Maandelijks archief: oktober 2019

Week 41

 
Deze week was het zover, maar voordat de zaal heerlijk gevuld met 27 man was… OP vrijdagmiddag was er nog maar 1 aanmelding. Paniek voelde ik. Wat te doen.
Ik besloot om toch eenmalig de WhatsApp groepen te gebruiken en mensen te vragen om zich af of aan te melden. Hier kwamen vele reacties op. Heel veel afmeldingen (ook goed om te weten) en gelukkig ook aanmeldingen.
De BHV-specialist had een geweldige presentatie over brand, preventie en alle vragen die we hadden. Een avond waarop mensen verrast werden met informatie.
Blij en dankbaar dat we het hebben laten doorgaan!
Samen met mijn vriendinnetje ging ik zwemmen.
Samen met de kinderen ging ik fitnessen.
Ik was een extra avond bij mijn lieve vrienden, zo kon hij naar de verjaardag van zijn kleindochter. Samen met haar werd het een gezellige avond met spelletjes en wat te knabbelen.

De steigerhoutenbuis die Kees aan het plafond maakte voor de lampen heb ik samen met Evaline gezellig gemaakt met hedera, bloemen, lintjes en balletjes.

Blog challenge 2019-40


Ten things on my bucketlist
Is een bucketlist niet iets voor mensen die nog niet tevreden zijn, nog zoveel meer willen dan ze nu hebben of doen?
Ik heb dat niet… geen bucketlist, geen wensen als: ooit wil ik nog eens….
Ik ben zo tevreden met de lieve mensen die op dit moment om mij heen staan. Met wat ik doe en wat ik heb. Ik vaar mee in de stroom van het leven, geniet van de momenten in het nu en ben niet zo bezig met de toekomst.
De foto is de eerste foto in mijn archief hier op dit blog waar 10 in staat! Hoe treffend dat dit juist een foto van Tim en Evaline is!!!!

Bospaddenstoelen





Wat was het lekker weer op zaterdag. Kees en ik besloten samen tussen alle bezigheden door even een lekkere wandeling in het bos te maken. En wat hebben we daar van genoten!

Week 40

De week waarin het echt herfst is geworden buiten. Regen, kille ochtenden, donkere dagen.

Op maandag fietste ik naar Breda. Ik haalde Evaline op en samen gingen we even de stad in.
Natuurlijk moesten we op de terugweg wachten op de trein. Dat heb ik nagenoeg altijd bij spoorwegovergangen.

Op donderdag reed ik samen met Kees naar Zutphen. Het was de uitvaart van mijn geweldig lieve peetoom. Een mooi afscheid was het. Ik was erg blij dat ik er bij mocht zijn.
Het stukje op de kaart vind ik zo mooi, dat ik het hier bewaren wil…
Liefde heeft dat eeuwen-oude,
dat nooit verandert of verdaagt,
het onbeschrijfelijk vertrouwde,
dat om geen enkele uitleg vraagt.

Stil en vol van alle herinneringen die in mijn hoofd sprongen.
Over alle vakanties die ik bij hen heb mogen zijn, toen het thuis gewoon niet ging.
Over alle verjaardagen die we samen gevierd hebben.
Over de mooie gesprekken die we gehad hebben.
Over alles en nog veel meer. Intens verdrietig dat aan die leven een einde is gekomen.
Ongelofelijk dankbaar voor alles wat ik mocht ontvangen en mocht geven.
Dankjewel lieve oom Cees voor alles.

 
Het afscheid is eind van de middag. Kees en ik besluiten om samen in Zutphen wat te eten voor we weer naar huis rijden. We maken er een bijzonder moment van.
Want het is ook 3 oktober, 30 jaar geleden dat wij voor het eerst samen uit gingen.

En zo lief, de kids lieten nog even zien dat zij thuis samen alles goed geregeld hebben. Zo trots op ze!!!

Pepsie is weer heerlijk veel bij ons binnen en ligt graag op haar vertrouwde plekje op de vensterbank!

Allerlei week 39


Op woensdag stond ik er weer klaar voor: alle leuke dingen die mijn leven biedt ook weer op te pakken.
Tussendoor waren Pepsie en Maxi heel veel heel dicht bij mij. Heerlijk om zo met hen samen op te trekken.

Ik liet voor de buurtpreventie de nieuwsbrief en de uitnodiging voor alweer een fantastische activiteit afdrukken en bracht deze samen met mijn team bij iedereen in de brievenbus.
Op mijn telefoon een heftige update waarin ik veel aanpassingen deed, allemaal voor nog meer gebruikersgemak en veiligheid.
Met Kees ging ik op pad en bekeken we materiaal voor het stuk aanrecht in onze koffiehoek.
We keken ook naar koffiemachines, alles ter voorbereiding van zijn nieuwe op te pakken klus.
Met Evaline ging ik een paar fijne boodschappen doen, we hadden dit samen de afgelopen drukke periode wel een beetje gemist.

Met Tim en Evaline ging ik sporten. Het is geweldig om dit weer lekker met zijn drietjes te doen.

En daar was dan de uitnodiging om een keer bij Frans en Nel langs te komen.
Wat hebben we die lang niet gezien. Kees en ik reden er samen heen en gooiden ons programma thuis gewoon om. Alles kon wel wachten tot de volgende dag. Wat hadden we slecht weer onderweg, maar gelukkig was het alweer een veilige goede reis.

Bloemen


Bloemen in overvloed!
Ik had wat te vieren en deelde bloemen uit!!!
Eerst bloemen voor de lieve zorgen en alle hulp die Kees, Tim en Evaline mij gaven om goed op te knappen en zo snel mogelijk weer beter te kunnen worden.
Daarna bloemen voor het geduld op mijn werk bij mijn lieve vrienden.
Ik kreeg ook van hen beide alle tijd die ik nodig had om weer te herstellen.
Ik vier dat ik weer beter ben. Dat ik nog snel moe ben, gaat wel slijten. Dat alles nog niet helemaal zo soepel loopt, komt vanzelf wel goed.
Afgelopen woensdag stond ik weer klaar voor iedereen, overal.
Voor het eerst in zo lang, zo ziek geweest… laat de volgende keer maar nog langer op zich wachten!!!!