22 april 2006
Het eerste stukje in mijn blog was een feit. Op dat moment had ik er nog geen idee van hoe ik deze blog vorm zou gaan geven.
19 april 2008
Het laatste stukje in mijn blog is een feit. Op dit moment heb ik bijna 930 stukjes geschreven! Ik kan het aantal foto’s niet zo gemakkelijk terug tellen, maar vaak waren het er wel een paar!

Ik vond het erg leuk om mijn hobby fotografie te combineren met het schrijven van een dagboek. Maar ik merk dat het schrijven “op” is. Niet iedere dag heb ik iets nieuws te vertellen, een leuk foto-moment gehad of gewoon de tijd niet meer om te schrijven. Twee jaar lang mochten jullie mee kijken in ons leven, nu sluit ik met liefdevolle handen en een gelukkige en trotse glimlach het boek.

Wat een leuk vogeltje is dat! Op visite bij de buren, knabbelend aan de nootjes. Eigenlijk waren ze met zijn tweetjes, maar die ene was er alweer snel vandoor gegaan. We wisten niet hoe het vogeltje heette, maar natuurlijk bracht internet de oplossing alweer snel: bij deze site een prachtige collectie foto’s van vogels

Na schooltijd gingen we eerst met zijn drietjes lekker een lange wandeling maken in het prachtige zonnetje. Na een glas limo met een snoep gingen ze samen naar buiten, lekker de tuin in. De een spelen met speelgoed, de ander kliederen met water. Zo hadden ze beide pret voor tien!

Deze week jarig: Rob, Mary en Joke
Foto van brug vlakbij werk van Kees

Vanmorgen even na negen uur werden de graszoden al afgerekend en opgehaald. Na een dag flink door werken, ben ik reuze trots op het resultaat: de ren van het konijn ziet er echt heel mooi uit. Eerst het gras er in gelegd, dan de potten opnieuw gevuld met klimplanten en daar een beschermende gaas omheen. Zo kan het konijn ze niet weer allemaal kapot knagen! Snoepie had daar vandaag trouwens al helemaal geen oog voor: het eerste stukje gras lag nog geen drie seconden of hij zat er al van te snoepen 🙂

Twee potten met klimplanten heb ik leeg gemaakt, de struik is er uit en een restje van een al eerder afgezaagde boom is er uit. De laag zand die over het gaas heen lag heb ik er (samen met de kinderen) uit geschept. Het eind resultaat van gisteren en vandaag zie je op de foto’s. De bedoeling van deze actie? We gaan in de ren graszoden leggen. De grond moet daarop voorbereid zijn. Vol met goede mest, flink omgespit en vooral heel egaal moet het gaan worden. Speciaal voor Snoepie een heerlijk vers, fris, groen en stevig grastapijt om een heerlijke lange zomer van te gaan genieten! Want van al dat ingezaaide gras was echt niks meer over, na deze druilerige winter.

Zon, zon, heerlijke zon… De hele dag zijn we buiten in de weer geweest. Vanmorgen verder in de achtertuin gewerkt. Vanmiddag op de fiets naar dansles en de biliotheek. Daarna thuis in de zon boekjes gelezen en spelletjes gedaan. Zon, zon, heerlijke zon: blijf alsjeblieft nog een poosje!!!

Vroeger, thuis, hadden we ze op de ramen van de slaapkamers. Elke keer weer met een ander patroon. Tegenwoordig met onze dubbele beglazing en centrale verwarming hebben wij dat niet meer. Maar gelukkig zijn ze nog wel af en toe op de ramen van de auto terug te vinden: ijsbloemen. De kinderen dachten bij ijsbloemen nog aan dingen met worteltjes in zand, een steeltje, blaadjes en een mooi bloemknopje in allerlei kleuren… tot zij dit op de foto zagen, grin!

Van het mooie weer, daar heb ik vandaag van genoten. Nu de voortuin helemaal klaar is, was vanmorgen de achtertuin aan de beurt. Tuinstel uit de schuur, alles schoon gemaakt en in elkaar geschroefd. Het frame van de zonwering gepoetst. De muren rond de schuur spinneweb-vrij gemaakt. De bloempotten van de kids leeg geroofd. Geveegd en onkruid tussen de tegels weggehaald. De winter had een aantal maanden vrij spel, maar nu bepaal ik weer de regels! Vanmiddag kwam Kees met een grote en onwijs leuke verrassing thuis: een Meidoorn. In de plaats van de perenboom. Die perenboom had steeds weer last van een schimmel, geen peren, wel rommel in de tuin: niks voor ons dus. Nu gaan we het gewoon opnieuw proberen, maar dan dus met deze Meidoorn, gaaf!!!