7.10 uur ging mijn wekker vanmorgen. Deze wekker was Evaline. Tim ligt nog lekker uit te slapen.
Vandaag dit eerste stukje speciaal voor jullie allemaal. DANK JE WEL. Dank je wel voor alle moeite die jullie gedaan hebben om van mijn verjaardag een onvergetelijke dag te maken. Als ik aan deze verjaardag terug denk zal ik dat vast altijd met een grote glimlach doen. Iedereen die gereageerd heeft via mail, via hyves, met een e-card, door de telefoon, met mooie knutsels of met een kaartje. Maar natuurlijk en vooral ook iedereen die langs gekomen is en met mij het plezier van 40 jaar worden gedeeld heeft. Vanaf twee uur in de middag zijn er doorlopend mensen geweest tot laat in de avond. Ik heb enorm genoten. Was ik nog zo brutaal geweest om geld te vragen: heb ik dat van iedereen gekregen. Reken maar dat ik daar iets moois voor ga uitzoeken. En bij deze beloof ik plechtig dat ik nog laat weten wat het geworden is. De kaarten en knutsels hebben een mooie plek op de deur gekregen, waar ze voorlopig wel zullen blijven hangen, kan ik er nog lekker lang van nagenieten!!!

Vandaag heb ik de respectabele(?!) leeftijd van 40 jaar bereikt. Van Tim kreeg ik een mooie wens: hij had met letterstempels zelf de woorden gemaakt: “guveeliezieteert met je viejaardag” Wat zitten we nou moeilijk te doen met die nieuwe nederlandse spelling??? Iedereen snapt toch wel wat hier staat, grin!!! Evaline had een wensje gemaakt met de juf met allemaal kruisjes er op: dat waren allemaal kusjes!!!
Ik kreeg een paar nieuwe pandora-schakels. Met deze aan mijn arm, de nieuwste cd van Robbie Williams op de achtergrond en het uitzicht op een paar heel lieve kaarten zat ik aan mijn feestelijk ontbijt: beschuit met verse aardbei!!!

Vakantie is hier een dag zonder de wekker wakker worden. Dan lekker in je pyama ontbijten. Vaak blijven we dan beneden en gaan pas aankleden als we naar buiten gaan. Vanmorgen met alle regen buiten was de tafel binnen vol met knutsel-spullen. Ruim twee uur waren we bezig: een knutsel van Dora en Diego. Een armband en ketting met kralen geregen. Lekker knippen en plakken, vlechten met papier, gewoon creatief bezig zijn. Intussen hoef ik hen niet meer te helpen en ga ik zelf een kaart maken. Vanmiddag gingen we (netjes aangekleed!) naar de supermarkt. De boodschappen voor mijn verjaardag halen. Dan hoef ik me daar alvast geen zorgen meer over te maken, grin!

Deze week jarig: ikke!!!
Foto van oude bloemetjes in bakje met zandbakzand
Toen ik het zag vond ik het zo vertederend!!!

Niemand is meer trots vandaag als ons meisje. Ze heeft gaatjes in haar oren gekregen. Tegenwoordig mag je een mooi oorbelletje uitzoeken en natuurlijk koos zij voor een roze bloemetje! Wat ook wel super was, is dat ze met twee personeel tegelijk in ieder oor een gaatje maken: maar één keer pijn dus. Het viel haar erg mee, ze had ook niet echt tijd gehad om zich er druk over te maken! En ik moet toegeven: het staat wel heel erg leuk bij haar. Nu hebben we allemaal oorbellen zei ze: immers Kees, Tim en ik hebben ze ook! Ze hoort weer helemaal bij, grin!!! Tijdens het maken van de foto zit ze ingespannen televisie te kijken!

Vroeger deed ik het zelf ook vaak, een hinkelbaan tekenen. Vandaag mochten ze in de achtertuin eentje tekenen. Want ik wilde dicht bij de radio blijven. Normaal houdt ik wel van muziek, maar ik zal niet zomaar voor radio of televisie thuis blijven. Vandaag een hoge uitzondering. Want op mijn favoriete station Q-Music draaiden ze vandaag 10 uur lang muziek waar ik erg gek op ben. De hitlijst kun je hier terug vinden! Iedere werkdag van 9 uur tot 10 uur draaien ze ook deze “foute” muziek, meestal lukt het me wel om dat uur lekker mee te zingen en soms te dansen… zomaar helemaal alleen in mijn eentje kan ik dan bijzonder veel plezier hebben, grin. Goed dat niet iedereen dit van me weet 😉

Elke donderdagochtend ga ik met een aantal andere mama’s zwemmen. We moeten hiervoor naar Sassenheim omdat het zwembad in Lisse geen handige tijden heeft om banen te zwemmen. Gelijk nadat we de acht kinderen op school achter hebben gelaten. Iemand van ons rijdt dan, een beetje om en om. En in het bad gaan we onze eigen gang: eigen hoeveelheid (de kilometer?!) en eigen tempo. Maar wat heerlijk om dan na de baantjes samen even te bubbelen, te kletsen en naar Lisse terug te rijden. Ik ga nu geen foto’s plaatsen van al die prachtige mama’s in badpak, grin. Maar ik vond het wel leuk om het hier eens aan de orde te stellen!