Vanmorgen mocht Tim zijn nieuwe broek voor het eerst aan. Een grondige inspectie ging hier aan vooraf. De broek was helemaal ok… de broekzak tja… wat zou hij daar van denken… en toen wist hij het: het is net een brievenbus. Dus!

Liggend op mijn kleed, in mijn badpak, hoor ik in de verte de branding ruisen. Om mij heen het geluid van vele stemmen, vooral die van kinderen. De meeste hebben plezier. In de lucht hangt een eenzame vlieger, opgelaten door een papa: het was te moeilijk voor het kind. Er vliegt een brutale meeuw langs op zoek naar lekkers, maar hij gaat verder… het is zeker te druk? Af en toe een helicopter: Maham… KIJK en ze wijzen verrukt omhoog!!! Ze spelen: brengen water in een kuil, maar als ze terug komen met nieuw water is de kuil alweer droog, het geeft niet, ze lopen gewoon nog 100 keer. Ze graven en bouwen, versieren het dan met schelpen en leggen alle fantasie erin. Eten brood met jam en zand. Drinken een warme wicky. Snoepen een zachte fruitella. Ze genieten, 100%. En mama… die houdt ze in de gaten, geen seconde raken ze uit het oog. En mama geniet, rust en wordt ongelooflijk bruin! En dat alles op maar 10 km van huis bij Langervelderslag.

Thuis steekt papa de bbq aan, een echt vakantiegevoel, en het was nog maar Lente!!!