Vrijdag overleed zij. Moeder van een klasgenootje van Tim. Zij streed een ongelijke strijd. De hele klas is erg ontdaan en onder de indruk. Morgen wordt zij begraven. Wij branden een kaars voor liefde, licht en kracht voor dit gezin en voor haar.
Maandelijks archief: februari 2009
Zondag
Laten we even niks doen, dan duurt de tijd extra lang dat we samen zijn. Genieten van elkaar, aansterken na het ziek zijn, tijd voor de hobby’s. Een lange, rustige en lieve dag met elkaar. Een ritje in de sneeuw onderbrak de dag maar met moeite. We reden naar: allaboutrocks.nl
Klussen en kwijt
Eens in de maand klussen wij. Klussen die geen haast hebben, maar wel echt een keer gedaan moeten worden. Ditmaal gingen we de naden, ontstaan door het krimpen na de verbouwing (jaja van vier jaar geleden) dicht kitten. Kees jongleerde vlijtig op de ladder en ondertussen gaf ik hem als een echte assistente alle gereedschappen-papiertjes-sopje en andere benodigheden met een lieve glimlach aan 🙂
Meubels verschoven, gordijnen opzij, cavia uit zijn hoekje getrokken… en wauw…. daar kwamen allemaal dingen te voorschijn die we al een heel poosje kwijt waren! Toch handig, zo af en toe te klussen 😉
Papa
geboren 19 juni 1930
overleden 06 februari 2004
Mijn vader is de grootste ster
Die kleine, dat ben ik…
Hij staat dichtbij me, en niet ver
Het scheelt een ogenblik…
Ik kan hem zien vanuit mijn bed
Twinkelt heel lief naar mij
Hij kijkt mij aan, wij hebben pret,
Mijn vader is een kei!
En altijd als ik slapen ga
Kijk ik hem even aan
Dan weet ik, dat mijn papa
Over mij waakt voortaan.
Zijn ster blijft schijnen,
weet je dat?
Ik denk aan hem met smart
Mijn vader is mijn grootste schat!
‘k Bewaar hem in mijn hart…
Dit gedichtje is van Mary, op gedichtenweb.nl
Zwervers
In het kastje, op het buro, in de keukenla, in het etui van de kinderen… ze zwerven van de ene naar de andere plek. Het weekend was het zover. Alle zwervers zijn verzameld. Zij die geen inkt meer wilden geven werden zonder pardon de deur uitgezet. De rest die over bleef ging weer zwerven. Wat een opluchting, nu pak ik er eentje die het gewoon doet!
Niet alleen de zwervers waren aan de beurt, ook de kleur-potloden en stiften en verfpotten. Das mooi opgeruimd!
*update zieken: Tim hoest gelukkig al een stuk minder, is nog wel thuis van school. Kees hield het bij die ene dag gammel. Evaline is weer helemaal gezond en vrolijk en vol energie.
Schoolfoto
Evaline was gewoon naar school geweest. Tim is nog flink aan het hoesten, hoewel het wel wat minder lijkt te worden. Hij was nog wel thuis. Voor de fotograaf liepen we nog wel even heen en weer. Spannend hoe het resultaat wordt, een gewone foto is er gemaakt en ook weer een foto van de neuzen tegen elkaar. Net als die van vorig jaar.
Sneeuw
Vervolg
Hoe het met de zieken is? Gelukkig, Evaline was gisteravond eindelijk echt koortsvrij. Zij ging vandaag weer naar school. Zij had er nu wel weer zin in. Extra spannend was het dat de schoolfotograaf zou komen vandaag. In haar mooie jurk gehuld huppelde zij aan mijn hand naar school. Tim is nog flink aan het hoesten. Anders dan met rust, hoestdrank, honing, drop, stomen en asprines kan ik hem niet helpen. Nog niet naar school dus. Hoewel, wel even een kwartiertje, om samen met alle klasgenoten toch op de foto te gaan. Er waren meer zieken in de klas en op ééntje na konden ze toch allemaal nog even komen. Leuk voor later 😉
Zou Kees nu aan de beurt zijn voor de griep? Hij voelde zich wel erg gammel vandaag, oei.
Ziek en zo
Vanmorgen had Evaline nog steeds wat verhoging en is dus nog niet naar school gegaan. Gelukkig is ze nu wel echt aan het opknappen. Het tweede virus wat ze nu aan het overwinnen is.
Gisteravond had Tim flink koorts. Eindelijk, hij was al een paar dagen flink aan het hoesten. Dus is hij nu ook al niet naar school.
Op zulke momenten besef ik extra hoe fijn het is dat ik geen volledige drukke baan heb en in alle stress op zoek moet naar oppas. Dat ik in alle rust voor mijn eigen kinderen mag zorgen op een manier die bij ons past.
Mama
Geboren: 18 juli 1934
Overleden: 2 februari 2003
De hemel is niet zo ver als het lijkt
hij is niet echt in de wolken
het is hoe je het bekijkt
Mischien ligt hij achter de regenboog
of achter de zon
dat doet er allemaal niet toe
je moet weten hoe je er komt
En als je er eenmaal bent daar
in de hemel
krijg je vleugels
en keer je terug naar
waar het allemaal begon.
Dit gedichtje is van Marieke, op gedichtenweb.nl