Toch had ik even de kriebels, toen ik vanmiddag met Pepsie naar de dierenarts in Rijen reed.
Vanuit het asiel krijg je bij deze dierenarts gratis een check up om te kijken of je dier niet iets extra’s heeft meegenomen uit het asiel.
Natuurlijk kennen wij wel een aantal symptomen die duiden op ziekte, maar toch…
Ze heeft een mooie glanzende vacht. Haar ogen staan prachtig helder. Haar oren netjes schoon. Een gaaf gebit. Een gezonde neus. Haar lijf werd verder nagekeken op lymfeknopen, respiratie (ademhaling), haar hart werd beluisterd. Hoe is ze in bewegen en hoe goed is haar gewicht in verhouding tot haar bouw.
Alles was oké! Toch opluchting bij ons allemaal. Wat heerlijk dat wij een heel gezonde kat hebben.
Op dit moment weegt ze 3.15 kg en dat is voor haar bouw precies goed. Houden zo dus!
Voor iets tegen vlooien en teken moet ik nog pipetten aanschaffen want die ik nog over heb van Dicky zijn te zwaar voor haar.
Voor ontwormen kan ik de tabletjes (die ik nog over heb van Dicky) wel gebruiken, maar dan door de helft.
Inenten hoeft pas weer in juni volgend jaar. Ik krijg daar automatisch een herinnering voor.
De zak brokjes die we van het asiel mee kregen ga ik lekker op maken, daarna kan zij over op gewone brokjes voor volwassenen.
Ik vroeg nog hoe zij denken over een belletje. Nou dat moeten we echt maar beter niet doen. Het bandje is naar in haar nek en kan irritatie geven. Van het geluid zou ze zelf heel geïrriteerd van kunnen worden, dus nee, geen belletje.
Oh en we zijn allemaal zoooo blij met haar en zij blijft maar kopjes geven en ons opzoeken dus weten we het zeker: deze liefde is wederzijds!