerkster op de afdeling en met zijn drietjes willen we de functie goed en duidelijk neer gaan zetten.
Buiten het werk om heb ik ons huis nog lekker schoon gemaakt, allerlei boodschapjes gedaan en ging ik met de kids uiteten!  Kees had die dag vanuit zijn werk een kookworkshop.
En verder lag ik nog veel op bed (samen met Pepsie en Maxi!), rustig aan op knappen, ik voel gelukkig wel echt vooruitgang.
Evaline ging een dag met Tim mee om te beleven hoe een dag op HBO Civiele Techniek gaat.
Een goede dag waarop zij een duidelijk beeld heeft gekregen van de manieren van les geven, het werken in projectgroepjes en van verschillende leerlingen hun verhaal gehoord heeft.
Deze week
 
De laatste weken waarin ik bij mijn lieve vrienden geen activiteiten meer kon doen, heb ik na de ochtend bij hen altijd het sporten opgezocht. Wandelen, fietsen, fitnessen… alles was oke als het mij maar weer in balans bracht. Afgelopen maandag fietste ik een rondje door de stad. Ik bracht een bibliotheekboek terug wat Evaline had gelezen voor haar lijst, ik haalde het bestelde koolhydraat-arme brood voor Kees op. En wat leuk als er dan twee boeven thuis op je zitten te wachten! Dat geeft veel beetjes blij!!!
En eind van de week zag de amaryllis in de vensterbank er prachtig mooi uit!
We hadden deze 2e kerstdag gekregen van het vriendinnetje van Evaline die de dag toen bij gezellig bij ons geweest is. Super leuk toch?
Met Evaline gingen we naar een heel bekende school voor een open dag. Zij ging kijken bij de technische opleidingen voor Bouwkunde, Ruimtelijke ontwikkeling en Civiele techniek.
Goede voorlichting gaf haar alweer een stukje duidelijkheid. De komende maanden gaan we bij nog meer opleidingen kijken, ze twijfelt nog zo over haar keuze.
Allerlei
Een van mijn eerste kaartjes met alcoholinkt. Trots ben ik hierop!
Zo leuk om dit zelf te maken en daarna een stukje op een kaartje te plakken, stickertjes er bij en klaar!
Ik maakte een nieuwe jaarkalender voor het gezin. Mijn onregelmatige diensten moeten voor iedereen gemakkelijk te zien zijn. Ik kocht een kalender met 6 vakjes: eentje voor ons allemaal, eentje voor wat we gaan eten en eentje voor mijn bijna werk. Lekker overzicht: wordt ik blij van!
Ik ging naar de kapper: als je haar maar goed zit!
Heerlijk op de bank, dekentje, kopje thee, mooie muziek en… daar is mijn trouwe gezelschap die mij samen vastleggen!
Op donderdagavond ging ik met Kees naar de Makro. We combineerden een bakkie met een goed gesprek met de nodige boodschappen. Ook dit jaar blijven we gewoon proberen samen een avondje tijd voor elkaar te houden.
Met Kees reed ik dit weekend naar het westen. Kees wilde zijn ouders gelukkig nieuwjaar wensen, ik wilde graag naar het graf. Of een engeltje dat in mijn oor gefluisterd had: wat was het hard nodig. Groen van de onkruid, vele blaadjes die er nog lagen. Alles netjes opgeruimd: missie geslaagd! Bij Kees zijn ouders was het erg fijn en ze verwenden ons met allerlei lekkers.
Op zondag ging ik eerst met de kinderen fitnessen. In de middag liep ik een heerlijke wandeling bij Surea met Kees. Boswandelen daar houden wij wel heel veel van, de kinderen gaan al een paar jaar niet meer mee, beetje jammer, maar het biedt wel nog meer tijd voor samen!!!
Week 46
Deze week heb ik 4 ochtenden en een avond gewerkt.
Daarnaast heb ik heerlijk gezwommen en aanvullend gewinkeld met mijn vriendinnetje.
De kou kruipt in mijn lijf en met zijn lange tentakels legt hij mijn systeem plat. Ik stoei met pijn en flinke vermoeidheid. Dat kost me meer energie dan me lief is.
Op donderdagavond komen onze achterburen/vrienden op visite. We genieten van deze mooie mensen en kletsen heel wat af met elkaar. Daar komen meer afspraken uit, dat is wel duidelijk.
Ik ging ook nog op bezoek bij lieve vrienden bij wie ik 5 jaar elke week kwam. Het was zo warm en fijn om bij te praten samen. Zo heerlijk dat we het contact gehouden hebben. ALweer 9 jaar geleden dat ik bij hen voor het eerst naar binnen stapte.
Op bed geniet ik van het gezelschap van Maxi, ondertussen is Pepsie gezellig bij Tim gekropen.
Vanmiddag maakte ik met Kees een wandeling in het bos, waar ik wel kon genieten van de kou, de kleuren en paddenstoelen, maar het meest van het gezelschap van Kees!
Week 45
Deze week was het hoogtepunt toch echt wel de lunch van dinsdag.
Samen met mijn eindeloos lieve geweldige peettante.
Zij kwam vanuit Zutphen met de trein, ik was er op tijd om haar vanaf achter de hekjes bij het perron op te halen.
Samen liepen we naar het plekje waar we 2 jaar geleden ook al lekker gegeten hadden.
Het was samen super fijn. Herinneringen ophalen, vertellen waar we nu staan en onze dromen voor de toekomst. Ik kreeg cadeautjes mee voor de kinderen en gaf haar een mooi cadeau mee terug. Maar elkaars gezelschap was het mooiste cadeau.
Woensdagmiddag was er ook een met een gouden randje: ik nam mijn overbuuf mee naar het tuincentrum. Heerlijk om daar samen te snuffelen. Zij zocht er haar cadeautje uit wat ik eind van de maand mag geven als zij 92 wordt.
Donderdag ging ik zwemmen met mijn geweldige vriendinnetje. In de avond lekker op stap met Kees.
Gisteren was ik met Kees en Evaline in de stad en scoorde er een heerlijk nieuw vest.
Vandaag waren we bij de verjaardag van mijn twee neefjes. Alweer een lekkere lunch, hihi!
En toch weet ik stiekem stilletjes, de afgelopen 10 weken, intussen 4 kilo af te vallen, trots!
Pepsie en Maxi zijn vanwege de temperatuur en de vele regen steeds meer gezellig binnen te vinden. Ik had nog net plek in mijn eigen bedje deze keer!!!
Herfstvakantie vrijdag
En op de vrijdag moesten we voor 10 uur het huisje verlaten. We stonden op tijd op, hadden na een rustig ontbijt echt heel snel alles al ingepakt. Dus ruim voor die tijd waren we al onderweg naar Nederland. In het gastenboek heb ik nog een berichtje achter gelaten.
Evaline was gevraagd om vroeger te komen werken, dat is haar gelukt.
Thuis had Pepsie ons zo gemist dat ze ongeveer 48 uur tegen mij aan gelegen heeft en om mij heen gelopen heeft!
Het oogje van Maxi gaat al wel een beetje beter gelukkig.
Week 40
De week waarin het echt herfst is geworden buiten. Regen, kille ochtenden, donkere dagen.
Op maandag fietste ik naar Breda. Ik haalde Evaline op en samen gingen we even de stad in.
Natuurlijk moesten we op de terugweg wachten op de trein. Dat heb ik nagenoeg altijd bij spoorwegovergangen.
Op donderdag reed ik samen met Kees naar Zutphen. Het was de uitvaart van mijn geweldig lieve peetoom. Een mooi afscheid was het. Ik was erg blij dat ik er bij mocht zijn.
Het stukje op de kaart vind ik zo mooi, dat ik het hier bewaren wil…
Liefde heeft dat eeuwen-oude,
dat nooit verandert of verdaagt,
het onbeschrijfelijk vertrouwde,
dat om geen enkele uitleg vraagt.
Stil en vol van alle herinneringen die in mijn hoofd sprongen.
Over alle vakanties die ik bij hen heb mogen zijn, toen het thuis gewoon niet ging.
Over alle verjaardagen die we samen gevierd hebben.
Over de mooie gesprekken die we gehad hebben.
Over alles en nog veel meer. Intens verdrietig dat aan die leven een einde is gekomen.
Ongelofelijk dankbaar voor alles wat ik mocht ontvangen en mocht geven.
Dankjewel lieve oom Cees voor alles.
 
Het afscheid is eind van de middag. Kees en ik besluiten om samen in Zutphen wat te eten voor we weer naar huis rijden. We maken er een bijzonder moment van.
Want het is ook 3 oktober, 30 jaar geleden dat wij voor het eerst samen uit gingen.
En zo lief, de kids lieten nog even zien dat zij thuis samen alles goed geregeld hebben. Zo trots op ze!!!
Pepsie is weer heerlijk veel bij ons binnen en ligt graag op haar vertrouwde plekje op de vensterbank!