Soms loop ik wat achter de feiten aan. Helemaal na de ziekenboeg van de afgelopen week. Kees, Tim en Evaline allemaal geveld. Dacht ik dat onze cavia één jaar zou worden, mis… die wordt valentijnsdag alweer twee. Dacht ik dat we hier nu drie jaar wonen, mis… in augustus was het vier jaar geleden dat we de sleutel kregen. Dacht ik dat we nog zoveel tijd hadden om op school de ramen te beschilderen in het thema carnaval, want dat is toch pas eind februari, mis… 1 februari vieren de kleutergroepen carnaval.  En elke avond opnieuw dacht ik: ik ga vroeg naar bed, maar de klok leeft zijn eigen ritme en plaagt me telkens weer. Tijd en ik, we kunnen het even niet zo goed vinden geloof ik, grin!