Naast dat heerlijke feest: van Dicky nog geen spoor, dat was een lastige dierendag dit jaar. Overal reclame voor je lieve huisdier, niet leuk.
Mijn rug doet mee met wat ik wil, dat is fijn. Mijn enkel is nog zeer regelmatig flink dik en doet eind van de dag echt gemeen. Ik moet het nog de tijd geven: heb deze immers niet genoeg rust gegeven in het begin. Toch probeer ik er echt voorzichtig mee te zijn.
In de vroege ochtend, als Tim naar school fietst zien we steeds mooie roze rode wolken… prachtig toch? Ik moest er een foto van maken hoor! En dan vandaag na alle drukte van de afgelopen week een heerlijk rustige en welverdiende pyjamadag…