Wolken vind ik leuk. Altijd zien ze er weer anders uit.
Niet te veel wolken, ik wil wel heel graag het licht van de zon vangen.
Nog kijk ik naar wolken of ik er iets in zien kan, een hartje, een schaapje of een grote stoere reus?!
Wolken en mijn fantasie gaan samen heel goed.
En achter deze wolken schijnt de zon.
De zon is dan het oog van een klein vrolijk beestje dat samen met 2 vriendjes… zie jij het ook?
Maandelijks archief: april 2014
Mooie teksten
Mooie teksten, daar kan ik ook heel blij van worden.
Kort en bondig waarin staat zoals ik het denk of voel.
Zo eentje als deze:
Als je iets goeds ziet, geef dan een compliment, als je iets fouts ziet, bied dan je hulp aan.
Supersnel
Supersnel gaat hij. Hij draagt nog steeds de buitenbeugel, na het tandenpoetsen in de avond tot bij het opstaan hij weer zijn tanden poetst. Dit gaat erg goed.
De activator waar ik vorige keer (2 maanden geleden) over verteld heb is klaar. Zijn werk zit er op. Deze mochten we aan de kapstok hangen, dus…!!!
Afgelopen maandag kreeg hij een plaatbeugel. Deze gaat er voor zorgen dat zijn snijtanden op de goede manier over elkaar heen vallen zodat zijn kiezen elkaar weer raken. Hoe dat werkt kun je hier bekijken. Het is de bedoeling dat hij deze beugel buiten het tandenpoetsen om echt 24 uur per dag in heeft.
Blij
Vandaag deed ik de laatste controle van de fietsen voor het verkeersexamen.
Alle fietsen zijn nu veilig en goedgekeurd.
Daarna bleef ik gezellig bij Evaline in de klas. Er werd geknutseld en spelletjes gespeeld.
Het was fijn om ook iets leuks met hen te kunnen doen!
Daar werd ik blij van!
Verkeer
Gisterochtend bezig geweest met de voorbereidingen.
Gisteravond was het zover, een nieuwe vergadering met de verkeerswerkgroep.
Het was een fijne vergadering en goed om dingen met elkaar af te stemmen samen met de buurschool.
Ben heel benieuwd of zij tegelijk met ons de verkeersweek gaan oppakken!
Happy
Weet je wat mij ook blij maakt?
Dat ik nu en dan een reactie krijg op de stukjes hier op mijn blog.
Ik vind het geweldig dat ik dit niet helemaal voor mezelf schrijf, maar dat het ook gelezen wordt.
Dus voor alle lieve en nieuwsgierige bloglezers: I love you!!!
2x mmm
2x mmm!
Wij delen samen het dekbed, heerlijk!
Dit lekkers krijg je als dochter mag koken!
Evaline maakte een boerenomelet met ham, bacon, prei en tomaat, witte rijst en babipangansaus erbij.
Hulp bij het afmaken van het breien van Evaline, hulp aan Tim voor het aanmelden voor vakantiewerk, sporten, kapster en de administratie, ik deed het allemaal en met plezier! Een fijne rustige zondag, super!
En dan is ook nog dit berichtje nummer 75 van happiness, heel trots, heel blij van zoveel mooie en fijne dingen in het leven!
Heel blij
Na elke dag waarin we opnieuw steeds veel in de keuken geweest zijn, ruim ik altijd het aanrecht netjes leeg en maak het lekker schoon. Daar wordt ik heel blij van.
Stroopwafel cupcakes
Voor de cupcakes:
– 130 gram zelfrijzend bakmeel
– 130 gram zachte roomboter
– 130 gram suiker (mix van kristal en riet)
– 2 eetlepels melk
– 2 eieren
– 6 stroopwafels in kleine stukjes
Oven voorverwarmen op 160 graden.
Boter met suiker mengen tot luchtige massa.
Eieren en melk erbij mixen, dan bloem erbij.
Stukjes stroopwafel erdoor heen met een spatel.
25 minuten in de oven.
Voor de karamelsaus:
– 180-200 ml slagroom (afhankelijk van hoe dik je de saus wilt maken. Hoe meer slagroom, hoe dunner de saus).
– 95 gram suiker
– 4 eetlepels water
Neem een grote pan. Doe de suiker in de pan samen met het water.
Zet het vuur half hoog. Suiker gaat smelten en water koken, niet roeren!
Als de karamel bruin gaat worden ga je roeren, als hij mooi donker is (niet te bruin: is bitter) de slagroom erbij doen, roeren en als het goed gemengd is vuur uit.
Let op: Na het koken lijkt de saus wat dun. Helemaal laten afkoelen, dan wordt de karamelsaus vanzelf iets dikker. Een nog dikkere saus? Gebruik dan minder slagroom.
Voor de karamel botercrème:
– 125 gram boter
– 180 gram poedersuiker
– 2 eetlepels karamelsaus of 2 eetlepels water
– wat kleine stroopwafeltjes (of hartjes, ruitjes, sterretjes) voor de garnering
Klop de boter luchtig. Dan de poedersuiker erbij.
Daarna karamelsaus toevoegen (dus geen water erbij).
Garnering van de cupcakes: eerst botercrème, dan de karamelsaus en daarna de kleine stroopwafels erop.
Het idee kwam hier vandaan, als je klikt op deze regel kom je er!
Bijna
Bijna 4 jaar wonen we hier. Een stap waar we nog niet een dag spijt van gehad hebben.
Ik heb ontzettend veel contacten opgebouwd en ben heel blij met deze leuke mensen om ons heen.
In de straat ken ik bijna iedereen. Door het jaarlijkse straatfeest, facebook en gewoon de contacten op straat als je elkaar daar tegen komt. Tuinieren in de voortuin duurt langer dan de achtertuin door alle gezellige praatjes tussendoor!
Bij school ken ik intussen het hele team van leerkrachten heel goed door de samenwerking van verkeer en de luiscontrole. Daarnaast sta ik altijd klaar bij activiteiten of uitstapjes. Zo heb ik ook heel erg veel ouders leren kennen.
Door als VVN verkeersouder deel te nemen aan de vergaderingen (3x in een jaar) en de activiteiten van het fietsverkeersexamen en fietsvaardig heb ik veel vrijwilligers leren kennen: verkeersouders en leerkrachten van andere scholen, vrijwilligers van VVN. Door verkeer heb ik ook contact met gemeente, de provincie en de politie. Daarnaast ga ik nog naar landelijke regionale dagen waar ik ook veel enthousiaste mensen tref.
Eenmaal in de maand met zijn viertjes kletsen is een hoogtepunt, net als eenmaal in de week met een vriendin wandelen of fietsen.
De rust van de omgeving doet ons erg goed. Geen herrie van de vliegtuigen, geen drukte van de snelwegen of treinen. Vooral veel geluid van vogels. En natuurlijk genieten we volop van het bos wat bijna grenst aan onze voortuin.
In de stad en de omgeving hebben we onze draai wel gevonden. We weten waar onze fijne winkels te vinden zijn en alles is binnen zo een kleine straal van kilometers, heel fijn.
Het huis zouden we graag wat groter willen maken, maar daarvoor zullen we het eerst moeten kopen. Dat komt wel, ooit! De tuin voor is helemaal naar onze zin met gras en struikjes aan de rand bij de straat. De tuin achter is helemaal fijn ingericht met de verschillende terrassen en flink wat bomen eruit. Wat er nu is blijven staan heeft de ruimte en dat zien we nu: alles staat zo mooi te groeien en te bloeien, heerlijk.
De afstand naar familie is groot, maar we merken ook dat we er steeds vaker voor kiezen om niet daar te slapen maar op een dag op en neer te rijden: gaat heel goed. Voor onderweg weten we wat we nodig hebben en ook dat is minder dan in het begin. Toen gingen er nog kussens, dekens, spelletjes en drinken mee. Nu is het alleen een snoepje en een tablet voor de kinderen!
Langzaam ben ik aan het nadenken over wat ik zou willen met werken. Nog ruim een jaar en dan is Evaline ook klaar op de basisschool. Ik wil dan weer aan het werk. Misschien binnen mijn vak als activiteitenbegeleidster, dat zou ik wel het allerleukste vinden… nu maar eens kijken hoe ik dat vorm kan gaan geven! De eerste foto is van toen, de tweede van daarnet. Ik kan niet meer op dezelfde plek in de tuin een foto maken: daar staat de overkapping nu.
Kortom, we hebben het hier goed met zijn viertjes, genieten van elkaar, zijn trots en tevreden over wat we bereiken. Het is hier ook zooooo fijn.