Deze week haalde ik in wat er vorige week was blijven liggen. Maakte Evaline een gezellig bosje bloemen van bloemetjes uit de tuin.
Foto’s van bloemen in de achtertuin. Eigenlijk zijn de bloemen in de bakken eetbaar, maar ze staan zo leuk en de bijen zijn er zo gek op… we laten ze lekker staan. De vlinderstruik die ik vorig jaar van lieve vrienden kreeg, staat ook in bloei, en hoe?!
De eerste tomaat die rood aan het kleuren is… de plant groeit vlijtig door, er zitten nog vele tomaatjes aan en er komen nog altijd nieuwe bij, jammie!
Had ik de eerste vergadering over onze activiteit bij de Week van de Veiligheid, met ons buurtpreventieteam.
Ging ik met Evaline haar boeken voor school inleveren en gelijk nieuwe spulletjes kopen voor het komende schooljaar HAVO 4.
Liet ik mijn orthese (zilveren splint) bijwerken. Hij werd wel erg dun en ruw op het plekje waar ik blijkbaar veel bewegingen maak. In april 2020 mag ik een nieuwe laten maken.
Ging ik voor het eerst naar een nieuwe kapsalon. Brrr… dat vind ik pas eng: vreemden die ik niet ken en die dan moeten zorgen dat mijn haar goed zit. Maar…. gelukkig was het een lieve vreemde die heel goed luisterde en wat ben ik blij met het resultaat!
Kregen we de foto’s van de fotoshoot binnen. Heel trots op ons heerlijke gezin.
Ging ik sporten en stond mijn autootje bijna helemaal alleen in de verte trouw te wachten op mij!
Was Maxi ondeugend: mag niet op tafel komen. Had dat toch gedaan en ging vrolijk het water uit mijn beker zitten drinken, duh!!!
Vandaag was het tijd voor mijn favoriete klusje. Dit vind ik zo leuk om te doen. Ik word daar zo blij van. Een nieuwe (schooljaar)kalender invullen. De verjaardagen van lieve mensen, de vaste afspraken, klusjes die ik per kwartaal plan om te doen, welke afvalbak er geleegd moet worden en alle nieuwe (eenmalige) afspraken die alweer gepland staan. Heerlijk!
Categoriearchief: gewrichtje
Gezellig
Zoveel lange weken vakantie voor Evaline.
Gelukkig heeft ze een heel leuke plek voor (vakantie)werk gevonden. Deze week werd ze gevraagd om ook na de vakantie alsjeblieft te blijven. Daarnaast mag ze nu ook het uniform dragen. Trots en blij dat het haar daar zo goed gaat!
We gaan elke week een leuke uitstap doen. Samen of met iemand erbij, dat maakt niet uit. Maar wel iets leuks. Deze week gingen we eerst samen lunchen bij ViaVia. Een aardbeienmilkshake met donut, slagroom, spekjes, aardbeien en nog meer zoets.
In de middag namen we onze lieve buurvrouw mee, haalden we Tim van zijn stageplek op en gingen we met zijn viertjes GlowGolfen. Wauw, dit was echt superleuk, enorm gezellig. Wat hebben we gelachen, geploeterd en vooral plezier gehad. De eindscore bleek dicht bij elkaar te liggen. De buurvrouw thuis gebracht, reden we met zijn drietjes naar Happy Italy.
Daar aten we een enorme pizza. Erg lekker. Het was goed dat Evaline en ik samen deden, we kregen hem samen niet eens helemaal op, haha!
Ondertussen had Kees een fijn uitstapje met collega’s van Den Haag. Hoewel hij er niet meer werkt, was hij wel dringend gevraagd mee te gaan: een jenever proeverij!
Deze week bracht ik ook nog een bezoekje aan een lieve oude dame. Wat was het heerlijk om elkaar weer even te zien. We bellen regelmatig, maar in het echie konden we lekker even knuffelen, anders kletsen en genieten van thee met ontbijtkoek!
De rest van de week was niet veel spannends. Gewoon werken, wandelen, sporten en het huishouden.
Mijn lijf gaat redelijk: de hooikoorts is wel aanwezig, de reuma laat regelmatig van zich voelen en nu en dan weet ik het zeker: ik ben echt in de overgang. Toch wil ik er niet over klagen. De komende week wil ik extra proberen op tijd mijn rust te nemen. Kijken of ik daarmee wat extra energie kan opbrengen.
Ach Maxi toch, het verse regenwater op het tafeltje is natuurlijk veel lekkerder dan ons kraanwater! En ja… de prachtige hangplant hebben we voor de onweer, storm en regen een paar dagen in het huisje op tafel gezet. Goed beschermd tegen alles. Daarnet zat Maxi daar zo leuk naast: dat moest even op de foto hoor!
Jaaroverzicht 2018
Dit jaar gekozen voor 12 foto’s van een geweldig lief maatje. Zo veel om ons heen. Zo heel actief, ondernemend, nieuwsgierig. Soms een beetje onhandig. Heerlijk lui. Altijd in voor een knuffel, ligt zo graag bij ons in bed of op de bank of onder de tafel op een stoel. Komt gedag zeggen als we gaan, maar ook ons begroeten als we weer thuis komen. Had echt last van stress tijdens ons tijdelijk huisje vanwege de verbouwing. Maar bovenal zo ongelooflijk lief.
Het heeft ons allemaal, maar zeker ook Pepsie erg goed gedaan dat hij in ons gezin is komen wonen. Dit jaar 12x Maxi!
Een jaar waarin verbouwen centraal stond. In januari de aannemer klaar, zijn wij verder gegaan met alles afwerken. We hielden een open huis voor iedereen die dat maar wilde. Een leuk weekend was dat, waar we trots op terug kijken. We hoefden uiteindelijk maar één week echt het huis uit, toen de vloer gemaakt werd.
Het feest natuurlijk: 25 jaar getrouwd met de allerleukste, liefste en geweldigste man ever! Het was zo’n fijn feest, waar we met veel fijne herinneringen graag op terug kijken.
We gingen dit jaar een week op vakantie in Egmond aan Zee. Leuk om alle souvenirs een plekje in huis te geven. Een heerlijke vakantie was dat.
Evaline een half jaar, ikke 4 maanden, beide aan het werk in de Huiskamer. De plaatselijke bakkerij. Wat hebben we veel geleerd. Ik leerde vooral dat deze vorm van dienstverlenen toch niet bij mij lijkt te passen.
Evaline stopte met het reddend zwemmen. Ging op zoek naar een nieuwe vorm van sporten. Zwemmen is dat toch niet geworden, wel zeer regelmatig fitnessen, samen met haar broer!
Evaline volgt nog altijd bijles Engels. Dat is fijn, zo kon de langdurig zieke juf toch opgevangen worden. We laten dit vooral nog even door gaan.
Evaline kookt echt elke week 1x het avondeten. Zelf kiezen wat, zelf kopen, zelf klaar maken. Met veel enthousiasme pakt ze dit steeds weer op. Ze kan dan heerlijk creatief weer eens iets nieuws verzinnen en het is altijd lekker!
Als hobby is ze veel bezig met tekenen en handletteren. Ik ben er een beetje jaloers op hoe goed zij dat beide kan! Verder speelt ze regelmatig op de Nintendo Switch. Fijn dat ze regelmatig wat afspreekt met andere meiden.
Tim had een mooi jaar waarin hij geslaagd was voor Havo en ook nog voor zijn rijbewijs.
Gaat elke week aan het werk bij de slagerij, waar hij in zijn lange vakantie extra veel mocht werken. Sporten doet hij samen met een vriend en Evaline: fitnessen.
Wat ben ik trots dat hij er voor gekozen heeft om op een elektrische fiets naar het HBO te fietsen, 20 km heen naar Tilburg.
Zo gaaf dat ook hij met plezier elke week 1x alles regelt voor een smakelijke avondmaaltijd.
Als hobby heeft hij een houten boot gekocht om in elkaar te zetten. Ook is hij veel achter de computer te vinden om lekker te gamen. Leuk dat hij nu en dan af spreekt met een leuke vriend.
Kees bleef lekker aan het werk in Den Haag. Soms met wat meer plezier, soms met wat tegenzin. De reis is goed te doen, met de auto naar t station, dan de trein en het laatste stukje lopen. Elke week zwemt hij zijn kilometers trouw.
Samen gaan we op donderdagavond op pad. Als dat niet helemaal lukt dan missen we dat echt. Een mooi moment waarop we overleggen, maar vooral ook gewoon even genieten van elkaars gezelschap. Zo blij dat we dit bedacht hebben, maar ook weten vol te houden!
Samen met Evaline deed ik een workshop Make-Up en een workshop voor het maken van een prachtige plantenstandaard.
Zelf deed ik een workshop van CraftAddiction, een fantasyball.
Ik werkte 10 uur in de week bij lieve vrienden en heb me alweer het hele jaar niet ziek hoeven melden, trots!
Ik ging nagenoeg elke maandag samen met mijn beste vriendinnetje wandelen. De ene keer het bos in, de andere keer bij haar in de omgeving. Heerlijk kletsen, uithuilen, opladen, lachen en genieten.
Ik liet op Valentijnsdag een vlinder tattoo zetten. Daar had ik nou al van gedroomd vanaf de puberteit. Nu had ik er zelf geld voor, heb ik m uitgekozen en wat ben ik er blij mee. Heel heel heel blij.
Voor de buurtpreventie was het een jaar waarin ik de buurt compleet wist te maken, samen met mijn mooie geweldige team. We deden verschillende dingen met elkaar dit jaar, de ex-inbreker was toch wel het meest indrukwekkend.
Mijn gewrichtje, met orthese… het is zo vertrouwd dat ik eigenlijk heel veel weer lekker zelf kan doen. Her en der heb ik hulp van de kinderen of Kees nodig. Toen we het hier van de week over hadden, was het allemaal al zo gewoon dat ze het niet meer in de gaten hadden. Fijn!
Ik heb wel last van de reuma. Ik kan niet meer op blote voeten lopen: dat doet te zeer. Maar goede pantoffels voor thuis en stevige schoenen voor buiten… en ik kan redelijk pijnloos lopen.
Ik moet 2x per dag mijn kruiden, glucosamine en duivelskruid nemen. Doe ik dat trouw, dan heb ik niet teveel pijn en kan ik normaal bewegen. Doe ik dat niet dan wordt dat gelijk afgestraft met stijfheid en pijn. Ik wil graag wat meer gaan sporten om mijn spieren sterker te maken en zo de gewrichten wat te kunnen ontzien.
Mijn chronische kaakholte ontsteking: ik heb na april 2015 geen antibiotica meer gehad. Dat wil ik lekker zo houden. Als ik verkouden wordt ga ik gelijk spoelen met zout water en neem wat extra kruiden. Tot nu toe werkt dat helemaal prima!
De overgang eist regelmatig zijn tol. Maar is goed mee te leven. Je hoort mij niet klagen!
De tuin hebben we dit jaar wel onderhouden, er kwam een mooie stuik in na onze bruiloft (eentje gevuld met geld!). Maar verder hebben we er niet te veel energie in kunnen en willen steken. Komt vanzelf weer!
Het aquarium gaat nog altijd goed. Hoog tijd om wat nieuwe visjes te kopen. Maar het onderhoud heb ik altijd kunnen doen. De kikker leeft nog steeds, zo leuk!
Met Pepsie gaat t goed. Heeft net als met iedereen een haat-liefde verhouding met Maxi. Toch is ze wel rustiger, mauwt een stuk minder. Kan zich lekker oprollen om bij je te slapen. Maar gaat ook nog heel graag alleen op stap. Knuffelig en toch zelfstandig.
Een mooi jaar met veel hoogtepunten en bijzondere dingen.
Week 23 en week 24
Oeps, vorige week zomaar even geen blog gemaakt.
Vandaag van beide weken dan maar!
Buurtpreventie: we zijn bezig de 7e en gelijk laatste straat uit onze wijk aan te sluiten. Vergaderen, nieuwe mensen ontmoeten, brieven delen en nu wachten op de reacties. Volgende week gaan we bij degene die niet gereageerd hebben de formulieren ophalen. Spannend, wel ontzettend leuk om te doen. Nieuwe contacten opdoen, ons enthousiasme delen, echt gaaf.
Verbouwen: Kees is bezig in de garage. Plafond, muren, planken, opbergruimte, werkbank… van alles wordt aangepakt. Stap voor stap, maar alles even netjes en goed doordacht.
Ik heb de grijze balken die hij gebruikt geverfd. Ik ben ook nog altijd bezig met het verven van de woonkamer deur (komt vast goed!) en in de badkamer met het plafond. Na het een aantal weken schimmelvrij maken wil ik het in de voorstrijk zetten. Stukadoors mogen het dan afmaken.
Huishouden: ik doe mijn best alles netjes en schoon te houden. Ik probeerde enthousiast het zonnescherm te poetsen, maar daar komt meer dan alleen water en een borstel bij kijken (helaas). Dus dat wordt lekker uitgesteld tot een beter moment.
Tuin: alles groeit en bloeit zo fijn, tussendoor geniet ik hier enorm van. De appeltjes groeien maar groter, de zonnebloemen is me daar ook een mooi verhaal: die hebben wij daar niet expres neer gezet. Vorig jaar knoeide Evaline bij het planten van de zaadjes een paar. Dit jaar staan zij hier zomaar en heel spontaan. Niet binnen voorgekweekt, buiten met stokjes en veel aandacht… nee hoor, niks daarvan!!!
Mijzelf: ik stoei wat met mijn hormonen. Lang leve de overgang (nu alweer 5 jaar). Mijn menstruatie kwam nog even spontaan met veel kracht en ellende terug. Dat kostte veel energie en na een korte pauze van een paar dagen was het er opnieuw. Nou, intussen lijkt de rust weer terug gekeerd. Maar de klachten van mijn reuma voel ik op zulke dagen ook wel extra sterk.
Ik ging naar een andere kapper en was zo ongelooflijk blij met het resultaat. Heerlijk… zij maakte het zoals ik het graag wilde.
Ik knipte de haren van Kees, Tim en Evaline als alle keren. Met zoveel plezier doe ik dit al zo lang. Tim rekende even snel uit hoeveel geld ons dat gescheeld heeft… 3×14 euro en dat 10x in een jaar en dat al langer dan 18 jaar… Duh… 7500 euro is er niks bij! Daar hebben we veel andere leuke dingen van kunnen doen.
Net als de pedicure waar Kees niet naar toe hoeft… ook dat scheelt lekker veel geld.
En zo besparen wij een beetje op onze uitgaven!
Van Maxi maakte ik een soort paspoort: zo ziet hij er van alle kanten uit. Ik hoop het nooit nodig te hebben, maar als… dan kan ik dit gelijk zo gebruiken!
Evaline zwom bij de reddingsbrigade elke week een stapje meer en uiteindelijk heeft zij (en iedereen in haar groep) een kilometer borstcrawl gezwommen. Heel erg trots op haar. Het is een van de vereisten van het volgende diploma waar zij voor aan het zwemmen is. Dit certificaat alvast dik verdient!
Evaline had met school een gezellige dag in de Efteling.
Zij maakte een heerlijke tosti bij ons thuis zoals zij hem geleerd heeft op haar werk. Een broodplankje er onder die we mogen houden, leuk is dat?!
Kees en ik wachtten samen, op de avond waarop we informatie gingen krijgen over de vervolgopleiding van Tim. Heerlijk buiten op een bankje in de zon, leuke foto toch?
Samen lopen we elke week. Eind van het schooljaar vieren we onze verjaardag dan samen met een uitstapje. We gingen aardbeien plukken, maakten een wandeling door een stuk natuur waar Vincent van Gogh ook veel geweest is. We aten poffertjes met aardbeien en hadden dikke pret. Wat een fantastische lieve heerlijke fijne vriendin heb ik in haar gevonden.
Met gemiddeld een 6,4 heeft Tim zijn Havo examen gehaald. Deze week kreeg hij de uitslag.
Dikke trots en heel erg blij dat het hem gelukt is.
Hij had voor rijles een tussen tijdse toets. Je rijdt dan een proef-examen. Tijdens dit examen doe je alvast alle bijzondere verrichtingen. Gaan die goed, hoef je ze bij je rij-examen niet meer te doen. En jawel, het is hem gelukt. Over een paar weken mag hij afrijden en heeft een vrijstelling voor de verrichtingen. Bovendien een paar tips om nog even extra aan te werken om straks in een keer het examen te kunnen halen.
De vrije tijd die hij heeft? Hij werkt, gaat fietsen op een racefiets die hij voor een maand gehuurd heeft. Eens kijken of hij dit leuk blijft vinden en uitproberen hoe vaak hij het gaat doen. Hij gaat samen met een vriend 3x in de week fitness doen in een sportschool. En deze week maakte hij lekker zelf zijn kamer schoon. Ik vertelde wat van mijn ervaring en tips. Nou… het zag er prima uit allemaal! Dus… ik hoef niet meer zijn bed op te maken, zijn kamer op te ruimen en schoon te houden: gaat hij voortaan zelf doen: super!
Deze week en volgende week heb ik even tijdelijk een ander werk rooster. De partner van de lieve vrouw bij wie ik mag zijn, kan niet alles zelf doen. Samen met hun dochter ben ik er wat extra tijd om de lastige dingen op te vangen. Ik vind het fijn om dit even voor hen te kunnen doen. Toch ook prima dat dit niet voor altijd zo zou zijn,
Jaaroverzicht 2017
Voor de 12e keer een jaaroverzicht! Dat is best veel.
Dat ik zoooo lang regelmatig stukjes schrijf hier!!!
Ieder jaar op zoek naar een leuk thema om op terug te kijken, doe ik het dit jaar met de korte berichtjes met foto’s die ik op facebook geplaatst heb.
Begin van dit jaar nog in dienst van Home Instead behaalde ik het certificaat voor Alzheimer Care. Eind juli ging ik er uit dienst. Vanaf 1 juni ben ik in dienst bij 1 mevrouw via haar PGB en wordt betaald uit de WLZ.
Carnaval… we gingen naar de lichtjesoptocht in Dongen en keken de grote optocht in Oosterhout.
Waren reuze blij toen ViaVia zijn ijswinkel weer opende: een heerlijke verslaving!
Voor Vaderdag maakten de kinderen natuurlijk weer een prachtig t-shirt.
Wat was het een heleboel voorbereiding, wat kregen we veel complimentjes… we organiseerden met de buurtpreventie (ik ben contactpersoon en voorzitter van het kernteam) een informatiedag voor heel Oosterhout!
Maar we deden meer: ook contacten met buurt-wijken, met de wijkagent en gemeente, hielden een enquête, deden een wijkschouw, hielpen mensen met verlichting bij de voordeur en deelden stickers uit om colportage tegen te houden.
Ach ja, ik werd 50 jaar. Een heerlijke ochtend werken, een prachtige hanger van de tanden van de kinderen, van alle geld fijne zachte nieuwe kussens in de tuinstoelen. In de avond uiteten met mijn heerlijke fijne lieve gezin.
Het nieuwe jaar begon met een spalk voor mijn gewrichtje. Later werd dat een orthese, reuma blijkt een feit. Ik probeer dit jaar hier een nieuwe weg in te vinden. Een lastig ding, dat wel. De pijn in mijn vinger is wel afgenomen.
Dapper hoopte ik op elke week zwemmen, dat lukte me niet. Sporten doe ik vooral bij Nederland in Beweging (thuis op tv) en wekelijks wandelen met mijn vriendin (zelfs in de sneeuw!).
Met zijn viertjes naar een tentoonstelling van Harry Potter, was echt super leuk.
Maar ook eindelijk een keer naar Guus Meeuwis… fantastisch!
Een gezellige avond met neven en nichten van Kees in Leiden of juist al die andere avonden die we samen besteed hebben, heerlijk.
Natuurlijk werd er bijna elke week wat lekkers gebakken werd, deze taart was wel heel goed geslaagd!
Wat ik verder nog noemen wil:
Eind januari hadden we het eerste gesprek over de verbouwing, die in augustus van start is gegaan.
Het aquarium is nog steeds leuk, helemaal met de kikker die er in zit sinds juli!
Tim stopte bij de Aldi en ging aan het werk bij de slagerij.
Evaline stopte met scouting (is nog erg blij met haar keuze) en samen hebben we een prachtige tattoo laten zetten. Zij bleef zwemmen bij de reddingsbrigade en haalde vol trots haar zoveelste diploma!
Na de laatste kuur in april 2015 heb ik ook dit jaar geen antibiotica nodig gehad voor mijn chronische kaakholteontsteking: trots!
Spotify 2017 leverde prachtige nieuwe nummers op.
Wat zijn we blij met de keuze voor een tweede poezenbeest! Naast Pepsie (vrouwtje van 2012) kwam Maxi als kitten bij ons in huis (mannetje van 2017).
Week 50
Sneeuw, wat zag ik weer mooie plaatjes!
Maar sneeuw was niet alleen mooi, ook lastig. Evaline maandag gevallen onderweg naar huis op de fiets. Onderkoeld geweest en de rest van de week nodig om op te knappen. Het duurde zo lang voor ik met de auto bij haar kon zijn door de drukte en het langzame rijden op de weg op dat moment.
Met mijn vriendinnetje ging ik op woensdag wandelen: wel veilig over het fietspad, daar lag geen sneeuw meer.
De aannemer ging vlijtig binnen aan het werk, buiten was niet te doen die eerste dagen.
Ik was weer veel bij mijn lieve vrienden bij wie ik nog steeds zo welkom ben, dat is zo fijn.
Thuis een sfeervol kerstig plaatje van Maxi gemaakt!
De kerstkaartjes heb ik intussen rondgebracht en op de brievenbus gedaan.
Doordat ik door de week veel weg ben, komt er in het weekend wat meer op mij af dan ik gewend ben. Gelukkig is dat maar tijdelijk allemaal.
Bij het weghalen van het plafond van de keuken (5 oktober) sneuvelde de ovendeur. Deze is nog altijd niet geleverd. Hierop was de actie deze week dat wij een nieuwe oven gekregen hebben. Spannend omdat we deze nu maar heel snel willen leren kennen met al zijn nieuwerwetse mogelijkheden!
Voor de buurtpreventie heb ik wat verschillende dingen opgepakt naar aanleiding van de nieuwsbrief en de enquête die we gehouden hebben. Blijft leuk om te doen.
Mijn reuma-gewrichtjes en mijn chronische kaakholte-ontsteking zijn redelijk rustig op dit moment. Ondanks het drukke ritme door de verbouwing en de kou van de winter.
Na een reparatie werd mijn auto weer goedgekeurd, fijn!
Ik kreeg bericht over dat borstkankeronderzoek: op de foto’s hebben ze niks bijzonders kunnen ontdekken: super!
Elke donderdagavond gaan Kees en ik samen iets leuks doen. Belangrijk om tijd vrij te maken voor te praten, samen te genieten of gewoon even bij elkaar te zijn zonder door anderen (lees: kinderen, katten of telefoon) gestoord te worden. De ene keer wandelen, dan doen we gezellige boodschappen en vaak ergens een kopje koffie/thee drinken. Mooie avonden zijn dat en allebei doen we onze best om het ook echt door te laten gaan.
Week 47
Ging ik me daar toch even flink onderuit. De onrust en herrie die de verbouwing nu al zolang met zich mee brengt werden me te veel in combinatie met die feestelijke maar wel drukke oktobermaand.
Holtes vol en pijnlijk, reuma die opspeelde, een griepje(?) erbij… alles tegelijk: wat voelde ik me rot.
Ik besloot wijs te zijn en ging overdag schuilen bij mijn lieve vrienden waar ik erg welkom ben. Ik knapte snel weer op en ben weer blij met alles wat er gebeurt!
Alweer niet veel foto’s van deze week, maar wel van Maxi en Pepsie. De foto’s van Maxi stuurde ik naar zijn oude baasje die dat wel erg leuk vonden! Hij is zoooo lief en wordt al zo groot en wijs! Echt blij heel blij met hem.
Van de buurtpreventie hadden we een vergadering deze week en samen kwamen we tot een mooi activiteitenplan voor 2018. Veel zin in!
Na twee maal een reparatie aan dezelfde telefoon werkte hij nog niet. Wel mooi dat MediaMarkt daarna de telefoon opstuurde naar een deskundige die het defect ook constateerde. Deze week mochten we een nieuwe telefoon uitzoeken of we kregen geld terug: goede service. Jammer van de telefoon maar een goede oplossing zo.
Week 30
Maandag lag ik de hele dag op bed/bank. Teveel pijn in mijn lijf van alle drukte en spanningen van de vele weken waarin ik toch meer deed dan mijn lijf aan kon.
Ik knapte er gelukkig wel van op.
Het werd een week waarin we niet alleen met zijn viertjes lekker vrij hadden en vakantie vierden. Kees en ik pakten ook aan wat was blijven liggen. Allemaal kleine klusjes die nu lekker klaar zijn en dat is fijn. Ondertussen maakte ik ook “nog even” het huis schoon.
Met zijn viertjes werkten we hard in de achtertuin.
Als voorbereiding op de verbouwing die gaat komen maakten we de eerste paar meters bij ons huis vandaan (bijna helemaal) vrij van spullen en groen. De kinderen hielpen echt goed mee en zo zijn we ver gekomen deze week.
Evaline maakte gisteren deze prachtige taart, zo maakt zij onze staycation wel heeeel erg lekker!
Tim was lekker aan het werk in de slagerij en heeft het er steeds meer naar zijn zin. Natuurlijk kwam ik ook even wat vlees kopen, gaaf om hem aan het werk te zien!
CBR
Deze week ging ik naar het CBR voor een rijtest.
Naar aanleiding van mijn eigen verklaring waarin ik had verteld dat ik voortaan bij het auto rijden een orthese nodig heb, werd ik opgeroepen voor een rijtest.
Dit is geen examen.
Op mijn rijbewijs komt een extra code te staan.
De code laat zien dat ik bevoegd ben te rijden met de orthese.
Zo kan ik nooit hierover discussie krijgen met wie dan ook.
De test gaf mij een gevoel van zekerheid dat ik het inderdaad nog gewoon goed kan: auto rijden.
Ik heb genoeg kracht in mijn armen die ik via mijn handen aan het stuur kan overbrengen.
Dus geen stuurbekrachtiging noodzakelijk.
Dit werd via een speciale meter gemeten.
Mijn wijsvinger gaat ontspannen mee maar heeft duidelijk zijn functie verloren.
Die functie wordt opgevangen door de andere drie vingers en duim.
Zo goed dat ik functioneer als normaal.
Dit werd bekeken en beoordeeld tijdens een half uur durende rit in mijn eigen auto.
Dus… geslaagd voor de test, zoals ik al verwacht had.
Op naar nog vele mooie veilige kilometers!
Gewrichtje
Aan de chirurg schreef ik deze week een berichtje.
Zij was niet bekend met deze orthese en ik had beloofd mijn ervaring te delen.
Een deel van de brief:
*****
De eerste week had ik in mijn hele hand veel spierpijn.
Mijn onderbewuste dacht vast: ik voel, dus ik kan alles.
Het systeem moest even leren hoe de vinger nu beweegt.
Ik was echt onhandig met misgrijpen of dingen laten vallen.
Dan is er een omslag. Mijn systeem heeft het begrepen.
Wanneer ik weet dat ik mijn vinger ga belasten, doe ik de orthese aan.
Hij blijft goed op zijn plekje zitten. Wanneer mijn handen nat worden zit hij los. Dat went snel.
Ik was al gewend tuin- en huishoudelijk werk met handschoenen aan te doen, dat is nu extra fijn: zo kan ik hem niet kwijt raken.
Ik draag de orthese zoveel als ik denk dat goed is.
In mijn omgeving heeft eigenlijk niemand meer in de gaten dat ik de orthese gebruik.
Mijn fijne motoriek is soms wat lastig, dat neemt mijn middelvinger over.
De grove motoriek is gewoon normaal.
Juist door het kunnen blijven gebruiken van het pip-gewricht stoot ik nauwelijks mijn vinger.
Van de week bij de huisarts was de conclusie: het ganglion is nu klein.
Ik heb dagelijks niet meer de gemene scherpe nare pijn meer.
Kan daardoor mijn normale activiteiten goed doen en lekker slapen in de nacht.