De dagen worden vroeger donker.
Vaak is het koud buiten.
Mijn lijf heeft er moeite mee.
De herfst was nooit zo mijn seizoen.
Ik leerde deze week iets moois over chronische pijn.
De 3 A’s.
Accepteren
Aanpassen
Afleiding.
Ik maak t net iets anders:
Accepteren
Aanpassen
Actief blijven.
Accepteren dat herfst betekend dat ik meer pijn heb, meer moe ben, minder kan doen.
Aanpassen doe ik door warmte te zoeken in een goed opgemaakt bed, warme sokken dragen, vesten bij de hand te houden, en (gember)thee te drinken. Als ik stil ga zitten, dekentje erbij.
En naar buiten met een lange warme jas, muts op, sjaal om en eventueel handschoenen aan.
De vermoeidheid pak ik aan door vroeger naar bed te gaan, overdag een uurtje rust te pakken. En voor het avondeten al wat klusjes te doen, zodat de avond rustiger begint.
Actief blijven, zo belangrijk, Keer op keer merk ik dat beweging mij helpt. Of het tijdens werk is, in huis met poetsen of een dagelijkse wandeling… het helpt om warm te worden, minder pijn te ervaren.
Ik oefen volop met de ukelele mijn handen en ik merk verschil in kracht om de snaren steeds beter te kunnen indrukken en in souplesse om de akkoorden sneller achter elkaar te kunnen pakken. Trots op mijn langzaam vorderend resultaat!