Maandelijks archief: november 2021

Week 47


Zo’n week die in volle vaart voorbij gegleden is.
Ik werkte 2 dagen. Had wat hersteltijd nodig van de eerste dag.
Ik had toen een activiteit, vergadering met elkaar en daarna weer een activiteit.
Maar gelukkig was er tijd voor herstel!
Op zaterdag ging ik naar Waalwijk voor de boostervaccinatie.
Prik 3, alweer Pfizer, is in mij nu.
Ik ben goed misselijk en heb flink spierpijn, maar verder gaat t wel geloof ik.
Samen met Evaline kocht ik daarna in Den Bosch wat kleding voor kerst.
Zo geweldig om te zien: Tim is voor het eerst zelf brood aan het bakken van zuurdesem, die hij zelf heeft gestart. Evaline is voor in de schoen kha chocoladeletters aan het maken.
Donkere wolken en zon, dat was deze week!

In de avond aten we kha knoflookbrood, Kees sneed voor mij een stukje af en dat per ongeluk dit hele lieve hartje!

Foto 2021


Deze week acceptation = verwachting
Zoals traditie al zolang als ik Kees ken, vul ik de schoenen elk jaar.
Ach… en als fotograaf ben ik nooit zomaar alleen!

Week 46



Samen met Tim wandelde ik lekker door het bos. Samen een fijn gesprek, maar vooral genoten van alle prachtige herfstkleuren.

Samen met Kees wandelde ik lekker door het bos. Samen een fijn gesprek, maar vooral genoten van alle prachtige herfstkleuren.
Ik werkte 1 dag en dit weekend.  Dit weekend maken we er een Duits weekend van, met Duitse muziek, zelf een apfelstrudel en flamkuchen maken, Duitse spelletjes als arm worstelen en spijkers slaan!
Ik poetste in kleine stukjes elke dag iets in huis, nu is het allemaal weer schoon, opgeruimd en netjes,.
Ik speelde ukelele met mijn buurvrouw, genoot samen met haar van onze kleine stapjes vooruit.
Ik wandelde met mijn vriendin en had een fijn gesprek met haar.
Tim ging volop online naar school, terwijl Evaline bijna alle dagen op reis moest, naar school toe. Kees werkte een fijne werkweek en er was tussendoor ruimte voor leuke projectjes om op te pakken, zoals een synthesizer, waarvoor hij de spulletjes al had gekregen bij zijn verjaardag!

Fibromyalgie en artrose

De dagen worden vroeger donker.
Vaak is het koud buiten.
Mijn lijf heeft er moeite mee.
De herfst was nooit zo mijn seizoen.
Ik leerde deze week iets moois over chronische pijn.
De 3 A’s.
Accepteren
Aanpassen
Afleiding.
Ik maak t net iets anders:
Accepteren
Aanpassen
Actief blijven.
Accepteren dat herfst betekend dat ik meer pijn heb, meer moe ben, minder kan doen.
Aanpassen doe ik door warmte te zoeken in een goed opgemaakt bed, warme sokken dragen, vesten bij de hand te houden, en (gember)thee te drinken. Als ik stil ga zitten, dekentje erbij.
En naar buiten met een lange warme jas, muts op, sjaal om en eventueel handschoenen aan.
De vermoeidheid pak ik aan door vroeger naar bed te gaan, overdag een uurtje rust te pakken. En voor het avondeten al wat klusjes te doen, zodat de avond rustiger begint.
Actief blijven, zo belangrijk, Keer op keer merk ik dat beweging mij helpt. Of het tijdens werk is, in huis met poetsen of een dagelijkse wandeling… het helpt om warm te worden, minder pijn te ervaren.
Ik oefen volop met de ukelele mijn handen en ik merk verschil in kracht om de snaren steeds beter te kunnen indrukken en in souplesse om de akkoorden sneller achter elkaar te kunnen pakken. Trots op mijn langzaam vorderend resultaat!

Foto 2021


Deze week: double exposure, 2 foto’s over elkaar leggen
Ik kreeg hulp van Kees hierbij omdat ik dit nog niet zo goed kan.
We gebruikten deze foto’s…

Dag 4 Zoutelande


Na alweer de laatste nacht nog even een kusje gestuurd aan de zee.
Dankbaar voor de heerlijke tijd en het goede weer.
Om 10 uur moesten we het appartement verlaten hebben.
Wij reden niet rechtstreeks naar huis, maar richting Vlissingen.
We gingen naar het muZEEum.
Een maritiem museum waar allerlei over Zeeland centraal stond.


Er was van alles te zien, over VOC en WIC, over de oorlogen die op zee uitgevochten werden.
De belangrijke mensen uit de geschiedenis. In voorwerpen, schilderijen. We hadden een audiotour en het was heerlijk rustig in het museum, dus namen we vanzelf ook echt de tijd om de verhalen te horen en mee te kijken naar de details waarover verteld werd.
Zeeland, zoveel meegemaakt in de geschiedenis.



Nog even een stukje gewandeld in en rond de haven. Op de foto’s is het wel te zien: het was wat motregen. We misten daardoor wel wat zicht in de verte. We bezochten Michiel de Ruyter, de kazematten, een pier het water in waarlangs de loods-boten kwamen. De dijk ook hier prachtig te zien.

We reden met de auto naar een ander stukje boulevard. Daar staat het windorgel.
Wauw wat indrukwekkend. De bamboe pijpen geven geluid als de wind er langs waait.
Geweldig. Zo gaaf dit. We hebben er een poosje bij gezeten en rustig naar geluisterd.
Niet een moment hetzelfde. Voor ons een prachtig “slotakkoord” van onze vakantie!

Nog een paar plaatjes van de zee en toen op naar huis.

Thuis gekomen stonden er prachtige bloemen klaar, die Evaline en Tim geregeld hadden, zo lief.
Dikke knuffels omdat we elkaar toch wel gemist hadden.
Onze verhalen, hun verhalen, alles werd gedeeld, bij eten wat Evaline had klaargemaakt.
Superfijne dagen gehad, maar ook wel weer heel erg lekker om terug thuis te zijn!

Dag 3 Zoutelande


Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt pakten we de rest van de wandeling op.
Combineerden dat gelijk met wat boodschapjes bij de Jumbo voor het avondeten.
Eerst weer een stuk langs weilanden.

Dan langs het strand. Een meeuw op de paal bleef lang zitten. De kerk van het dorp is een van de laatste stukjes bij de wandeling. De kerk is door de hoeveelheid jaren en zand die er om heen kwam te liggen intussen 1,50 meter minder hoog geworden, een bijzonder gezicht.

Na de lunch weer samen op pad. Nu naar Terra Maris. Een natuurhistorisch museum.
In een prachtig natuurgebied. Met veel zalen, verschillende onderwerpen. Heel erg de moeite waard om hier te zijn.

Een aquarium, spullen van vroeger en heel veel van de potvis die een paar jaar geleden is aangespoeld.

Opgezette dieren, schedels… noem t maar op: het was er wel.
De bijbehorende tuin liet allerlei verschillende landschapsstijlen van Zeeland zien. Prachtig om door heen te lopen, maar zo dicht op elkaar dat ik er weinig foto’s van wist te maken.

Voor de avond hadden we heerlijke kip uit de oven op een bedje van sla en lekkers gemaakt.
We waren het samen wel eens dat we heerlijk te eten hebben. Niet uiteten en lastig doen over ons koolhydraatarm eten.

Dag 2 Zoutelande



Na een redelijke nacht gingen we lopend naar de Jumbo. heen via het dorp, terug over de dijk en het strand. Wat een blauwe kwallen waren er. En de dijk zo verstevigd met een soort asfalt.
De vlag draaide wel mee in de wind.

Na een heerlijke lunch met verse makreel gingen we een wandelroute doen.
Volgens de beschrijving 5,8 km. Later zagen we via google dat dit niet erg bleek te kloppen.
De route was ruim 10 km. We hebben deze dag een klein stuk niet meer gelopen.
Maar wat een prachtige wandeling langs de zee, door het bos, langs weilanden…. Eerst klimmend via duin naar duin naar de hoogste duin van 45 meter hoog.


Vanaf dat punt terugkijkend zagen we in de verte Zoutelande nog liggen.
De zon kwam zelfs even tussen de wolken door en maakt een lichte vlek op zee.
Via een lange trap vanaf de dijk het bos in.

Langs drakentanden die versperringen waren voor in de oorlogstijd, een heel groen stukje bos en dan langs weilanden.

Terug in Zoutelande, waar de route ook heen ging, zijn wij afgehaakt.

Kees kookte een heerlijke maaltijd van een kipburger met wortelnasie.
Om de avond keken we samen Bright, een geweldige film.
Zo trots op onze prestatie om zo een eind te lopen en dan ook nog met al die verschillende hoogtes.

Dag 1 Zoutelande


Spannend, voor het eerst sinds heel veel jaar gingen Kees en ik samen voor een paar nachtjes weg zonder de kinderen. Mijn mama-gevoel stoeide flink met het los-laten! Maar… ik wilde het echt proberen.
We reden in de ochtend al op tijd weg. Een tussenstop bij de Bax-shop en daarna door naar Middelburg. We maakten er een stadswandeling en aten er onze (zelf meegebrachte) lunch.
We dronken een kopje koffie/gemberthee bij een gezellig restaurantje.


Om 16 uur mochten we het appartement in, een wandeling over de dijk, langs het strand deed ons hart sneller kloppen: heerlijk.
Het appartement, links op de foto, erg dicht bij het strand (de trap in de verte was de dijk op).
Boten varen dichtbij langs, wat een machtig gezicht.
En natuurlijk na het uitpakken van onze spullen en de boodschappen op tijd terug voor de zonsondergang!


We aten salade en wandelden in het donkere dorp nog een korte wandeling.
Vanaf de dijk zo mooi om al die lichtjes te zien van Zoutelande!
Daarna samen nog even muziek maken… leuk!