Disdagavond heb ik Dicky zoals elke avond nog gekamd. Daarna zijn wij naar bed gegaan.
In de loop van woensdag viel het me op: Dicky is niet thuis gekomen.
Na het avondeten hebben we flyers gemaakt en in de buurt in de brievenbus gedaan.
We hebben zijn vermissing intussen gemeld op Facebook, amivedi, de 3 dierenartsen, de dierenambulance, het dierenasiel en de gemeente.
Ook kinderen uit de klas van Evaline beloven goed mee te kijken.
Die onzekerheid: wat zou er zijn… dat is heel naar. Het is nu vrijdagochtend en hij is nog niet thuis. Wisten we maar…. 🙁