Veel heb ik gedaan voor VVN afdeling Oosterhout. Begin van het schooljaar heb ik ook daar afscheid genomen. Vandaag kreeg ik lekkers. Een taart, heerlijke roomboter koekjes en een zachte koek met de tekst Dank je wel. Ontroerd om zoveel liefs, wat een verrassing.
Categoriearchief: ontsteking
Koud
Het was een koude nacht. Toen Tim vertrok was het 0 graden, brrr… In de bak in de tuin het water prachtig bevroren!
De uitslag van het bloed onderzoek: er is geen allergie gevonden. De huisarts weet wel heel zeker dat ik ergens overgevoelig op reageer, gezien op de foto’s en naar aanleiding van de heftige reacties zodra ik stop met de medicatie. Ik weet niet of ik hier nu blij mee moet zijn.
Feest
Na een redelijke nacht bij mijn schoonouders, reden we eerst naar het graf van mijn vader. Daar de rode blaadjes geraapt die de witte kiezeltjes zo kunnen verkleuren. We waren er net toen de kerk uit ging, kwamen we allerlei bekenden tegen!
Feest was het bij ons jongste neefje: ook alweer 1 jaar geworden. Mijn zwager en schoonzus hadden het feest voor ons vervroegd naar dit weekend: lief. De reis terug ging vlot en vlekkeloos. Fijn om weer terug thuis te zijn.
Nog niet goed opgeknapt van alle allergiereacties van de afgelopen week, heb ik me groot weten te houden met veel medicijnen. Nu lekker vroeg naar bed en flink uitrusten.
Vervolg
Tja, daar ging ik dan. Toch maar weer terug naar de huisarts.
Zo lang over getwijfeld of ik toch zou moeten uit laten zoeken waar ik zo allergisch op reageer.
Maandag, gisteren en vandaag heb ik geen pilletjes genomen. Kijken wat er zou gebeuren. Het besluit kwam nadat ik me de afgelopen weken toch nog steeds een beetje beter ging voelen. De vermoeidheid blijft lastig en is een bijwerking van de pillen. Vandaar mijn gedachte: nu moet het lukken: stoppen met de pilletjes.
Nee, dat was echt geen goed plan. Mijn ogen dik, rood en branderig, niezen, mijn holtes flink vol en mijn oren opnieuw dicht en maar hoesten. Zoveel slijm. Blegh.
Dus eerst gevraagd aan de huisarts of dit een normale reactie is bij het stoppen van de pillen, maar nee dit is vooral een stevige, hevige allergische reactie.
Nu dan toch maar laten uitzoeken waar dit dan vandaan komt. Maandag mag ik bellen voor de uitslag. Daarnaast ga ik braaf natuurlijk weer deze pilletjes slikken zodat ik weer alle narigheid kan onderdrukken.
Afscheid
Vanavond was het dan, het afscheid van de verkeerswerkgroep. We dronken heerlijke thee, ik had er wat lekkers bij. Wat ben ik verwend met leuke lieve cadeautjes. Een heel creatieve alternatieve fruitmand: dat is lekker! De fruitmand is gevuld met heerlijk fruit, maar ook een houder voor een pindakaaspot voor de vogels en een zak nootjes: jammie! Een bollenmand vol moois voor de tuin en een lens voor bij de telefoonlens: die ga ik vast snel uitproberen. Het was fijn om samen te kletsen, samen zorgen te delen over de toekomst van de activiteiten voor verkeer en vooral te horen dat alle dingen die ik vorig jaar op papier gezet heb, ook echt helpen bij het inwerken van nieuwe mensen.
Vooral is het fijn om te kunnen vertellen dat ik een goede keuze voor mezelf heb gemaakt: ik heb de rust en ruimte gekregen voor opknappen en voor mezelf. Dat ik nog altijd vooruitgang zie en steeds minder hoef te hoesten, minder benauwd ben en meer energie ga overhouden voor alle dagelijkse dingen.
Dank je wel verkeerswerkgroep, waar ik met zoveel plezier en inzet 4 jaar mee bezig geweest ben.
Weekend
Een week waarin ik tijd nam om verder op te knappen.
De antibiotica deed zijn werk goed. De tijd ook. De huisarts, waar ik van de week even was zei me: heb geduld het komt allemaal goed. Ik merk dat ik weer minder hoest en meer energie heb: dat is fijn. De pijn is wel echt weg.
Er was deze week tijd voor elkaar en tijd voor klusjes op school.
Een week zonder mijn gewone ritme, dat blijf ik wat lastig vinden.
Maar… ik heb het maar weer gefikst. En ook voor morgen is alles voorbereid: joepie!
Wandelen
Eindelijk de echte vooruitgang. Gelukkig voel ik de energie weer stukje bij beetje terug komen.
De antibiotica deed zijn werk. Nu tijd om aan te sterken. De koorts verdwenen en ook de pijn in mijn holtes is weer een heel stuk minder erg.
Vandaag samen met de drie liefste mensen doorgebracht.
We deden spelletjes, aten een heerlijke zondagsmaaltijd van kip, krieltjes en boontjes.
En ik kreeg alvast een cadeau voor dinsdag: dan zijn we 21 jaar getrouwd.
Een GPS apparaatje waarmee ik niet meer hoef te verdwalen in het bos, routes thuis kan voorbereiden en ook nog aan jullie kan laten zien waar we allemaal geweest zijn.
Kees maakte in het bos alweer prachtige foto’s, lekker oefenen en spelen met zijn camera.
[sgpx gpx=”/wp-content/uploads/gpx/20141012-oosterheide.gpx”]
Beweging
Om rustig in beweging te blijven, soepel en niet alle conditie kwijt te raken doe ik elke dag mee met Nederland in Beweging. De koorts lijkt wat af te nemen en de pijn in mijn holtes wordt eindelijk wat minder. Er is weer vooruitgang.
Knus
Buiten regen en kou. Binnen lig ik nog veel op bed. Koorts en pijn in m’n holtes nog niet weg. Pepsie kroop dicht bij mij in m’n kamerjas, knus!
Oei
De berichtjes over mijn kaak holte ontsteking, waarmee ik ging stoeien vanaf maart… het verhaal is nog niet klaar. De laatste pufjes en pilletjes die ik eind juli van de huisarts had gekregen neem ik trouw dagelijks. Ik voelde rustig aan vooruitgang: geen grote zevenmijlslaarzen, maar wel pantoffels en zeker vooruitgang = de goede kant op.
Twee weken geleden voelde ik een terugslag en de afgelopen week knapte ik meer af dan op.
Het bezoek vanmiddag aan de huisarts: een serieuze kaakholte ontsteking waar opnieuw (=4e keer dit jaar) antibiotica voor nodig is.