Gyzmo: zeg vrouwtje, wordt het niet eens tijd?
Ik: voor wat?
G: mijn hok en mijn ren?
I: ja wel, je hebt helemaal gelijk, is alweer lang geleden hè? Vóór we naar België gingen.
G: nou zeg, meestal doen we het één keer in de week!
I: oke, vandaag ben jij aan de beurt!

Tijdens het schoonmaken van zijn hok is de onderste la eruit zodat ik die kan schoonmaken en opnieuw vullen met houtvezel. Het hok staat gewoon open en Gyzmo wandelt rustig door zijn hok. Evaline en Tim die samen mee helpen om alles weer goed te maken roepen snel: mam, hij loopt in zijn hok!!! Zij vonden het maar niks.

Tijdens het knippen van het gras in zijn ren loopt Gyzmo altijd dicht bij mij. Hij heeft er zijn sport van gemaakt om mijn emmer om te gooien. In die emmer doe ik het afgeknipte gras. Vaak lukt het hem wel om een paar keer die emmer om te gooien. Als hij daar dan weer even mee klaar is en genoeg aan mijn benen gesnuffeld heeft gaat hij liggen. Maar niet lekker uit mijn buurt zodat ik fijn door kan gaan, neehee… hij gaat steeds precies daar liggen waar ik bezig ben. Dus… op de foto geen mishandeling van konijn, maar een voorzichtige schaar die om Gyzmo heen knipt zodat hij lekker kan blijven liggen en ik tóch mijn werk af kan maken!!!

Gyzmo: bedankt, lief vrouwtje.
Ik: geen dank, ik heb er wel weer erg om moeten lachen, jij eigenwijs konijn!!!