Eerder schreef ik al: wegens mijn gezondheid heb ik keuzes gemaakt. Moeilijke keuzes, want alles wat ik aan het doen was, vond ik leuk. Een van de keuzes is stoppen met verkeer.
Vier jaar lang was ik er mee bezig. Het eerste jaar samen met degene die ik ging opvolgen.
We ontwikkelden nieuw lesmateriaal wat in Oosterhout nu bij alle basisscholen gegeven wordt en ook in de regio Brabant wordt er door verschillende scholen mee gewerkt.
Heel veel verschillende dingen kwamen op mijn pad.
Contact met de regio Brabant, VVN verkeersouders, Verkeersouders uit Oosterhout, de gemeente, de wijkagenten, de ouders van onze school, het samenwerken met de buurschool en natuurlijk en bovenal… ik werkte vooral met alle kinderen op onze school, leerkrachten en directie.
Activiteiten die door de hele school gedaan werden en ook de activiteiten die per groep gedaan werden, afgestemd op de deelname in het verkeer door de leerling, daar was ik graag en altijd bij betrokken.
Wat ik samen met mijn mede verkeersouder en de directie bereikte rondom school aan structurele veiligheid was intensief om te doen, maar wel heel leuk.
Verkeer, een divers pakket van verschillende invalshoeken. Daardoor ook wel erg onvoorspelbaar. Soms had je een week niets te doen, dan weer gingen er veel uren naar toe.
Vier jaar lang wist ik: ik heb er mensen bij nodig, maar dat lukte niet. Nu liep mijn emmer over en ben ik definitief met al mijn inzet in deze werkgroep gestopt. Het is aan school om nu alles wat stevig staat te continueren.
Het was een moeilijke keuze, want wat ga ik dit pakket vrijwilligerswerk en verantwoordelijkheden missen.