Maakte ik zaterdag nog een heerlijke wandeling met Tim door ons bos, voelde ik al wel wat keelpijn.
Zondag nog een dagje rustig aan gedaan, helaas… het mocht niet baten.
Ik ging met 38,5 naar bed. Veel misselijkheid, veel keelpijn, knetterende hoofdpijn en een gemene pijn in mijn holtes. Na een paar doorwoelde nachten, alles wat ik wilde eten of drinken eruit spugen, toch maar een test gedaan. En ja hoor… corona.

Vanaf donderdag kleine stapjes terug naar herstel. De misselijkheid is weg, eten gaat steeds een beetje beter. De ergste pijn is weg. Nu vooral moe, snel benauwd en nog een knetterende hoofdpijn. Het gaat de goede kant op, langzaam maar zeker.