Waren wij dinsdag en donderdag van half vier tot vijf op de ijsbaan te vinden, vandaag gingen we voor echt natuurijs. Gisteren ging Frans mee en de kinderen genoten enorm van zijn gezelschap. Vanmiddag na school gingen we op de vijver hier vlakbij schaatsen. Dat was wel even wennen voor de kinderen, het ijs was natuurlijk niet zo vlak als op de ijsbaan en er lagen her en der takken bevroren in het ijs. Goed opletten dus. Het grote plezier wat zij hebben, die glunderende gezichten, het oefenen wat echt steeds beter gaat, heerlijk. Dat maakt het met die gezellige zon erbij wel heel erg leuk allemaal. We kwamen, net als op de ijsbaan, veel bekenden tegen. Evaline kwam nog een vriendinnetje tegen die vandaag voor het eerst ging. Vanavond zullen ze er wel weer lekker van slapen!

  
Op het moment dat ik dit stukje wil schrijven staat de thermometer op mijn blog op -7 graden. En daar ben ik reuze blij mee: laat dat ijs maar groeien!!!
Vanmiddag gingen we voor het eerst het ijs op met schaatsen. één paar schaatsen met dubbele ijzers had ik nog wel, maar voor Tim mochten we schaatsen lenen.

Vanmiddag om half vier gingen we met zijn viertjes vanuit school gelijk naar de ijsbaan. De kinderen kregen hun schaatsen ondergebonden. Kees en ik hebben even zelf een rondje geschaatst om weer even het “gevoel” terug te krijgen… en gelukkig: schaatsen is net als fietsen: je verleert het nooit!
Kees nam Tim onder zijn hoede en leerde hem de techniek van het schaatsen. Al vrij snel had Tim de slag te pakken en ging op eigen houtje oefenen. Het ging niet slecht voor de eerste keer en hij was er zelf enorm enthousiast over. Hij vond het leuk om te doen en genoot van het oefenen. Wat hij lastig vond (en dat is ook zo!) is dat de schaatsen niet helemaal stil onder zijn schoenen bleven zitten.
Evaline ging onder mijn hoede, maar kon ik op haar dubbele schaatsen al snel alleen laten gaan. Ook zij gleed met een goede techniek. Zij had er reuze schik in en wilde nog helemaal niet naar huis om 5 uur!!! Gelukkig ging toen de ijsbaan dicht, dus moesten we wel!

Dat beide kinderen die zo goed glijden konden en zo enthousiast waren, dat maakte ons helemaal blij!
Het besluit was daarna snel genomen: wij gaan meer energie in schaatsen steken. Wij gaan dit vaker doen. Bij gebrek aan natuurijs gaan we wel naar de ijsbaan. Want hier willen wij niet weer 12 jaar op wachten. Een nieuwe (winter-)hobby is geboren.

Een leuk besluit volgde, nadat ik op de ijsbaan goed gekeken had wat andere schaatsers gebruiken. Want ik wist helemaal niet dat het bestond… schaatsen die in schoenmaat verstelbaar zijn. Dus dan loont het wel de moeite om een paar kinderschaatsen aan te schaffen: ze kunnen er nu echt een paar jaar mee doen. Wij zijn dan maar gelijk naar een schaats-verkoper gegaan en hebben diep in de buidel getast. Beide hebben ze nu een paar “figure skates” van Nijdam.

Morgenmiddag (bij goed weer) heeft Frans tijd om samen met mij en de twee kinderen te gaan schaatsen. Dan mogen ze voor het eerst op hun nieuwe schaatsen. Ze konden er net al bijna niet van gaan slapen, hihi!

http://vuurwerk.petities.nl

Teken jij ook mee? Wij hebben het wel gedaan. Maar ja, de meesten weten dan ook wel dat wij al jaren geen vuurwerk afsteken 😉  Dit jaar hebben wij meer ongemak van vuurwerk gehad dan andere jaren. Dat kwam doordat er een aantal keer een rotje in onze achtertuin gegooid is. Al in de dagen ver voor kerst. Wij zaten rustig aan tafel te knutselen of spelletjes te doen en je schrikt echt wel als zo een klap vlak naast je gebeurt. Na een paar keer werden de kinderen allebei onrustig en bang voor weer een onverwachte klap.

In een boek van de bieb kwam Tim een leuke activiteit tegen. Van klei maak je een vulkaan, waarin een plastic beker past. Als de vulkaan droog en hard is, mooi geverfd en gelakt, kun je hem echt laten uitbasten. Hiervoor gebruikten we een lepel soda, een lepel afwasmiddel en klein kopje schoonmaakazijn.  Gaaf toch?!

  
Gisteren gingen we met zijn drietjes naar het bos. Maar ook naar de kinderboerderij. En natuurlijk stonden we nog even op het ijs. Want ja, bij Groenendaal heb je dat allemaal!!!

Vanaf deze plek wens ik jullie allemaal
een Sprankelend 2009