Week 5


Indrukwekkend, dat was het toen 5 man sterk met een radio aan de slag gingen om de voortuin te fatsoeneren. Prachtig weer, heel ver gekomen.



Jiu Jitsu, wat een prachtige sport om naar te kijken. Wat een enthousiasme van Tim om dit te beoefenen. We mochten bij de examens mee kijken. Weer een band hoger gehaald. Zoveel respect!

Een week waarin ik de eerste uren op de 2e afdeling ging maken. Voor de 3x vroeg ik een loper om op de afdeling overal in te kunnen. De start is gemaakt. Per 1 februari uitbreiding van mijn uren om ook deze afdeling op weg te helpen voor de toekomst.
Ik poetste in huis, zeemde de ramen, ging bij een theatervoorstelling van bewoner kijken, genoot van de zon tijdens wandelingen met collega’s, vriendin en Kees. Had prachtige gesprekken en eindeloos bij gekletst met lieve buurvrouw en een collega.
En ondertussen is zelfs de schade aan mijn auto hersteld. Zo blij mee. Op 6 oktober reed zij mijn auto bijna total loss. Maar gelukkig zo op t randje dat t toch gerestaureerd kon worden.

Tjonge wat een lange tijd, 21 jaar geleden het overlijden van mama, 20 jaar geleden het overlijden van papa. Dat betekend ook dat dit jaar het graf geruimd gaat worden. En dat is goed zo. Samen met mijn broer hier goed over nagedacht. Herinneringen leven in ons voort, in het leven, de gesprekken en de herkenning bij onszelf of onze kinderen.