Vaak heb ik die momenten… ze voelen als: “met een goud randje”.
Dan kan ik intens tevreden zijn.
Dit was zo een moment. Rustig nazomerweer, in gezelschap van Kees samen een goed gesprek, de geur van verse koffie, Dicky op schoot. Ondertussen tikten de naalden van ’t breiwerk vlijtig tegen elkaar. Grappig als dan zo’n moment ook nog spontaan op de foto gezet wordt. Ook de kinderen zien leuke plaatjes voor de blog, zo door een dag of een week heen. Glunder!!!