Vanmorgen liep ik met groep 6 van school naar de ijsbaan (en terug). Daar hebben we een uur geschaatst. Al die vrolijke snoeten, een frisse wind door de haren… het was heerlijk.
Na de lunch kwam Frans en gingen we met zijn viertjes “zwieren en zwaaien”. Niet lang na onze start dwarrelden kleine vlokjes sneeuw. De foto’s laten het plezier zien!

Zo schrijf ik nog dat mijn agenda heerlijk leeg lijkt deze week, maar na vanmorgen is daar een dramatisch eind aan gekomen. Maar goed… vrijwillig, dat dan weer wel!
De school heeft bedacht dat alle groepen een keer gaan schaatsen deze week. En bij gebrek aan veel hulpouders… mag ik twee keer mee doen!!! Morgenochtend met de groep van Tim, donderdagochtend met de groep van Evaline.
Evaline liet vanmiddag stoer en dapper twee gaatjes in haar melkkiezen vullen. Ik was erg trots op haar: ze werkte goed mee en wilde daarna snel terug naar school: ze zouden gaan knutselen!
Deze dagen gaan ze op de slee naar school. De slee mocht vanmorgen bij school blijven voor vermaak in de pauze. Leuk hoor, die sneeuw! (en mijn stoeppie maar vegen en vegen)

Gisteren had Evaline een dag koorts, vandaag was ze alweer opgeknapt en ging naar school. Tim speelde lang buiten met de sneeuw, maakte een kop voor zijn sneeuwpop. Kees had gewoon een goede reis naar zijn werk alwaar menig collega vertelde met ons meegeleefd te hebben vanwege de kou op zaterdagavond!
Deze week staan er niet zoveel bijzondere dingen in mijn agenda en dat is na de vliegende start van vorige week wel zo lekker! Vanavond eerst maar eens aquarobics doen.

19.30 uur gisteravond…
Evaline zit in bad, Tim is onder de douche, Kees is op zolder en ik ben net afgedroogd. De stroom valt uit. Al snel zien we dat het niet alleen bij ons in huis is: straatverlichting en overburen zijn ook donker.
Met licht van zaklampen en kaarsen maken we ons klaar om naar bed te gaan. Langzaam koelt het huis een beetje af. Kees mist vooral zijn kopje koffie! Met een radio en zijn HTC heeft Kees nog wat contact met de buitenwereld en zo weten we al snel dat het om een serieuze storing gaat. Om 23.00 uur is de stroom weer terug. De lampen springen aan, verwarming gaat vlijtig alles weer opwarmen en de televisie laat van zich horen.
Lees hier meer: Telegraaf en hier: de Teyding en hier: gemeente Lisse en hier: radio West  en hier: NOS nieuws en hier: NU.nl (als je op de onderstreepte woorden klikt kom je vanzelf op het artikel van die site)

 
Van Sinterklaas kreeg ik allerlei leuke dingetjes om kaarten van te maken. Gistermiddag ben ik er voor de eerste keer mee aan de slag gegaan. De kinderen werden aangestoken en maakten zelf ook een mooi kaartje.
Tim is intussen alweer een beetje opgeknapt en heeft al geen koorts meer en nog maar een beetje hoofdpijn.

Zoals beloofd de foto van de knijper voor je laars.
Vanmiddag waren we in de bibliotheek. Rustig zoeken de kinderen dan wat verschillende boeken uit: stripboeken, prentenboeken en leesboeken. Voor Evaline die nu wel zo een beetje alle letters geleerd heeft staan er 3 planken boeken in haar nivo. Bij het naar bed gaan lezen we samen. Zorgvuldig kiest ze zelf één van de boekjes uit en kruipt dan dicht tegen me aan. Tim blijft het fijn vinden als hij voorgelezen wordt en samen kiezen we in de bieb daar een geschikt boek voor. Hij leest graag Suske en Wiske of Astrix en Obelix. Boekjes van Geronimo Stilton leest hij in één adem uit.

Over een spiegelgladde stoep schuifelden we naar school. Met wat vallen en opstaan.
Na een welbestede ochtend was de middag voor shoppen en vanavond gingen de kids weer zwemmen. Heerlijk bijgekletst met een maatje en haar gaf ik deze tip: voor laarzen kun je een soort knijper kopen. Hiermee blijven je laarzen netjes recht op en kun je ze aan een haakje ophangen. Ik zal morgen wel ff een foto ervan maken en hierbij zetten. Nu eerst maar eens lekker slapen gaan.

Vanavond was de gesmolten sneeuw op de weg bevroren. Een gladde spiegel dus. Toch gingen we op weg naar de aquarobics-les. Met mijn geweldige alto reden wij met max. 40 km p uur naar Nieuw Vennep. De vrachtwagen die van plan was geweest ons te scheppen kreeg geen kans: ik stond eerder dan hij stil. Bij het zwembad was het eenvoudig draaien met 1 vinger om in te parkeren. De geknepen billen werden weer ontspannen en opgelucht dat de reis goed verlopen was doken wij het warme water in.
Mijn zwemmaatje gehuld in handdoek om heur haar en gemakkelijke kleren stapte rustig naast mij om weer terug naar huis te gaan. Nog geen 100 meter verder werd de weg geblokkeerd door een auto met pech. De grote stoere knul was maar wat blij dat wij hem hielpen om de auto in de kant te duwen. Daarna kregen wij een flinke bui regen over ons heen, maar in de alto zaten wij heerlijk warm en droog. Thuis was er een beker warme melk en een frisse douche.