Een rustige week wilde ik graag, dat werd het ook. Ik ging gewoon 10 uur werken, dat was fijn. Ik was maar twee avonden weg voor overleg rond buurtpreventie, had daar niet te veel huiswerk van mee gekregen: dat was fijn.
Ik nam tijd voor mijzelf en kroop lekker terug in mijn eigen bubbel van rust en opknappen. Want opknappen was wel nodig. Vermoeidheid en een verkoudheid vroegen om rust.
Tussendoor heb ik lekker het huis schoongemaakt, leuke foto’s gemaakt.
In onze straat hebben we een “gezellige app-groep”. Er wordt niet ergens over gekletst, zeker niet elke week iets in geplaatst, maar nu en dan. Precies goed. Een van de groep wilde samen met de hele straat een bloemetje regelen voor onze buurvrouw en vroeg hierin mijn hulp. Wat ontzettend hartverwarmend dat van de 15 huizen 12 gewoon mee deden. Ik knutselde straatnaambordjes met op de achterkant huisnummer en naam van hen die mee deden. Ik liet het in een bos bloemen maken en deed van de rest van het bedrag een bon erbij. Een zelfgemaakte kaart erbij maakte het compleet. Buurvrouw helemaal blij en alle straatgenoten dankbaar voor mijn inzet. Zo gaaf om dit te mogen doen en die warmte en saamhorigheid uit onze straat te voelen.
Sneeuw was leuk om te zien, maar wat jammer dat daardoor mijn schoonouders niet deze kant op konden komen. We misten ze echt, gisteren!