Regent het bij jullie ook zo? Tjonge er lijkt geen eind aan te komen. Met die kou en wind er bij vind ik het niet erg gek dat er zoveel mensen door griep geveld raken.
Vanmorgen ging ik eerst zwemmen. Vriendin ging (voor het eerst na de zomervakantie 😉 ) mee, maar was net zo dapper als ik!!!
Het zwembad deed er nog een gezellig muziekje bij aan en daar gingen wij dan op de klanken van Guus Meeuwis, Jan Smit en Acda en de Munnick.
Na het zwemmen de spullen voor het weekend bij de super gehaald en ja de vruchtenthee is ook gelukt! Vandaag helemaal de perfecte dag om het uit te proberen!
Evaline ging tussen de middag eten bij een vriendje (pannekoeken, jammie!) en Tim kreeg van mij een bolletje omdat ik die zelf ook wel lustte, grin!

Heb je het over een thee-muts, dan heb je het waarschijnlijk over mij! Maar dan wel de kruidenthee, zonder theïne.

Nauwkeurig houd ik alle ontwikkelingen in de gaten als het gaat om nieuwe variaties. Aangenaam verrast werd ik dit maal door Pickwick. De serie Fruit Wellnes.  Klik hier om net zo een proefpakketje te ontvangen. Twee smaken thee waren er in. Natuurlijk heb ik ze allebei oprecht en kritisch geproefd… en… ik ga op zoek naar deze thee in het schap van de super. Heel goed te drinken, lekker om half vier, met de kids als ze net uit school komen. Jammie!!!

Op internet las ik in nu.nl en detelegraaf.nl het volgende stukje:
… De vader van ’blauwe maandag’ is de Engelse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht een wetenschappelijke formule waaruit bleek dat de derde maandag in januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen….
Terwijl ik naar buiten keek en zag dat daar, na zoveel regen vanmorgen en vanmiddag, toch weer de zon scheen. Wat een mooie analogie!

 
Kijk… in de pan, op een stoel kun je het beter zien. Hoewel, deze stoel wordt al aardig hoog voor Tim, hihi! Het eten wat hij hier maakte was weer super lekker, fijn zo een grote hulp in de keuken!
Kijk… zo zit je haar, op een foto kun je het beter zien. Want met een spiegel vóór de spiegel staan is niet gemakkelijk 😉 Na het gefriemel in heur haar maak ik altijd een foto zodat ze zelf kan zien hoe het er nu weer uit ziet, vanaf de achterkant.

O.. nee… help, mama, MAMA… huil, schrik…
“Mijn oorbel rolde in de wastafel en toen zo het putje in, zucht”
Evaline was een beetje onhandig en schrok zo, huilde dikke tranen van verdriet. Maar mama wist de oplossing al, ze riep papa!
Papa schroefde het putje open en viste pardoes de verdwenen oorbel weer op. Nu is hij de held van de dag. Glunderdend en zichtbaar blij ging Evaline gerustgesteld douchen.
Voor mij was het een blik in het verleden… ook ik liet vanalles per ongeluk in dat putje rollen. Bij mij was dan ook mijn vader de grote held en wist bijna altijd het verloren gegane weer terug te toveren.

De treinbaan waar Kees aan werkt is in aanbouw. Het gaat nog geruime tijd duren voordat de baan klaar is. Dat is dan ook helemaal niet het enige doel: het doel is prettig bezig zijn. Een stukje vrije tijd gebruiken om zijn creativiteit de ruimte te geven. Op dit moment kan er een rondje gereden worden door de treintjes. Er is zelfs een bruggetje gemaakt. Maar vanmorgen ontdekte ik dit stukje leuks: een kolen-laad-station. Ooit heeft Kees dit bouwpakket van zijn ouders gekregen. Nu is het klaar en heeft het een heel mooi plekje veroverd.

Vandaag liep ik naar school, elke hand gevuld met de hand van een kind. Opgewekt stappen ze naast me voort. Ik luister naar hun verhalen. Bij school laat ik ze achter in de zorgzame handen van de juffen. Ik wandel door, nu samen met de vrouw die er zo naar uit kijkt als ik haar kom helpen. Ik luister naar haar verhalen. Ondertussen werk ik samen met haar en genieten we eind van de ochtend: er is weer opgeruimd en schoon gemaakt. We lopen samen naar school, op weg naar de nieuwe belevenissen van de kinderen.

In de tuin hebben we allerlei verschillende vogeltjes gezien.. een roodborstje, een mannetje en vrouwtje merel, meesjes, musjes, spreeuwen en houtduiven. De vetbolletjes, stukjes brood en de pinda’s worden met enthousiasme op gegeten. Hier een foto van een vrouwtje merel.

  
Vanmorgen reden we na de boterham richting Hillegom. Kees hielp met de zware spullen en de technische klusjes. De kinderen hielpen met alle kleine dingen. Ikzelf hielp overal waar nodig. Zo hielpen we Frans en Nel verhuizen van boven naar beneden. We werden verwend met taart en een heerlijke lunch van verse broodjes en lekker beleg. We hadden met zijn allen zo goed geholpen dat we na de lunch even lekker gingen schaatsen. Op de boeren sloten vlak bij hun huis. Een prachtig gladde ijsbaan, een lekker fel zonnetje en weinig wind. Alweer zo’n heerlijke middag op het ijs.
Al die oefening doet de kinderen goed, ze blijven er plezier in houden en gaan steeds gemakkelijker op weg. Evaline houdt nog graag iemand vast, maar komt ook zelf al flink vooruit. Kees maakte de foto’s vandaag.