Aan de chirurg schreef ik deze week een berichtje.
Zij was niet bekend met deze orthese en ik had beloofd mijn ervaring te delen.
Een deel van de brief:
*****
De eerste week had ik in mijn hele hand veel spierpijn.
Mijn onderbewuste dacht vast: ik voel, dus ik kan alles.
Het systeem moest even leren hoe de vinger nu beweegt.
Ik was echt onhandig met misgrijpen of dingen laten vallen.

Dan is er een omslag. Mijn systeem heeft het begrepen.
Wanneer ik weet dat ik mijn vinger ga belasten, doe ik de orthese aan.
Hij blijft goed op zijn plekje zitten. Wanneer mijn handen nat worden zit hij los. Dat went snel.
Ik was al gewend tuin- en huishoudelijk werk met handschoenen aan te doen, dat is nu extra fijn: zo kan ik hem niet kwijt raken.

Ik draag de orthese zoveel als ik denk dat goed is.
In mijn omgeving heeft eigenlijk niemand meer in de gaten dat ik de orthese gebruik.
Mijn fijne motoriek is soms wat lastig, dat neemt mijn middelvinger over.
De grove motoriek is gewoon normaal.

Juist door het kunnen blijven gebruiken van het pip-gewricht stoot ik nauwelijks mijn vinger.
Van de week bij de huisarts was de conclusie: het ganglion is nu klein.
Ik heb dagelijks niet meer de gemene scherpe nare pijn meer.
Kan daardoor mijn normale activiteiten goed doen en lekker slapen in de nacht.