Ik zou je willen geven:
een pondje rozengeur
een zak vol hoop en zegen
een kilo fleur en kleur
een handje vol welbehagen
een pluimpje op je hoed
en al je levensdagen
een opgewekt gemoed!
Categoriearchief: gedicht
Papa
geboren 19 juni 1930
overleden 06 februari 2004
De mensen van voorbij, ze blijven met ons leven.
De mensen van voorbij, zij zijn met ons verweven.
In liefde en verhalen,
die wij zo graag herhalen.
In bloemengeuren en een lied,
dat opklinkt uit verdriet.
Lente
Wees bevriend met kleine dingen,
met de kleine bloem die bloeit,
met de vogeltjes die zingen,
met een vlindertje dat stoeit,
met de heldere regendroppen,
met de blijde zonneschijn,
wees bevriend met kleine dingen
en je zult gelukkig zijn.
Dit versje is door mama geschreven in mijn poeziealbum op
5 mei 1975.
Juist in de lente wanneer de natuur weer ontwaakt
moet ik er vaak aan terug denken.
Foto’s zijn van vandaag van onze voortuin.