Vanmorgen waren zomaar de schoenen gevuld… hebben we toch hard genoeg gezongen en zijn we vast heel lief geweest!!!
Ieder jaar sinds ik met Kees samen woon vul ik eenmaal zijn schoen, dat blijft een traditie die we vast houden, zo rond Sinterklaastijd.
Vandaag een chocoladeletter en zelfs een klein kadootje.
Heerlijk rustig gingen we allemaal ons eigen gangetje en regelmatig zochten we elkaar weer even op en genoten dan van elkaars gezelschap.
Een paddenstoelwezen groeide uit klei onder mijn handen. Evaline had het hekje van strijkkralen nog liggen en dat mocht ik dan weer gebruiken.