Maandag in de ochtend kwam mijn vriendin een bakkie doen. Ik werd verwend met een prachtige zilveren roos. Het was gezellig en ik heb enorm genoten. In de middag hebben we nogmaals genoten van het bezoek van Marc, Nicole en kids. Tim en Evaline mochten hun klas op school nog laten zien. Thuis werd er gespeeld en bij gepraat.

Dinsdagmorgen heb ik gewerkt, in de avond gingen Tim en Evaline zwemmen. Wegens vermoeidheid en alle drukte de rest van de week, gingen we maar niet naar de kerkviering die vanuit school georganiseerd was.

Woensdagochtend kregen Kees en ik de uitslag van het beelddenk-onderzoek wat Tim gehad heeft. Hierover hebben we een goed gesprek gehad en met elkaar de volgende stappen bekeken. In de middag ging Tim spelen bij zijn vriend en Evaline ging dansen.

Donderdagmorgen heb ik alweer gewerkt. In de avond was er een diner op school. De ouders waren gevraagd iets lekkers te maken. Dit jaar mocht ik in de klas van Tim helpen tijdens het diner. Gaaf om dat een keer mee te mogen maken en echt de sfeer van dichtbij te voelen. Het eten was heerlijk. Als een buffet stonden er veel verschillende gerechten op de tafel, voor elk wat wils. Evaline mocht zingen in het koor. In de kleuterhal zong zij onder begeleiding van een gitaar allerlei kerstliedjes om zo iedereen een warm welkom te geven.

Vrijdagochtend was voor allebei de laatste ochtend school, nu is er dan eindelijk die twee weken vakantie. Wat zullen wij die nodig hebben om op te knappen, uit te rusten, bij te tanken en vooral te gaan genieten van elkaar en ons eigen ritme!!

Zo ver weg, opeens heel dicht bij. Twee jaar lang hadden we heel veel contact toen zij bij ons in Nederland woonden. Nu zijn ze vier jaar later een week hier. Het enthousiasme, het geluk van blije herkenning, het is er nog steeds. Vrienden zijn het, mensen met wie je maar een half woord nodig hebt om elkaar te begrijpen. Op familiebezoek komen ze hier. Ze eten het diner mee en wij maken dat natuurlijk pinda-vrij! De kinderen gaan volledig in elkaar op, elk in zijn eigen taal, ze verstaan elkaar volledig, begrijpen elkaar en doen spelletjes zoals elk kind, in elk land dat doet. We praten de tijd vol en hebben nog lang niet alles gedeeld, maar weten: het is goed zo. Een heel bijzonder bezoek. We genieten na, dromen van reizen naar hun land en stappen terug in het dagelijks leven, want wij hier hebben nog geen vakantie!