Bijpraten

jammie
Het waren wat hectische dagen. Zelf nam ik lekker rust om het allemaal goed vol te houden en het viel de kinderen al op: mama je kunt het allemaal echt weer goed aan. Mag ook wel, het is intussen ruim 12 weken geleden dat ik zo onderuit ging. Ik voel niet zo veel meer, maar als ik moe ben zijn mijn enkel en rug de eerste om dit te laten weten.
Maandag ging Tim terug naar de ortho… zijn beugel heeft hij netjes zo veel mogelijk in en dat zag de orthodontist wel. Alles een stukje strakker gezet, over een maand terug.
Maandag ging ik ook nog op school helpen met computertijd en reed ik Evaline naar turnen.
In de avond was er een vergadering van VVN. Ik ben daar altijd trouw aanwezig. Het is een fijne vergadering dit nooit te langdradig wordt. We kregen van de gemeente een geschenk als dank voor alle inzet. Dit jaar was het een bakje met streekproducten: jammie!!
Dinsdag had ik in de ochtend een afspraak en was in de middag met Tim op stap. Een nieuwe bagagedrager voor zijn fiets. Ja, dat ding wat we al hadden laten lassen bij de garage. Nu op een andere plek stuk. Kees heeft hem gisteren gelijk gemonteerd voor Tim. Ik denk dat nu de problemen met het vervoeren van die zware boekentas voorbij zijn. Hij kocht ook nog nieuwe schoenen. Hij moest erg lachen: heeft nu maat 40 en ik “maar” 39!!!
Intussen hebben we de laatste klusjes in de tuin gedaan, nu helemaal winterklaar.