O.. nee… help, mama, MAMA… huil, schrik…
“Mijn oorbel rolde in de wastafel en toen zo het putje in, zucht”
Evaline was een beetje onhandig en schrok zo, huilde dikke tranen van verdriet. Maar mama wist de oplossing al, ze riep papa!
Papa schroefde het putje open en viste pardoes de verdwenen oorbel weer op. Nu is hij de held van de dag. Glunderdend en zichtbaar blij ging Evaline gerustgesteld douchen.
Voor mij was het een blik in het verleden… ook ik liet vanalles per ongeluk in dat putje rollen. Bij mij was dan ook mijn vader de grote held en wist bijna altijd het verloren gegane weer terug te toveren.