Ze kreeg bij de bingo een prijsje. Koos zelf voor dit nep-vuurwerk. Trekken aan het touwtje en de confettie vliegt in het rond. Dat leek haar helemaal te gek. Dus ging ze buiten staan en dat rottige touwtje zat vreselijk strak. Toen hij eenmaal wel zijn werk deed hoorde ze een zachte “plof” en vloog er een piepklein beetje confettie uit. Tja… soms is het in je verbeelding allemaal groter en mooier en gemakkelijker. Toch was het wél leuk, hihi. Helemaal de gezichten die ze er bij trekt 🙂

  
Van lego bouwde Tim zelf deze locomotief. Op een onderstel waarin de motor zit. Nu rijd hij over de baan in zijn kamer. De afstandbediening en de motor gevuld met verse batterijen. Tim maakte zelf de foto’s voor op de blog!
Evaline maakte dit schilderij, voor jarige Krista. Van hartjes, lint, rozenblaadjes, crepe-papier, strijkkralen en stikkers.

 
Geheel onverwacht kleurde het schoolplein vanmorgen oranje. Alle kinderen droegen een t-shirt toen ze uit school kwamen. Op het t-shirt een logo van de sponsor en natuurlijk luid en duidelijk de naam van de school. Onze school ook (eindelijk) een eigen shirt: grappig! Kinderen kregen de instructie er bij om het aan te trekken wanneer daar om gevraagd wordt: bij uitstapje, schoolfeest en andere bijzondere dingen.

 
“Mama… kun je dit weer maken?”
Ja, dát is nou het eerste wat ze zegt… niet zo van: “ojee mama, ik heb iets wat kapot is”… neeeeheee… “kun je…”
Tja dat heb je met een mam die een beetje handig denkt te zijn, grin!
Dus kroop ik maar weer achter de naaimachine. De lange mouw die kapot was werd samen met de andere mouw een korte mouw. Dan pak ik gelijk dat ellendige vest aan… een heerlijk vest met een veels te dikke capuchon. Die moest er maar af. En.. jawel, nu ben ik dik tevreden: geen last meer onder mijn jas van die dikke muts.
Mijn papa en mama konden eigenlijk ook altijd alles wel weer maken als het kapot was. Daar had ik eindeloze bewondering voor. Toen ik oude genoeg was, leerden ze mij beide hoe dat te doen. Ik kreeg electro-lessen van papa, leerde naaien van mama en creatief zijn deden we gewoon altijd. Tegen de tijd dat Tim en Evaline groot genoeg zijn hoop ik ze dat ook mee te geven.
Dat ze zelf een fietsband kunnen plakken, een autoband kunnen wisselen, de glijdertjes onder een stoel kunnen vervangen, knoopjes aan naaien, ritsen heel maken en allerlei ander “kapot” weer repareren.

 
De bank verkocht… wat een geweldige verrassing. Daarom moet ik er eigenlijk zo om lachen. Mijn bank ben ik al een poos zat. Hij is zo breed van geheel, maar niet breed genoeg om lekker op te hangen en uit te rusten. Dus wil ik al een hele poos een nieuwe. Eerst twijfelde ik over een hoekbank, maar ja… aan welke kant moet die hoek dan en wat zouden de maten van een volgende woonkamer worden. Maar ik zou er vast lui op kunnen liggen. In de afgelopen weken begon ik meer en meer te denken over de nieuwe woning en inrichting. Ik wil echt dolgraag een logeerbed neerzetten en als ik dát nou combineer met een bank… tadaaa: een slaapbank!!! Dus dat gaat het worden. Besluit genomen en mijn bank maar eens op marktplaats gezet: ach je weet maar nooit. Haha nu is die bank verkocht en heb ik helemaal niks meer! Hoe was dat nou van die oude sok en nieuwe?!
Die slaapbank komt er nu, vast en zeker! Dan heb ik een nieuwe en superfijne plek in de woonkamer en kan ik ook nog alle echtparen voorzien van een comfortabele logeerplek: joepie! Hier wordt ik nou helemaal blij van!!! 🙂

 
Op dit moment is de streek op zijn allermooist.
De bollenvelden volop in bloei. Tulpen, narcissen en hyacinten kleuren de velden. Op de motor reden wij saampjes vrijdagavond en werden verrast door heerlijke geuren onderweg. We brachten samen dit klavertje vier (gemaakt door Evaline) naar Emma. Ze gaat stage lopen in het buitenland en samen met alle anderen verrasten we haar met een geweldig afscheid.
Vanmiddag reden we er ruim 30 minuten over om bij Frans en Nel te komen. Tussen de fotografen, toeristen, schilders, fietsers en wandelaars. Normaal is dat ritje maximaal 12 minuten! Het was fijn om bij elkaar te zijn en te kletsen over allerlei wat ons bezig hield 🙂
En jawel… hahaha… deze bank én de vijver zijn vandaag verkocht en opgehaald! YES!

Te veel foto’s van de corso: ik ga er morgen de mooiste van uitzoeken.
Te veel gedaan afgelopen week: last van mijn nek en rug.
Heerlijk veel mooi weer.
Fijne dag met veel gezelligheid.
Misschien morgen wel de bank verkocht, hahah!!!
Ow, Kees roept net dat hij foto’s online gezet heeft. Klik maar hier!