Een van de opdrachten van de psycholoog was: ga op zoek naar blij.
Ik hou van nieuwe dingen uitproberen met koken.
Er was nog een doos tomaten over gebleven deze week en ik besloot er gedroogde tomaten van te maken. Het was een eenvoudig recept, het resultaat is echt ongelooflijk lekker geworden.
Wauw… het maken er van vond ik heel leuk, het eten hiervan maakt ook al blij!

Maar ook de knuffels van de katten maken me blij.
Vandaag aten we voor de eerste keer dit jaar bbq: de zon, het heerlijke weer, onze fijne tuin: zoveel redenen voor blij! En ook zo een vrolijk bakje fruit maakt me blij.
Ik belde mijn telefoon helemaal roodgloeiend.
Mijn vriendinnen luisterden naar mijn verhalen en vertelden hun verhalen. Dat was ook om blij van te worden.
En nu niet meer bang? Pfff was dat maar zo.
Het golft steeds als een nare bang over me heen. Maar de golven worden minder heftig.
Ik probeer het te accepteren als onderdeel van het leven nu. Al dit blij maakt dat ik alles weer een beetje beter kan relativeren.

Op zaterdagavond deden we mee met de actie: steek een kaars aan voor alle slachtoffers van corona. En natuurlijk stond bij ons ook een kaars in de tuin te branden. Emotioneel, heftig en indrukwekkend tegelijk.