Maandelijks archief: december 2019

4000


Een foto van klein stukje van de achterkant van mijn blog.
Daar waar ik alle berichtjes in maak.
Vandaag plaats ik berichtje 4000!!
Want ja, dat jaaroverzicht ben ik alvast wel aan het voorbereiden (in concept), maar is nog natuurlijk niet klaar om te publiceren 😉
Dat doe ik immers pas aan het eind van het jaar.

Blog challenge 2019-50


What makes me laugh
Wat mij aan het lachen maakt?
Deze week hebben we samen met onze visite veel gelachen.
Fijne gesprekken met geweldige mensen, daar wordt ik blij van.
Ik kan ook erg lachen om de ondeugende streken van onze katten.
En natuurlijk is het Kees die mij vaak aan het lachen maakt, de kanjer!

Zondag


Wat was het een heerlijke dag.
Natuurlijk weet je dat ik heel blij wordt van bewegen.
Vanmorgen was ik met Evaline in de sportschool. Altijd na het trainen doen we nog even 10 minuten stretch-oefeningen. Evaline wist intussen al 2 km hard te lopen, respect!

In de middag gingen Kees, Tim en ik voor een heerlijke wandeling het bos in. Lekker tussen de regenbuien door was het droog. Tim nam ook zijn camera mee en maakte deze geweldige foto’s van Kees en ons saampjes. Je kunt in het bos merken dat de droogte echt voorbij is: her en der waren de paden modderig. Het water in de vijver staat ook weer op gewoon niveau.
Het was fantastisch in het bos.


Daarna maakte ik de kelderkast leeg, alles in dozen en gezellig in de woonkamer gezet, blegh!
Maar… dit dient natuurlijk wel een goed doel! Ze gaan ons huis deze week isoleren.
Om onder het huis te komen, ga je via het kruipluik wat onderin deze kast zit.
De planken even weg zodat de heren er gemakkelijk bij zouden moeten kunnen.

Saai, lekker en leuk


Saai is het om mij heen: blaadjes van de bomen, de vrolijke kleuren van de zomer zijn weg. Was het deze week ook nog somber weer met veel bewolking en regen.
Alle lichtjes in de tuin en in huis helpen best wel. Maar ik bedacht mij dat ik ook behoefte had aan kleur en kocht een vrolijke bos tulpen. Natuurlijk zat Maxi hier heel dichtbij, nieuwsgierig als hij is!!!

Tim was een dagje naar zijn oom en tante. Evaline was als altijd op vrijdag aan het werk. Kees en ik samen, maakten daar lekker gebruik van en gingen samen (koolhydraatarm) eten bij LaPlace. Ik koos voor erwtensoep en een salade van gebakken champignons. Kees had vlees en een lekkere salade van rode kool erbij. Het was heerlijk samen dit te kunnen doen, zomaar een keertje.

Was op RTL Z een stukje over het bedrijf van mijn geweldige zwager. Natuurlijk heb ik dit opgenomen en in de avond, toen we allemaal thuis waren, hebben we het met zijn 4en gekeken. Ook Maxi keek mee, hihi!

Spannend


Daar ging ik dan, op naar het overleg om samen met de roostermakers mijn rooster te gaan maken. Voor januari diensten waarbij ik ingewerkt wordt. Voor februari niet zoveel diensten omdat er niet genoeg uren meer vrij waren. Dat betekend voor maart en april dat ik dan extra veel werk om uiteindelijk aan voldoende uren te komen: gemiddeld 24 uur per week.
In een ochtenddienst van 5 uur en een avonddienst van 6 uur lastig in te delen.
Het was fijn om dit samen bij de computer te doen, in plaats van telefonisch.
Het was daarna nog even heen en weer mailen, maar nu staat het er allemaal.
Ik werk een ochtend/middag of een middag/avond dienst.
Het ene weekend werk ik wel, dat is dan de zaterdag en de zondag.
Het andere weekend ben ik vrij.
Feestdagen moet ik ook doen, dit keer doe ik pasen en ben ik met pinksteren vrij.
Weer nieuwe collega’s ontmoet. Weer extra zin gekregen om hier aan het werk te mogen gaan.
Ik kijk er zo naar uit om met hen samen te werken voor het welzijn van de bewoners.

Week 49


Diep in gedachten bij mijn lieve familie. Een lastige dag was het voor hen. Ik stuurde liefde, licht en kracht.

Tim ging een dag met Kees richting Zevenbergen. Tim liep een dag mee met een van de collega’s van Kees. Hier staan ze klaar om samen buiten een kijkje te nemen naar het uitgraven van de haven. Wat heeft Tim veel gezien, gehoord en geleerd. Een bijzondere dag was het.

Bij het maken van de kerstkaartjes ben ik niet alleen, maar houden de katten mij gezelschap!
Alle kaartjes zomaar klaar voor 5 december en lekker op tijd op de bus gedaan. Trots op het resultaat! Evaline maakte de kerstbal van de tekst die ik haar gegeven had. Ik maakte de voorkant van een stempel met watervaste inkt en ingekleurd met brushstiften.

Met Kees een wandeling door de binnenstad van Breda, het blijft toch prachtig zo, die verlichtte haven.

Wat leuk: Spotify maakte voor mij een afspeellijst van alle liedjes die ik afgelopen jaar veel geluisterd heb. En ja, het was echt geen verrassing: ik luister erg graag, net als vorig jaar naar Guus Meewis.

Wat superfijn dat ik altijd weer even langs mag rijden voor vragen of een beetje hulp. De eigenaar van de garage waar wij hier vanaf het begin naar toe gaan staat echt altijd voor ons klaar. Dit keer was het om het piepen van mijn stuur. En dat blijkt “alleen maar” ouderdom te zijn, gelukkig!!!

Spannend


Thebe, Elisabeth… dat was best spannend.
Een goed arbeidsvoorwaardengesprek werd het. En ja… ik ga daar aan het werk.
Wat kijk ik hier naar uit. Ik heb niet voor niks 14 jaar ervaring in het werken met mensen met PG. Ik ben blij dat mijn droom, om wat voor deze mensen te mogen betekenen opnieuw vorm gaat krijgen. Wat heb ik zin in deze uitdaging. Deze week rij ik opnieuw naar Goirle. Ik ga kennismaken met de roostermakers en samen bekijken hoe mijn uren per week ingevuld gaan worden. En dat zullen wisseldiensten zijn, in ochtend, middag en avond. In weekenden en op feestdagen ga ik ook aan het werk. Een nieuw jaar beginnen met een nieuwe baan, wauw!

Week 48



Een week waarin ik 4 ochtenden werkte bij mijn lieve vrienden. Waarin ik wilde gaan zwemmen met mijn vriendinnetje, maar we mochten het water niet in. We gingen lekker shoppen bij de Makro, ook gezellig!!!
Kees maakte de tuin weer winterklaar met overal prachtige en gezellige lichtjes.

Sinterklaas vulde nog een keertje de schoenen, met een lekkere letter van kaas, jammie!
Wat goed dat Sinterklaas weet dat wij geen suiker/koolhydraten eten en ik nog altijd geen chocolade!

Kees en ik liepen een heerlijke wandeling door ons eindeloos bos met de zon op onze bol en de warme winterjas aan.

Vorig berichtje hierover nog niet gedaan, maar hier een foto van de piercing die Evaline en ik als prijs hadden gewonnen. Voor Evaline de tweede helix, voor mij de forward helix. Ik vind dit zo ongelooflijk leuk!!! Oef, dat smaakt naar meer!!