Natuurlijk ook dit jaar op de laatste dag een terugblik.
In het bos, in de duinen, de bergen in Duitsland, in de tuin en onderweg naar school was er altijd wel weer wat bijzonders te ontdekken 🙂
Klik je op de foto dan kun je deze in het groter bekijken.
Vandaag deden we van alles en nog wat!
Ik heb urine van Dicky opgevangen en deze bleek nog steeds met bloed. Het dieet moet hij blijven volhouden en voor het bloed krijgt hij na het weekend medicijnen.
We hebben de gehuurde dvd’s gekeken, eentje van Barbie en eentje van Astrix en Obelix.
De boodschappen voor de komende dagen hebben we gedaan.
Strakjes ga ik aquarobics doen. Afgelopen maandag ging de les niet door, dus dan maar vandaag. Ik moet ergens lenig en slank van blijven 😉
In het Keukenhofbos.
Op de kunstijsbaan bij de Keukenhof.
Alle lijven weer terug in vorm, alle energie er even lekker uitgegooid. Duikend, proestend, zwemmend, gillend, drijvend, klimmend, glijdend, spelend net als de vele om ons heen.
Nagerecht voor 4 personen.
Nodig:
4 sneetjes suikerbrood
250 gram gemengde vruchten
3 eetlepels kandijkoek-kruimels
200 gram crème fraishe
Doen:
Rooster het suikerbrood.
Meng de koekkruimels met de lobbig geklopte crème fraishe.
Op een schoteltje: een paar stukjes suikerbrood, een klodder room en wat vruchtjes erbij.
Uit: boodschappen 12-2009
Samen met Frans en Nel. We genoten van elkaar, van leuke dingen doen en van heerlijk eten. Het was een fantastische dag.
Wat een prachtig gezicht, op het dak van mijn auto!
Yes, een oerkreet ontsnapt uit mijn zere keel. Sinds ik hem zag in het reclameblaadje heb ik de winkel in Lisse, Voorhout en Nieuw Vennep steeds opnieuw gebeld. Hij was met weinig in de winkel en steeds uitverkocht. Dan hoorde ik wanneer er bestellingen geleverd zouden worden en belde ik opnieuw. Zo ongeveer 10 telefoontjes later had ik beet. Zojuist heb ik hem hier in Lisse opgehaald. Mijn kerst kan niet meer stuk… ik heb een tv-deken 🙂
Zo op mijn blog hadden jullie het natuurlijk nog niet in de gaten en ook in het contact via mail of msn is er eigenlijk helemaal niks aan de hand. Maar ik ben sinds zaterdag mijn stem kwijt. Helemaal hees. Soms komt er wat geluid uit, maar over het algemeen ga ik deze dagen fluisterend het leven door. Het grappigste vind ik dat iedereen thuis, onderweg of in de winkels heel zachtjes terug gaat praten. De enige keer dat ik honing neem: bij zo een zere keel. Lekker in een beker hete thee.
Gisteravond en vanmorgen 🙂