Het gaat niet goed. Pepsie is er zo onrustig van dat ze een aantal dagen niet meer kon stoppen met mauwen. Dit werkte bij mij op mijn zenuwen, rust en humeur.
– in huis was er niets verandert waardoor ze onrustig zou kunnen worden
– eten deed ze normaal
– bij een extra goede lichamelijke inspectie kwam ik niets bijzonders tegen
Wat mij betreft geen reden om zo onrustig te zijn. Ik hield haar nog beter in de gaten dan anders en wat bleek: het kattenluik reageerde niet goed op haar. Zo stond ze regelmatig buitengesloten om niet naar binnen te kunnen. Nieuwe batterijen bleken niet de oplossing. We hebben besloten het luik open te laten.
En ja hoor… grrr pfff hrmmm… “stoom uit mijn oren, bliksems uit mijn hoofd”… de r*tkat van de achterburen kwam weer binnen om te eten, plassen en buiten in onze achtertuin te vechten met Pepsie. Baal, baal, baal.
Maar ook aan de voorkant wordt zij dwars gezeten: een kat van de overburen komt op de vensterbank aan het raam tikken waarop Pepsie zo schrikt dat ze deze week zelfs een keer van de vensterbank afviel. Ze staan dan te blazen en mauwen naar elkaar, zo naar.
Gisteren hebben veel tijd besteed aan dingen rond Pepsie.
– In de voortuin op de vensterbank hebben we gaas gespannen: geen kat die daar op durft (hopen wij) en zo krijgt Pepsie daar haar rust terug.
– In de achtertuin hebben we een groot gat in de schutting tijdelijk dicht gemaakt, hopende dat die kat van de achterburen nu niet meer onze achtertuin in komt
– In huis heb ik de kattenbak terug geplaatst, zo hoeft zij niet angstig buiten een plekje te zoeken. Hier heeft ze gelijk dankbaar gebruik van gemaakt.
– Kees heeft het kattenluik nagekeken: hier lijkt niets mis mee. Ik ga met Pepsie naar de dierenarts om de chip te vervangen, in de hoop dat het luik hier beter op reageert.
Het verhaal wordt vervolgt, we hopen dat we snel alle problemen op kunnen lossen, want zo is het niet fijn: Pepsie haar onrust heeft helaas invloed op ons allemaal.