Categoriearchief: home instead

Jaaroverzicht 2017


Voor de 12e keer een jaaroverzicht! Dat is best veel.
Dat ik zoooo lang regelmatig stukjes schrijf hier!!!
Ieder jaar op zoek naar een leuk thema om op terug te kijken, doe ik het dit jaar met de korte berichtjes met foto’s die ik op facebook geplaatst heb.

Begin van dit jaar nog in dienst van Home Instead behaalde ik het certificaat voor Alzheimer Care. Eind juli ging ik er uit dienst. Vanaf 1 juni ben ik in dienst bij 1 mevrouw via haar PGB en wordt betaald uit de WLZ.
Carnaval… we gingen naar de lichtjesoptocht in Dongen en keken de grote optocht in Oosterhout.
Waren reuze blij toen ViaVia zijn ijswinkel weer opende: een heerlijke verslaving!
Voor Vaderdag maakten de kinderen natuurlijk weer een prachtig t-shirt.
Wat was het een heleboel voorbereiding, wat kregen we veel complimentjes… we organiseerden met de buurtpreventie (ik ben contactpersoon en voorzitter van het kernteam) een informatiedag voor heel Oosterhout!
Maar we deden meer: ook contacten met buurt-wijken, met de wijkagent en gemeente, hielden een enquête, deden een wijkschouw, hielpen mensen met verlichting bij de voordeur en deelden stickers uit om colportage tegen te houden.
Ach ja, ik werd 50 jaar. Een heerlijke ochtend werken, een prachtige hanger van de tanden van de kinderen, van alle geld fijne zachte nieuwe kussens in de tuinstoelen. In de avond uiteten met mijn heerlijke fijne lieve gezin.
Het nieuwe jaar begon met een spalk voor mijn gewrichtje. Later werd dat een orthese, reuma blijkt een feit. Ik probeer dit jaar hier een nieuwe weg in te vinden. Een lastig ding, dat wel. De pijn in mijn vinger is wel afgenomen.
Dapper hoopte ik op elke week zwemmen, dat lukte me niet. Sporten doe ik vooral bij Nederland in Beweging (thuis op tv) en wekelijks wandelen met mijn vriendin (zelfs in de sneeuw!).
Met zijn viertjes naar een tentoonstelling van Harry Potter, was echt super leuk.
Maar ook eindelijk een keer naar Guus Meeuwis… fantastisch!
Een gezellige avond met neven en nichten van Kees in Leiden of juist al die andere avonden die we samen besteed hebben, heerlijk.
Natuurlijk werd er bijna elke week wat lekkers gebakken werd, deze taart was wel heel goed geslaagd!

Wat ik verder nog noemen wil:
Eind januari hadden we het eerste gesprek over de verbouwing, die in augustus van start is gegaan.
Het aquarium is nog steeds leuk, helemaal met de kikker die er in zit sinds juli!
Tim stopte bij de Aldi en ging aan het werk bij de slagerij.
Evaline stopte met scouting (is nog erg blij met haar keuze) en samen hebben we een prachtige tattoo laten zetten. Zij bleef zwemmen bij de reddingsbrigade en haalde vol trots haar zoveelste diploma!
Na de laatste kuur in april 2015 heb ik ook dit jaar geen antibiotica nodig gehad voor mijn chronische kaakholteontsteking: trots!
Spotify 2017 leverde prachtige nieuwe nummers op.
Wat zijn we blij met de keuze voor een tweede poezenbeest! Naast Pepsie (vrouwtje van 2012) kwam Maxi als kitten bij ons in huis (mannetje van 2017).

Afscheid HIT


Na een jaar en 3 maanden was het opeens dan toch zover. Op mijn verzoek het contract niet meer verlengd. Nu 9 uur per week werken bij een eigen klant en verder op zoek naar balans. Rust voor mijn lijf, wennen voor mijn koppie om niet meer alles op te pakken.
Richten op de toekomst, genieten van het heden en met een goed gevoel terug kijken op het verleden.
Ik reed maandag naar Tilburg voor het afscheid van mijn werkgever Home Instead Tilburg. Voor alle vier de medewerkers heb ik een dienblad met theekopje meegenomen. Gemaakt met mijn klant.
Ik kreeg veel mooie woorden, heel veel dikke zoenen en een prachtige bos zonnebloemen met een kaarsje. Omdat ik altijd het zonnetje ben, wauw wat een lief compliment.
De deur blijft open staan…
Ik ga nu op zoek naar balans met meer bewegen en vooral meer rust in mijn dagelijks ritme. De ongemakken van reuma te lijf. Na de verbouwing of wie weet waarom en wanneer mag ik altijd terug komen, dat voelt heel fijn.

Week 27


De  toetsweek achter de rug, de cijfers bekend. Beide kinderen zijn over en hebben gedaan wat ze konden. Evaline ruim voldoende, Tim op het randje: maar wel voldoende!
Heel trots op allebei hun goede rapport.
Ik poetste in huis, ging met Tim langs de mondhygiëniste, liet mijn haar weer lekker knippen.
Evaline had een lief klasgenootje te logeren.
Ik bracht Evaline, klasgenootje, Tim en zijn vriend naar de Efteling.
Wat hebben ze enorm geboft die dag: prachtig weer, niet te druk.
In de avond was hier zwaar onweer, wat hagel en een prachtige regenboog die Kees op de foto gezet heeft.
Tijdens mijn werk maakte ik er samen met haar een fantastische middag van: we gingen op bezoek bij Museum Oud Oosterhout. Heerlijk verdwalen in het verleden, mooie herinneringen die naar boven kwamen drijven. Deze middag had echt een gouden randje.
Ik bracht Evaline voor dit schooljaar samen met haar vriendinnetje voor de laatste keer naar de les reddend zwemmen in Tilburg. Zij hebben samen een grote sprong gemaakt en zitten sinds vorige week in een nieuwe groep, voor zwemmend redder 4. Beide enorm enthousiast, leuk!

Week 21


Allerlei was er deze week.
Ik werkte met zoveel plezier bij de ene klant. Mocht een collega inwerken bij de andere klant.
Evaline ging een middag kijken bij een filmmiddag in het bejaardenhuis.
Door Hemelvaart hebben de kinderen een extra lang weekend.
Tim gebruikte zijn tijd vooral voor het lezen van boeken van zijn lijst voor Nederlands.
Nog voor de echte warmte Nederland binnen kwam had ik huis en tuin al klaar.
Nu in de tuin lekker genieten van het badje, de zon, de prachtige bloemen overal en elkaars gezelschap.
Ik bak toch al vele jaren zelf brood, deze week eentje met een hartje! Twee boterhammen vol liefde!
Pepsie is heerlijk veel dicht om ons heen. Gaat niet meer poepen op de plantenbak van de buren (yes!!!!).

Week 20

 

Een goede vergadering hadden we met elkaar, van het kernteam van de buurtpreventie.
Zoveel goed geregeld, zo veel kunnen overleggen. Plannen maken voor de toekomst.
We vormen een hecht team waarin we ieders talent gebruiken om samen sterk te staan.
Super om samen dezelfde koers op te varen. Wat trots dat ik de voorzitter mag zijn.
Extra werken deze week. Naast de 3 vaste dagdelen werkte ik bij 1 klant een extra ochtend. Bij de andere klant mocht ik gisteravond 6 uur aanwezig zijn.
Een bijzondere dienst. Samen koken, eten, afwassen en de avond beleven. Ze lag net op bed toen haar partner weer thuis kwam. We hebben er allemaal een goede avond van gemaakt.
Na het gesprek vorige week met mijn werkgever, heb ik deze week een goed gesprek gehad met een van mijn klanten. Reuma, de komende verbouwing en uitbreiding van uren bij de andere klant… ik ga deze klant missen. Een collega inwerken staat gepland voor volgende week.
Wat een schrik: wakker worden met een teek op mijn knie. De huisarts reageerde direct en ik kreeg 2 pillen antibiotica, docycycline, 100 mg.
De teek zelf verwijderd, maar mijn knie werd rood, dik en warm. De huisarts vertelde dat ik een allergische reactie was. Natuurlijk moet ik deze plek nog goed in de gaten houden, maar als het goed is, is deze antibioticakuur voldoende om Lyme te voorkomen.
Door de kuur (?) voelde ik me snel minder fit deze week. De vitamines en kruiden maar extra genomen. Nu gaat het wel weer.
In de tuin nog wat gezellige foto’s gemaakt!
En deze foto dan… smelt…. Maxi, zo een kleintje, maar zo pienter! Kreeg ik van de mama.

Week 19



Het schoolritme is weer genadeloos strak aangetrokken deze week.
Deze week was ik op bezoek bij lieve vrienden. Bijpraten, herinneringen delen en samen genieten van het samen zijn. Superleuk!
In Tilburg had ik met mijn werkgever een goed gesprek. De vervolgstappen lees je vanzelf in mijn blog tegen die tijd!
Met Kees liep ik een heerlijke wandeling in het bos, maakte mooie foto’s.

Home Instead Tilburg


Een jaar in dienst van Home Instead Tilburg.
In april begon ik met 3 uur bij fam. 1, in september werd dat 2x 3 uur.
In mei startte ik met 2×3 uur bij, fam. 2, eind december ben ik bij hen gestopt.
In juli kreeg ik erbij 1x 4 uur bij fam. 3.

Ik nam in de zomer 2 weken vakantie en de week van de herfstvakantie was ik vrij.
Ik heb me nooit hoeven ziek melden (trots!).
Ik volgde de trainingen: basiscursus, persoonlijke verzorging en dementie. (Allemaal even interessant en vooral goed om ervaringen van collega’s te mogen horen en delen).
Ik had tijd om bij de zomerborrel te zijn (leuk!).
Herfst-, winter- en voorjaarsborrel lukte mij niet, helaas.
In december was er een evaluatie gesprek gecombineerd met een nieuw contract.

Bij fam. 2 was het voor hen en ook voor mij een onrustig jaar, de val van mevrouw (waarbij ze haar heup brak) en de steeds groter wordende vergeetachtigheid van meneer. Ik startte er alleen en werkte uiteindelijk 2 collega’s in die nu samen met een derde collega 6 dagen in de week 6 uur per dag klaar staan.
Wat heb ik genoten van haar gezelligheid. Haar gekeuvel. Samen poetsten we, deden we de boodschappen. Ik kon haar geen groter plezier doen dan door haar mee te nemen naar een tuincentrum: bloemetjes is helemaal haar ding. We fietsten samen vele kilometers. Wisten we de weg niet meer, bood de navigatie uitkomst. We kookten samen de warme maaltijd en maakten in de zomer heerlijke fruitsalades. Ik ging samen met haar terug naar plekken die belangrijk waren geweest in het verleden en hoorde zo allemaal bijzondere dingen uit haar jeugd.

Bij fam. 1 leerde ik mevrouw “te lezen”. Belangrijk omdat mevrouw door afasie niet goed kan praten.
Een stevige vriendschappelijke band bouwden we samen op. Samen komen we er wel. Naast oefenen met lopen, oefeningen voor de armen en het spelen met woorden, zijn we samen graag in de keuken bezig. Voorbereiden van de maaltijd, bakken van iets lekkers het maakt niet uit.
Creatief zijn we ook: eerst samen naar de Action om leuke materialen aan te schaffen en dan aan de slag om een mooi dienblad op te maken in een gezellig thema. De winter gebruikten we ook voor het maken van kaartjes. We zijn graag buiten aan de wandel samen en hebben dan dikke pret. De molen, het aardbeienterras of het tuincentrum zijn wel de plekken waar we graag naar toe gaan. Ik ga soms met haar mee naar de logopedie, de fysiotherapie of de tandarts als dat zo uitkomt.

Bij fam. 3 is de middag vaak een beetje hetzelfde, wat voor mevrouw veel houvast geeft. We drinken eerst een kopje thee samen, waarbij zij lekker alles van zich af kan kletsen. Of het nu actuele avonturen, dingen uit het verleden of een brok emotie is… het mag allemaal. Daarna gaan we samen wat poetsen in huis. Het eind van de middag zijn we in de keuken te vinden om de warme maaltijd klaar te maken. Tot ik kwam deed haar man dat elke avond. Hij zag dat het koken voor haar te moeilijk werd. Ik geef haar instructies, stap voor stap en zo kan zij haar favoriete hobby toch weer doen. Zo gaaf, ze is hier zo blij mee: “ik voel mijn zelfvertrouwen weer terugkomen” zei ze me. Bij de molen gaan we soms mixen halen voor koekjes of pannenkoeken. Dat uitstapje is voor haar heel bijzonder en de mixen zijn later weer leuk om te maken! Soms werk ik in de ochtend bij haar en dan maken we samen een heerlijke lange boswandeling. Eenmaal mocht ik 8 uur bij haar zijn, samen een hele dag was ongelooflijk leuk.

Wat maakt dit werk zo leuk?
– individuele aandacht: gericht naar de persoon en zijn leven de activiteiten aanpassen
– mijn liefde kunnen geven
– met mijn geduld de ander op weg helpen en toch iets te laten doen wat eerst niet meer lukte
– het wegnemen van zorgen, geven van hoop
– net dat ene weten te zeggen wat kracht geeft voor de toekomst
– een luisterend oor mogen geven
– een schouder om op te huilen en een knuffel geven als troost
– mijn accuratesse, creativiteit en communicatieve eigenschappen komen volop tot bloei in dit werk.

Week 12


Na alle drukte rond de informatiedag waren we met elkaar deze week vooral bezig met evalueren. Een geslaagde dag waar we zeker nog wel dingen van geleerd hebben.
Op woensdag werkte ik niet, reden we naar Voorhout. Frans werd 70 jaar en de kinderen waren op tijd van school klaar om er naar toe te kunnen. Het was fijn met elkaar het avondeten te doen.
Donderdag werkte ik 2x om de woensdag in te halen. Na mijn werk hadden we afgesproken ergens te gaan uit eten. Even Kees zijn momentje: die dag werd hij alweer 49! Eindelijk weer eventjes even oud als ik! Wij verwenden hem met plantjes en struiken voor in de tuin.
Wat hebben we genoten van het heerlijke weer deze week. Gelijk maar de voortuin en achtertuin weer een beetje opgeknapt. Gras maaien maakte al een groot verschil. De kersenboom weer volop in bloei, prachtig!
Samen met een vriendin reed ik naar de molen voor de taart voor Kees zijn feest. Zondag kwam iedereen voor de lunch gezellig onze kant op. Na de lunch scheen zelfs het zonnetje en zaten we heerlijk buiten. Molenkoek met aardbeien bavarois of mango-kiwi bavarois, mmmm….!

Week 10


Een week van extra werken gecombineerd met een gezellig bezoek bij de overbuurvrouw met wie ik al lang niet meer bijgepraat had.
Een heerlijke wandeling door het bos leverde deze fijne lente plaatjes op.
De foto van het bos gebruikte ik voor de foto opdracht: accessoire … de zon als prachtige accessoire van de lente.
Tim had het weekend een griep te pakken, maar is gelukkig weer opgeknapt en ging vanaf donderdag weer naar school.
Evaline ging weer lekker naar school, het zwemmen en de scouting deze week.
Kees werkte zijn gewone tijden en hielp mij tussendoor waar ik niet aan toe kwam, dat was fijn.
Tjonge wat was het spannend gisteren: al in het begin van de serie “wie is de Mol” had Evaline haar verdenkingen bij Thomas. Wat een trots dat zij het al die tijd goed had gezien! Samen keken we trouw elke zaterdagavond en speelden het spel mee.

Week 6


Een rustige week wilde ik graag, dat werd het ook. Ik ging gewoon 10 uur werken, dat was fijn. Ik was maar twee avonden weg voor overleg rond buurtpreventie, had daar niet te veel huiswerk van mee gekregen: dat was fijn.
Ik nam tijd voor mijzelf en kroop lekker terug in mijn eigen bubbel van rust en opknappen. Want opknappen was wel nodig. Vermoeidheid en een verkoudheid vroegen om rust.
Tussendoor heb ik lekker het huis schoongemaakt, leuke foto’s gemaakt.
In onze straat hebben we een “gezellige app-groep”. Er wordt niet ergens over gekletst, zeker niet elke week iets in geplaatst, maar nu en dan. Precies goed. Een van de groep wilde samen met de hele straat een bloemetje regelen voor onze buurvrouw en vroeg hierin mijn hulp. Wat ontzettend hartverwarmend dat van de 15 huizen 12 gewoon mee deden. Ik knutselde straatnaambordjes met op de achterkant huisnummer en naam van hen die mee deden. Ik liet het in een bos bloemen maken en deed van de rest van het bedrag een bon erbij. Een zelfgemaakte kaart erbij maakte het compleet. Buurvrouw helemaal blij en alle straatgenoten dankbaar voor mijn inzet. Zo gaaf om dit te mogen doen en die warmte en saamhorigheid uit onze straat te voelen.
Sneeuw was leuk om te zien, maar wat jammer dat daardoor mijn schoonouders niet deze kant op konden komen. We misten ze echt, gisteren!