Met een beschuit aardbeitjes en een lekkere kom koffie maakten we Kees wakker. Verwenden hem met kadootjes voor het nieuwe huis en natuurlijk ontbrak het t-shirt niet. Ieder jaar opnieuw wordt hij gemaakt en alweer was het zo leuk om het te maken. Dit jaar met neon-kleurtjes: lekker vrolijk!
Maandelijks archief: juni 2010
Voor…
Voor… dat Nederland met 1-0 gewonnen had? Tja…
Voor… dat papa vandaag 80 zou zijn geworden? Tja…
Voor… dat Nel uitgewerkt is? Tja…
Voor… dat het morgen vaderdag is en we dat vandaag met Frans vierde! Jaaaa…
Voor… dat Evaline was geslaagd voor haar zwemdiploma! Jaaaa….
Voor… dat Tim was geslaagd voor zijn zwemdiploma! Jaaaa…
Voor…. dat we dit WK-barbeque-pakket hadden gewonnen bij de Super de Boer! Jaaaa…
Maar dan wel binnen vanwege de kou en buien. Heel smaakvol, heel gezellig en superleuk om dit te delen met Frans en Nel.
Nog een zwemdiploma
Vandaag deed hij reuze zijn best, hoewel niet alles vlekkeloos ging. Sommige dingen waren nog moeilijk zat eigenlijk… en tóch… Ook Tim is geslaagd vandaag voor het diploma zemvaardigheid II. Glunderend nam hij zijn diploma in ontvangst. Zijn vijfde zwem-diploma en toch elke keer weer een hele prestatie.
Diploma A
Vandaag zwom ze met veel enthousiasme en veel zekerheid zichzelf naar het diploma. Vol trots keken wij toe vanaf de kant. Alles ging even soepel. Zij heeft haar diploma echt verdiend.
Whaha
Zo spannend, die voetbalwedstrijd…. en Evaline maar wiebelen aan haar tand.
Net vlakbij het eerste doelpunt voor Nederland trekt ze helemaal zelluf haar tand eruit!!!
Papa
geboren 19 juni 1930
overleden 06 februari 2004
Vandaag nog even in gedachten dichtbij
Tussen de verhuisdozen en feestjes door
Papa, ik hou van jou met heel mijn hart
Afscheid
Intussen ken ik haar al bijna 22 jaar.
Zij werkte 32 jaar bij de”Bernardus”.
Vandaag nam zij afscheid. Lekker uitgewerkt.
Vol trots hoorde ik de speeches en de verhalen van collega’s en bewoners. Een ieder was het er over eens: “de Bernard” gaat haar missen: mijn schoonmoeder.
Toch zal ik ook diezelfde plek gaan missen. Toen ik geboren werd, woonde oma Post er al. Wij kwamen er iedere zondag een uurtje op bezoek. Heel gewoon was dat voor ons: een bejaardenhuis. Voor Tim en Evaline is het juist niet gewoon: wij kennen er op dit moment niemand en komen er dus nooit.
Toen ik kon gaan werken, werkte ik jaren lang op de receptie van dit bejaardenhuis, in het weekend. Dat verdiende nog best flink in die tijd.
Vakantiewerk deed ik er ook, op de administratie en in de activiteitenbegeleiding liep ik er stage. Een plek waar ik dus, zo realiseerde ik mij vandaag, best heel veel en heel lang kwam. Leuk was het om nog even mijn oude buurvrouw te ontmoeten, een vriendin-oud collega van weleer en natuurlijk tante Gemma (collega van Nel). De vehalen van Nel maakte dat ik me nog altijd een beetje verbonden voelde met de Bernardus. Vandaag een afscheid.
Afscheid nemen
Langzaam aan weet hier in Lisse zo een beetje een ieder wel dat wij vertrekken.
Mama’s en papa’s zoeken me op… vertellen en delen, verwennen mij met complimentjes en vinden me dapper… dat wij dúrven te gaan. Meestal zeggen ze er bij: “jah… dat is echt een plek waar jullie thuis zullen zijn”.
Afscheid nemen vind ik moeilijk, maar met zoveel verwennerij over en weer loop ik af en toe op wolkjes.
Eten
Zo langzaam sloop het erin: we aten steeds vaker rijst, nagenoeg elke dag eigenlijk. Maar ik houd toch echt wel van een aardappeltje op zijn tijd.
Vandaag doorbrak ik de rijst-gewoontes en maakte andijviestamppot met jus en blokjes ham.
Tijdens het bereiden hielp Evaline mij en vroeg mij wat jus is. Ik zei: dat is een soort saus voor aardappelen. Alles lag op haar bord, zegt ze: “hè, we eten pap vanavond”. “Dit is heel anders dan de korreltjes die we altijd eten”.
Hahahaha…. oef… ’t is ook evengoed wat: hóóg tijd dat wij wat vaker de hollandse pot serveren!!!!!
Gelukkig hebben ze er allemaal, net als ik, wel van zitten smullen… de pap met saus 🙂
Straks
kijken ze op school naar de wedstrijd…
zij zijn er klaar voor… hup-holland-hup!!!