In de periode dat wij naar Brabant gingen verhuizen was dit nummer net uit. Uit volle borst zongen wij dit lied met elkaar in de auto of tijdens het klussen. Nog altijd wordt ik blij van dit nummer, het is zo waar: “leef nu het kan” van Jan Smit.
Dagelijks archief: zondag, 13 maart 2016
Lente
En met de komst van de lente breekt een nieuw ijs-seizoen aan!
Eerst was er de ijscokar op school en app-te Tim een foto van zijn ijsje.
Met Evaline nam ik een ijsje in de stad. Een paar dagen later nam ik met Tim en Evaline een ijsje tijdens het winkelen.
Samen met Kees gingen we naar ViaVia die zijn deuren weer geopend had. Er was dropijs en dat moest ik proeven hoor!
Buurtpreventie
We hebben een overleg gehad met de gemeente. Hierin werd voor ons duidelijk welke handvatten de gemeente ons kan bieden en wat wij voor de gemeente kunnen betekenen. Het was een fijn overleg.
We hebben een overleg gehad met de wijkagent. Hierin werd ons duidelijk op welke manier wij goede ogen en oren kunnen worden voor de politie. Ook krijgen wij extra informatie over de wijk waarop wij goed en snel kunnen reageren. Een goed overleg.
De volgende stappen: het voorbereiden van de lancering van de buurtpreventie!
Dit gaan we doen in samenwerking met de gemeente en de politie en gaat vast helemaal geweldig worden.
Prachtig
De overgang van alle dagen regen naar door en zonnig weer was fijn. Wat een prachtige luchten schoven voorbij! Vrijdag eind van de middag kwam ik bij Jumbo op het parkeerdek en wat een geweldige zonsondergang was dat! De foto opdracht van deze week “oude techniek” kreeg ik niet voor elkaar. Deze week was ik erg moe en flink benauwd. Het lukt me niet hier weer goed over heen te komen. Veel energie gaat er naar opknappen in plaats van huishouden, foto’s maken en andere dingen die op mijn “nog-te-doen”-lijst staan.
Nog niet klaar
Nog niet klaar. Met Pepsie ging ik maandag naar de dierenarts. Zij vertelden mij dat haar chip goed werkt en nog op dezelfde plaats zit. Uit Engeland kwam een nieuw luik opgestuurd. Maar dit reageerde hetzelfde als het luik wat wij nu hebben. Intussen lijkt de rust bij Pepsie wel wat terug gekeerd. De achtertuin afgesloten voor de andere kat: die heb ik nog een maal mogen weg jagen. De vensterbank in de woonkamer is weer een fijne plek: door het gaas komen daar geen katten meer dicht bij haar. Hoe nu verder? Toch een tweede chip erbij, denk ik.