Daar is hij dan: de orthese.
Een zilveren ring die mijn gewrichtje de rust geeft.
Na het spalkje van het ziekenhuis wat ik 7 weken gedragen heb (en daarvoor 2 weken een andere) is dit wel een echte verbetering.
De orthese houdt maar één gewrichtje in rust (het spalkje deed er twee).
De orthese geeft veel meer ruimte aan de huid waardoor ik weer veel meer voel.
De rust in het gewrichtje maakt het ganglion kleiner.
Het is niet zeker of het ganglion ooit verdwijnt.
Voor nu geeft het vooral een stuk minder de gemene pijn waar ik overdag niet blij van werd en ‘s nachts niet van kon slapen.
Naast deze orthese ga ik op zoek naar een nieuwe balans in mijn activiteiten om de gewrichten de rust te gunnen die ze blijkbaar nodig hebben. Thuis bijvoorbeeld helpen Kees, Tim en Evaline mij meer met lastige taken in het huishouden (ik deed tot voorkort alles alleen en zelf).