Mag ik even mopperen? Voor één keertje dan?
Het huis had ik netjes schoon en opgeruimd. Alle was weggewerkt. Mijn nagels gezellig gelakt. Alle boodschappen in huis zodat Kees daar geen omkijken naar zou hebben. Het programma voor daar samen met de kinderen gemaakt.
Wij hadden er alledrie reuze zin in: een paar dagen naar opa en oma in het westen.
Evaline zo ongeveer hersteld van haar griepaanval, had toch wel kunnen gaan.
Tim kreeg zaterdagavond opnieuw flinke koorts. Op zondag overdag nog eens gemeten: 39.5.
Tja dat is natuurlijk veel te warm voor een gezond mannetje.
Gisteren en vandaag sliep hij, geheel tegen zijn gewoonte in, veel. Hij heeft goed gedronken, nog weinig gegeten.
Een lelijke hoest, fikse hoofdpijn, buikpijn… opnieuw geveld.
Dat is niet fijn in wat een fantastische vakantie had kunnen zijn.
Vandaar mijn vraag: mag ik even mopperen?
Mijn ritme: zorgen voor de ziekenboeg en hopen dat ik zelf overeind blijf. In een rustig tempo zodat ik de kinderen niet teveel opzwiep tot onrust/actie. Toverdrank, neusspray, hoestdrank, aspirines, gezond eten, voldoende drinken… dat is waar ik me druk om maak. Streng in het gebruik of juist niet gebruik van computers, televisie en andere druktemakers.
Carnaval flitst langs ons heen, neemt geen deel aan ons leven.
Op school bij Tim was het precies in de week waarin hij ziek was. Bij Evaline was het vorige week toen juist zij ziek was. De lichtjesoptocht hadden we echt willen gaan kijken, maar het sneeuwde teveel op zaterdagavond (en achteraf was Tim al niet in orde). Dus ook de optocht in Tilburg die we graag hadden willen gaan kijken op zondag hebben we alleen op tv gezien.
Nu genoeg gemopperd, ik zal weer braaf zijn en proberen er toch wat leuks van te gaan maken, deze week.

Hoe oud je ook bent, soms is er zo’n “eerste keer”- moment. Vandaag had Tim dat.
Ik bracht hem met de auto naar school en hij kwam voor het eerst zelf met de bus naar huis.
Best bijzonder als je weet dat hij 1x met papa geoefend had en daarvoor eigenlijk nooit met de bus is geweest.
Immers met een auto voor de deur en zoveel dingen op fiets-afstand komt die bus gewoon niet in ons leven voor.
Ik was net op tijd om deze foto te maken toen ik hem voor de gezelligheid lopend kwam ophalen.

Thuis…
Tim is weer naar school, hoewel hij nog flink moe is. Ik breng en haal hem al een paar dagen met de auto.
Misschien kan hij morgen, als hij niet zo een lange dag op school heeft, wel weer gaan fietsen.
Thuis…
Kees is aan een nieuw project begonnen en reist dagelijks heen en weer naar Ridderkerk.
De eerste indrukken altijd erg belangrijk stromen bij hem binnen.
Thuis…
Evaline heeft nu de griep te pakken. Werd net als Tim een week eerder op maandagochtend wakker met flinke koorts, keelpijn, buikpijn en hoofdpijn. Ze hangt wat op de bank, ligt langer dan gewoon op bed.
Thuis…
Ga ik gewoon mijn fijne ritme. Probeer de meeste afspraken door te laten gaan, maar hou natuurlijk extra rekening met de kinderen.
Thuis…
Bijna vakantie, want zaterdag barst hier het carnavalsfeest los.

 
Regen kwam plots naar benee.
Harde wind waaide om onze oren.
Kou drong diep in onze kleren door.
En toch, ik vond het heeeeerlijk!!!!
Het speelbos blijft leuk, ook voor grote mensen 🙂

Het werd een fijne dag.
Na scouting en een boterham reden we naar Voorhout.
Lekker bij elkaar zijn, spelletjes spelen, eindje wandelen.
Na een heerlijke maaltijd weer terug naar huis.
Ik heb echt de leukste schoonouders getroffen van de hele wereld.

 
Soms is er iets niet helemaal in de haak.
Tja en dan ga je op zoek naar oplossingen.
Zij die echt heel creatief is, die ik hier in de buurt ken, belde ik voor hulp.
Waar koop ik nou toch gordijnhaken?
In Lisse had ik het wel geweten, maar hier heb ik nog niet een gelijk winkeltje gevonden.
En zij… zij zette mij op het goede spoor, begreep mijn vraag en stuurde me rechtstreeks naar de goede winkel.
De haak van het gordijn, precies daar waar hij in het hoekje achter de buizen vastzit was gebroken. Ik wilde daar niet opnieuw een plastic haak tussen de plooi gaan naaien. De oplossing is intussen bevestigd: een metalen haak. Helemaal blij!!!

  
Tja, wat zal ik er van vertellen?! Kom ik boven… ligt er op eens een knutsel in mijn bed!!!
Evaline had mij weten te verrassen.
Zij maakte met haar eigen handen en voeten getekend en gekleurd een prachtige pop.
Bij haar maakte ik gezellige vlechtjes in heur haar, dat wilde ze zooo graag! Mocht ik me gelukkig weer eens uitleven op haar mooie blonde koppie.
Kees is ook al zo druk aan de knutsel geweest en maakte zelf deze robot.
Klik hier als je er een filmpje van wilt bekijken.
En Kees kan gelukkig weer aan het werk: maandag starten als Manager Projectbeheersing bij het Waterschap Hollandse Delta, in Ridderkerk, blij, blij, blij!
Tim zijn koorts is gelukkig nu echt aan het zakken. Nog even aansterken en goed opknappen, dan kan hij maandag wel weer naar school.