Vorige week kwam de uitnodiging voor de dansles bij danscentrum Welkom binnen en vanaf dat moment heb ik niets anders meer gehoord: Evaline was er klaar voor, had er bijzonder veel zin in! Nou… vanmiddag was het dan eindelijk, eindelijk zover. Haar boterham in extra snel tempo opgegeten. En daar gingen we dan. En ik moest wel een beetje lachen om haar: als zij nerveus is gaat ze kletsen… helemaal nergens over, maar haar mondje staat niet stil. Zo ook de reis naar de dansschool toe. Bij de dansschool ging ze zich verkleden, in de, door haarzelf met veel zorg uitgezochte, kleren. Dora-thsirt, zwarte legging en zwarte schoentjes. Dan netjes inschrijven en toen begon de les. Deze eerste keer mocht ik blijven kijken. Vol enthousiasme startte ze en ze hield dat vast tot het einde aan toe. Na de les was ze flink moe van het harde werken, maar reuze voldaan. Haar voorpret was gegrond: het was net zo leuk als ze verwacht had.