Week 13


Allerlei klusjes dag. Vinkjes zetten achter dingen die al langer bleven liggen, wat hou ik hiervan.
Deze keer naaide ik aan de handdoeken voor de sauna een grote lus zodat we ze gemakkelijk kunnen ophangen en terug vinden.
Met Kees liep ik regelmatig en bij deze wandeling eindelijk de vrolijke narcissen op de foto gezet. Ze stonden al een poosje zo mooi te zijn.


Magnolia, voor de voortuin. Kees kreeg deze van zijn ouders voor zijn verjaardag.
Het was een gezellige dag waarin we met elkaar naar het tuincentrum gingen. En natuurlijk mocht de Magnolia gelijk de aarde in, Frans en Kees deden vlijtig werk.
De dag daarna was de bloem al een eindje open gegaan, wauw wat is hij mooi!

Nog meer moois in de voortuin, kruiden en plantjes voor de achtertuin.
Wat is het zo weer gezellig om buiten te zijn, kom maar door met die heerlijke zonnige dagen!

Uitgesteld, uitgesteld en nog niet gedaan. Na de aanschaf van de elektrische auto, had ik er niet in gereden. Ik was bang. Vroeger pakte ik zo dapper altijd van alles op, het kon me bijna niet gek genoeg zijn, de uitdagingen ging ik wel aan. Maar dit… misschien wel omdat ik zelf nog een benzine-auto rij? De afwisseling tussen verschillende voertuigen te groot lijkt?
Maar… na bemoedigende gesprekken met de familie/vrienden van Kees zijn ouders… het toch maar gedaan. Kees reed de auto naar een rustige parkeerplaats. Had geduldig mij alles wat nodig is, weten uit te leggen. Daarna mocht ik het zelluf doen. Ik reed nogal fors door, nam de bochten met te hoge snelheid, want had even niet in de gaten hoe de snelheid in dit voertuig voelt. We reden door drukte, smalle straten, over rotondes, over verschillende drempels. inparkeren. Oefende het stoppen en optrekken bij de verkeerslichten en natuurlijk een stukje snelweg. Na ruim een uur zette ik de auto weer op de oprit, toch veilig heelhuids en zonder schade thuis gekomen. En… stiekum vond ik het toch wel erg leuk!!!